บทความดี ๆ ที่อยากเล่าสู่กันฟัง ตอน "คนขายสุนัข และ ลูกสุนัข 7 ตัว"
มีร้านค้าแห่งหนึ่ง ติดประกาศขายลูกสุนัข 7 ตัว เมื่อรู้ข่าว ก็มีเด็ก ๆ แวะเวียนเข้ามาเล่น มาชมลูกสุนัขทุกวัน แต่ก็ยังไม่มีใครตกลงใจซื้อเพราะเป็นสุนัขพันธุ์ดีมีราคาค่อนข้างแพง
วันหนึ่ง.... ขณะที่เจ้าของร้านกำลังยุ่งอยู่กับการขายของอื่น ๆ ให้แก่ลูกค้าในร้าน เด็กชายหน้าตาน่าเอ็นดูคนหนึ่งก็มากระตุกชายเสื้อเขา เขาก้มลงมองและถามว่ามีอะไรให้ช่วยหรือไม่
เพื่อนของผมบอกว่า ที่ร้านของคุณอามีลูกหมาขาย ผมอยากเลี้ยงลูกหมาสักตัว พ่อแม่ก็อนุญาตแล้ว ขอผมดูลูกหมาของคุณอาหน่อยได้ไหมครับ? เด็กบอกอย่างสุภาพ
อ๋อ ได้สิหนู.... พวกมันกำลังนอนเล่นอยู่หลังร้านน่ะ เจ้าของร้านกล่าวอย่างยินดี แล้วผิวปากเรียกสุนักทั้งเจ็ดออกมา
เด็กชายยิ้มร่าเมื่อเห็นลูกสุนัขวิ่งตุ้ยนุ้ยออกมา ทีละตัว เขานับ…แต่ก็มีแค่หกตัวเท่านั้น ไหนว่ามีเจ็ดตัว มีคนซื้อไปตัวหนึ่งแล้วหรือครับ? เด็กชายถาม
เจ้าของร้านตอบว่า.... อ๋อ เปล่าหรอกหนู ยังไม่มีใครซื้อไปเลยสักตัว เพียงแต่ตัวสุดท้ายขาหลังเขาไม่ดี มันก็เลยต้องคลานออกมา วิ่งมาพร้อมกับพี่ ๆ ของมันไม่ได้
สิ้นคำเจ้าของร้าน ลูกสุนัขตัวที่เจ็ดก็คลานออกมา ขาหลังทั้งคู่ของมันลีบเหลือนิดเดียว มันต้องใช้ขาหน้าลากพาร่างกายออกมาจากหลังร้าน
ลูกสุนัขมองมาทางเด็กชายแล้วครางงี้ด ๆ เห็นได้ชัดว่ามันพยายามคลานมาหาเขา หางของมันกระดิกดุ๊กดิ๊ก ๆ อยู่ตลอดเวลา มันคลานเข้าไปเลียรองเท้าของเด็กชาย ท่าทางจะชอบเขามาก
เด็กชายหัวเราะแล้วอุ้มมันขึ้นมา ก่อนจะถามเจ้าของร้านว่า หมาตัวนี้ราคาเท่าไรครับ? ปกติอาบอกขายอยู่ตัวละสองพันบาทนะ เจ้าของร้านตอบ
เด็กชายนิ่งอึ้งไป ก่อนจะล้วงกระเป๋าหยิบเงินออกมานับ เขามีเงินอยู่เพียงสี่ร้อยห้าสิบบาทเท่านั้น
"ผมมีเงินไม่พอซื้อหมาตัวนี้" เด็กชายพึมพำอย่างเศร้าใจ
เจ้าของร้านรีบบอกทันทีว่า.... โอ๊ะ! หนู ถ้าหนูอยากได้หมาตัวนี้ไปก็เอาไปเถอะ ไม่ต้องจ่ายเงินหรอก อายกให้หนูฟรี ๆ ไปเลย
เด็กชายฟังเจ้าของร้านแล้วชะงักไป ก่อนจะถามกลับไปอย่างไม่พอใจว่า ทำไมครับ ทำไมถึงบอกว่าไม่ต้องจ่ายเงินถ้าจะซื้อหมาตัวนี้?
ก็อย่างที่หนูเห็นอย่างไรล่ะ ลูกหมาตัวนี้มันติดมาพร้อม ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ของมัน และอาก็ไม่คิดว่าจะขายมันอยู่แล้ว เพราะมันพิการ วิ่งก็ไม่ได้ กระโดดก็ไม่ได้ ความจริง อาไม่อยากให้หนูได้ของมีตำหนิอย่างนี้ไปนะ ลองดูตัวอื่นดีไหม?
เด็กชายเม้มปากแน่นก่อนจะพูดว่า คุณอาดูอะไรนี่สิครับ ว่าแล้วเขาก็ดึงขากางเกงทั้งสองข้างขึ้น
เจ้าของร้านจึงได้เห็นว่า ขาของเด็กชายคนนี้เล็กลีบเช่นเดียวกับขาหลังของลูกสุนัข แต่ที่ทำให้เขายืนอยู่ได้ก็เพราะมีขาเทียมช่วยพยุงเอาไว้
คุณอาครับ "ขาของผมก็ลีบใช้การอะไรไม่ได้เหมือนกัน ผมเดินช้ากว่าเพื่อนคนอื่น ๆ วิ่งก็ไม่ได้ กระโดดก็ไม่ได้ อย่างนี้ผมก็เป็นคนไร้คุณค่าหรือเปล่าครับ?"
เจ้าของร้านนิ่งอึ้งไป ความรู้สึกผิดแล่นปราดเข้าสู่หัวใจของเขา
เด็กชายปล่อยขากางเกงลงแล้วพูดต่อว่า ผมจะซื้อสุนัขตัวนี้ในราคาสองพันบาท เท่ากับลูกหมาตัวอื่น ๆ แต่ว่าผมมีเงินไม่พอ ถ้าผมจะอ้อนวอนคุณอา ขอผ่อนราคาของลูกหมาตัวนี้เดือนละหนึ่งร้อยบาททุกเดือนจนครบสองพันบาท คุณอาจะว่าอย่างไรครับ?
เจ้าของร้านน้ำตาไหลริน ทรุดตัวลงตรงหน้าเด็กชายและกอดเขาไว้ด้วยความประทับใจ พลางกล่าวขอโทษขอโพยในสิ่งที่ตนได้ทำผิดพลาดไป
เขาบอกว่าไม่ขัดข้องที่จะให้เด็กชายผ่อนค่าตัวของลูกสุนัขตัวนี้ และกล่าวว่าถ้าสุนัขทุกตัวมีเจ้านายที่จิตใจดีอย่างเด็กชาย พวกมันก็คงจะมีชีวิตที่เป็นสุขอย่างมาก
………………..
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"อย่าตัดสินคุณค่า จากรูปลักษณ์ภายนอก"
ที่มา : นิทานสีขาว
เล่าโดย : ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะ คุฯพี่ ปาริชาติ
บทความนี้ทำให้น้องถึงกับน้ำตาซึมน่ะค่ะ น้องก็เคยเลี้ยงหมาไม่แข็งแรงตัวหนึ่งเหมือนกันพ่อเคยบอกว่าหมาตัวนี้เหมือนเจ้าของเพราะไม่แขงแรงเหมือนกัน ตอนมันเกิดมาใหม่ๆกับพี่น้อง แย่งกันเลี้ยง แต่สุดท้ายน้องก็ได้ตัวนี้มา ตัวอื่นที่คนอื่นเลี้ยงไปตายหมดเลย
หนูรู้สึกผิดมากเลย เพาะหนูไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับแก เนื่องจากไปอยู่ประจำที่ร.ร ราชประชา แต่เวลากลับบ้านช่วงวันหยุด ซึ่งนานๆที่จะได้กลับ แกจะมาต้อนรับ ด้วยความยินดี จำน้องได้ตลอดเวลา แต่ในที่สุดแกก็ตายด้วยอายุไม่กี่ขวบ
ถ้าแก้ตัวได้อีกครั้ง อยากจะเลี้ยงอีกตัวหนึ่ง จะแข็งแรง หรือ ไม่แข็งแรงก็ได้ แต่น้องจะดูแลเขาให้ดีที่สุด
สวัสดีค่ะ น้อง dekdeeka
พี่ว่าน้องเลี้ยงน้องหมาได้ดีแล้ว น้องเลี้ยงด้วยใจไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกค่ะ น้องหมาเค้ารับรู้ได้ว่าเรารักเค้ามากยังไง หากน้องได้เลี้ยง น้องหมาอีกทีพี่เชื่อได้ว่าน้องหมาจะต้องรักน้องและอ้อนน้องอีกแน่นอน เพราะเราเลี้ยงเค้าด้วยใจ (ที่บ้านพี่ก็เลี้ยงเยอรมันฯ ที่ไม่สมบูรณ์เช่นกัน เป็นตัวสุดท้ายของคอกที่เค้าเพาะพันธุ์ขายแต่เค้าไม่สมบูรณ์ขาอ่อนแรงและหูไม่สมส่วนไม่มีใครเลี้ยงพ่อพี่ก็เลยซื้อมา แต่เค้าก็ปกติเหมือนน้องหมาทั่วไปนะคะ ขี้อ้อนมากจะให้อุ้มตลอด.... แค่ได้เลี้ยงเค้าและดูแลเค้าด้วยความรักเราก็ได้มากกว่าความสุขแล้วจริงมั้ยค่ะ)
บันทึกดี ๆ สักบันทึก อาจจะมีคุณค่าต่อคนอีกหลายร้อย หลายพันคนครับ
เป็นบุญกุศลที่สร้างง่าย ๆ ;)