-ปณิธิ ภูศรีเทศ-
(ภาพลายเส้นปากกา:ศาลสมเด็จพระนเรศวร-
พระราชวังจันทน์/โรงเรียน พ.พ.เดิม/พิษณุโลก-ปณิธิ)
จับมั่นคั้นตายให้อยู่
เรียนรู้วิธีที่ได้
เอาจริงคอยดูสู้ตาย
สุดท้ายมีชื่อลือนาม........เอย
หรือเส้นสายลายปากกาที่พาภาพ
ละเอียดหยาบอยู่ที่ใจใช่ไหมเอ่ย
อาจดูเหมือนยุงยากจากคุ้นเคย
พอเฉลยก็กลับงามมากจากสายตา
ขอชื่นชมค่ะ
แวะมาอ่านบทกวีที่ไพเราะ
คำเสนาะประกอบภาพทราบความหมาย
เห็นปากกาตะหวัดจัดลวดลาย
เป็นเส้นสายซ่อนอารมณ์สมกวี..
มาอ่านคำกลอนเพราะของคุณครูปณิธิ มาอ่านบ่อยแต่ไม่ได้แสดงความเห็นอะไรไว้เลย วันนี้ก็แสดงด้วยคำกลอนที่ไม่เพราะ หวังว่าคงจักได้รับการชี้แนะ ขอจงมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง
น่าเสียดายลายเส้นเห็นตวัด
หายใจขัดตัดใจไม่เขียนต่อ
ฝีมือดีมีอยู่อย่าแท้ท้อ
เพียงเติมต่อรูปนี้ก็สมบูรณ์
กำหนดจิตกำหนดใจว่าแสนยาก
แต่มือลากภาพไป....ได้ไงหนอ
หรือว่าเพราะคนลาก..ฝีมือพอ
นี่แหละหนอพ่อฝีมือ..คือกวี
...................................
คิดว่านี้เป็นการต่อบทกลอนที่
แสนจะยาวไปหลายจังหวัดนะคะ
ส่วนตัวเองเกือบไปไม่รอดเลยค่ะ
ขอโทษ...ที่ไม่อ่านบทกวี
ขอโทษ...คนดี ที่ไม่ดูเส้นสวยๆ
ขอโทษ....ที่ขอให้พี่ มีงานมากๆ.....ด้วย
เพราะ ขอเพียง..อย่าเจ็บป่วย ยามเงียบไป.
คิดว่าอีกหลายๆคน ..ก็ระลึกถึง ห่วงใย ..นะ
(ก็เป็นคนดัง .....ซะขนาด นั้น)
ขอให้พระคุ้มครอง นะคะ
เป็นกวีบท ที่สั่นคลอน
แต่มั่นคงในอารมณ์เขียน มาก ๆ เลยครับอาจารย์
...
มาเยี่ยมด้วยความระลึกถึง ครับ
สวัสดีค่ะ
*** วันเวลาแห่งความยุ่งยากผ่านพ้นไป
*** หายเหนื่อยหรือยังคะ ส่งผลไม้มาให้ชิมค่ะ
ขอบคุณครับคระู กิติยา เตชะวรรณวุฒิ
ปณิธิ ภูศรีเทศ
ได้อ่านบทกวี กับภาพงามๆ คุ้นตา
สบายดีนะคะ ขอบคุณและฝันดีค่ะ