บันทึกนี้ ก็จะเป็นบันทึกสุดท้ายของบล็อกนี้นะครับ
เป็นการสรุปรวมว่า เรียนวิชานวัตกรรมไปแล้ว เกิดอะไรขึ้น นอกจากความคาดหวังของคะแนนที่ตนเอง จะอยากได้ วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่เป็นการปิดคอร์สของวิชานี้ ซึ่งผมไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อนตั้งแต่เรียน มาว่า มีการปิดคอร์สอย่างนี้ด้วย ถือว่าเป็นประโยชน์จริง ๆ นะครับ การปิดคอร์ส ถึงแม้จะนานไปนิด ก่อนอื่นก็ต้องขอขอบคุณอาจารย์อย่างยิ่งครับที่ สอนวิชานี้ได้ให้เด็กสามารถนำเอาไปใช้ได้จริง นะครับ
การปิดคอร์สวันนี้ ก็ทำให้หลายคนถึงกับหลั่งน้ำตากันเลยทีเดียว โดยเฉพาะการดูวิดีทัศน์ ในเรื่องต่าง ๆ ที่เป็นการมองเห็นคนที่ทุกข์กว่าเรา แล้วเขาพยายามในการทำอะไร เช่นเรื่องสามเกลอแห่งมอชอ ยอมรับว่าน้ำตาเกือบร่วง ต้องมองไปที่อื่นบ้าง ไม่จดจ่อกับจอมากเกินไป โดยเฉพาะตอนเยล ได้พูด ซึ่งยอมรับเลยว่าเราดีกว่าเขามากทางร่างกาย แต่เขาก็ยังสู้ ทำให้ผมก็ต้องสู้บ้าง เวลามีงานอะไร หรือ มีปัญหาอะไร คิดไว้เหมือนกันว่า จะเอาวิดีทัศน์นี้เป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้มีกำลังใจเวลาท้อแท้กับปัญหา เป็นส่วนหนึ่งที่จะได้ดูเมื่อมีปัญหา แล้วฮึดขึ้นสู้ได้ ครับ การสรุปงานทั้งหมดของอาจารย์ในงานด้านต่าง ๆ ดีมากครับ เหมือนเป็นการทบทวนให้ดูอีกครั้งว่า ที่ทำไป ต้องการให้ได้อะไร และประเด็นสำคัญ ซึ่งผม ก็คิดอยู่เสมอว่า ไม่ได้อยู่ที่คะแนนแต่น่าจะอยู่ที่ทักษะความสามารถที่เราจะได้มากกว่า คะแนนน่าจะเป็นผล พลอยได้ เราน่าจะโฟกัสไปที่ทักษะการทำงาน มากกว่าครับ
พฤติกรรมที่เปลี่ยนไป อย่างเช่น การถ่ายรูป เมื่อก่อนผมก็ไม่ค่อยได้เน้นมุมมองของกล้องมากเท่าไร่นะครับ หลัง ๆ มารู้สึกว่าไปไหนควรจะต้องเอากล้องติดตัวไปด้วยเลยครับ ชอบถ่ายรูปขึ้นมาเลยครับ มีการฝึกเล็งมุมมองที่น่าสนใจด้วยครับ นี่คือหนึ่งพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปครับ
การเขียนบทความบนเวปไซด์ ผมยอมรับว่า เมื่อก่อนผมชอบเขียนบทความครับ แต่หลัง ๆ มาจะหายไป เพราะไม่รู้จะเขียนที่ไหนครับ แต่พอมาเรียนวิชานี้โชคดีที่ได้เจอเวปไซด์ที่อาจารย์แนะนำทำให้มีโอกาส ได้เขียนขึ้นมาครับ ทำให้ชอบเลยครับ เพราะทำให้เรามีพื้นที่ส่วนตัวในการแสดงความคิดเห็น ทำให้ สมอง ความคิดเรามีการพัฒนาขึ้นได้ครับ ซึ่งคิดดูแล้วนะครับเมื่อก่อนก็เล่นเกม เห็นรุ่นพี่เล่นเกม แต่เรามานั่งเขียนบทความก็ทำให้สมองเราไม่ฝ่อนะครับใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ ไม่ต้องมานั่งเล่น เกมให้เสียเวลาเลยครับ ให้เรามีความคิดเห็น มีปากมีเสียง ทำให้เรา ปลดปล่อยความรู้สึกนึกคิดออกมาได้ครับ และบางทีบทความของเราถ้าดี ๆ ก็จะชี้แนะ ชี้นำ และเป็น แรงบันดาลใจให้คนอื่นอีกด้วยครับ ทำให้ตอนนี้ก็คิดว่าจะพยายามเขียนบทความไปเรื่อย ๆ ครับ นี่คืออีกหนึ่ง พฤติกรรมที่เปลี่ยนไปครับ
พฤติกรรมการพิมพ์ไม้ยมก (ๆ) ที่ทำให้ต้องมีการเคาะทั้งด้านหน้าและด้านหลังตลอดเวลาเลยครับ พฤติกรรมตัวนี้เปลี่ยนไปจริง ๆ ด้านการใช้ภาษาโดยเฉพาะไม้ยมก ทำให้เขียนได้ถูกต้องมากยิ่งขึ้นครับ
พฤติกรรมเวลาทำ power point จะต้องมีการทำให้เรียบง่าย เน้นรูปภาพให้เห็นชัด เน้นตัวหนังสือน้อย ๆ ไม่แน่นจนเกินไป ทำให้คนที่ดู power point นั้น สบายตา ไม่ต้องอ่าน มาก คือ จะเป็นคนที่เน้นรูป ตัวอักษรจะโชว์แค่ที่เป็นคำสำคัญเท่านั้น
วันปิดคอร์สวันนี้ ชื่นชอบเรื่องสามเกลอมากครับ ซึ่งผมสังเกตหลายคนแล้วจะมีกระดาษทิชชูกัน และตา แดง ๆ กันเกือบทุกคนครับ ออกมาผมก็ถามบางคนนะครับว่าซึ้งไหม ทุกคนก็ซึ้งนะครับ คือ เขาทุกข์ เขาลำบากแต่เขาก็ยังพยายาม ผมยังคิดเลยว่า หากเราจะทำอะไร แล้วมีปัญหาอุปสรรคขึ้นมา ควรจะ โหลดวิดีทัศน์นี้เก็บไว้ แล้วมาเปิดดูยามท้อแท้และมีปัญหา มันอาจช่วยให้เรามุมานะ ฝ่าฟันอุปสรรคเหล่านั้น ไปได้ครับ วันปิดคอร์สวันนี้ ก็ต้องขอบคุณอาจารย์อย่างยิ่งครับที่ได้ช่วยสรุปและบอกแนวข้อสอบให้ครับ
ขอให้อาจารย์มีความสุขมาก ๆ ครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับน้องสุรัตน์
ใช่เลย...มากกว่าคำว่าสอน
ไม้ยมก นี่พี่จำจนตายแน่นอน
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ น้อง Surat
ได้อะไรมากว่าที่คิดจริงๆ
ได้ความเป็นครู ได้ความเป็นลูกที่ดีของพ่อ-เเม่
ได้ความเป็นคนที่สมบูรณ์ ใช่ไหมค่ะ
สวัสดีครับพี่ Chakungrao
ใช้ครับ ไม้ยมก จำจริง ๆ ครับ
ขอบคุณครับที่มาแสดงความคิดเห็น
สวัสดีครับพี่ sununtha
ใช้ครับ เรียนคอร์สนี้ให้อะไรหลาย ๆ อย่างครับ
ขอบคุณที่แสดงความคิดเห็นครับ
สวัสดีค่ะ น้อง Surat
เป็นวิชาที่เรียนแล้วได้อะไรหลาย ๆ อย่างที่มากกว่าความรู้จริง ๆ ค่ะ
โดยเฉพาะวันสุดท้าย ซึ่งพี่ก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันว่ามีการปิดคอร์สอย่างดีด้วย
ชอบมากค่ะ
ขอบคุณค่ะ
"ความสุขของการเป็นครู" เพียงแค่นั้นแหละครับ
ขอบคุณทุกคนมาก ;)...
สวัสดีครับ คุณ สาวิตรี
ขอบคุณนะครับที่แสดงความคิดเห็น
สวัสดีครับครู องคุลีมาร
ขอบคุณเช่นกันครับ