เปิดกรุเมฆ ครบรอบ 1 ปี ชมรมคนรักมวลเมฆ
เด็กบ้านนอกภาคกลางที่มีครอบครัวเป็นชาวนานั้น ปฏิเสธไม่ได้ว่าชีวิตต้องคลุกคลีกับทุ่งนาและฟ้ากว้าง ฝนตก ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า รุ้งสองชั้นทั้งใหญ่ เล็ก ธรรมชาติเหล่านี้มีเรื่องราวมากมายที่พัวพันกับวัฒนธรรม ความเชื่อต่างๆ ที่ผสมแนบสนิทไปกับวิถีชาวบ้าน
สุริยุปราคา จันทรุปราคา ดาวตก ดาวเทียม พายุร้าย ฝนแล้ง ฝนตกหนัก วีถีชนบทนั้นต้องผ่านมาทั้งสิ้นเพราะชีวิตอยู่กับนา สวนไม้ผล สวนผัก และน้ำจากท้องฟ้า บางครั้งเหนื่อยอ่อนก็นอนกลางทุ่งนานั่นแหละ ตามองไปบนฟ้าเห็นกลุ่มควันขาวออกมาจากเครื่องบิน ใจก็อยากเป็นนักบิน คิดไปตามประสาเด็ก
เมื่อชีวิตเข้าสู่ระบบการศึกษา สายตาคู่นี้ก็ห่างหายจากภาพเดิมๆไปสู่ตึกรามใหญ่โตในเมือง หนังสือ ตำราเรียน และสรรพสิ่งของวิถีเมืองที่ห่างไกลธรรมชาติทุกที
เมื่อชีวิตวกกลับมาสู่ชนบทอีกครั้งเมื่อเราเลือกจะทำงานกับชาวบ้าน ธรรมชาติสมัยเด็กๆกลับมาอีกครั้งหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร แค่ผ่านหูผ่านตา
จนมา รู้จักอาจารย์ชิวนี่แหละที่ความสนใจเกิดขึ้นด้วยพื้นฐานของความคุ้นเคยมาก่อนด้วย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจนักในศาสตร์แห่งมวลเมฆมากไปกว่าเป็นการผ่อนคลายจากภาระประจำ และใช้ความพินิจมองมวลเมฆมากกว่าความคุ้นเคยทางวัฒนธรรมอย่างสมัยเด็กที่ผ่านมา จนเกิดปรากฏการณ์ตัวเองว่าเลิกงานก็ต้องขับรถขึ้นภูมโนรมย์ที่มุกดาหารเพื่อไปดูว่าวันนี้ธรรมชาติสร้างมวลเมฆอะไรให้เราดูบ้าง
เราพบความแปลกที่ไม่เคยตั้งคำถามมาก่อนของกลุ่มเมฆที่มีชื่อไม่คุ้นหูมากมาย อาจารย์ชิวและเพื่อนๆมาเติมเต็มให้ได้ติดตามไปต้อย..ต้อย..
เราพบความสวยงามของหมวกเมฆ ทั้งเล็ก ใหญ่ หมวกสองใบ นี่เองคือเสน่ห์แห่งท้องฟ้า เหมือนเบรกชีวิตให้ชะลอการเดินทางได้แวะเวียนมาสัมผัสมนต์แห่งท้องฟ้า
เราเห็นหมวกเมฆสีรุ้งงามสง่า อวดสายตามนุษย์ผู้ใฝ่หาไม่รู้จบ เอาแต่ก้มหน้า ผ่านฟ้าผ่านฝนมาก็นานแล้วไม่เงยหน้าวางท่าหยิ่งยโสแสวงหาความงามแม้ห่างไกลจากปลายมือ แต่อารมณ์เราเข้าไปคลุกนัวเนียอยู่ที่นั่น..
เราพบความอังการณ์ ของรุ้งโค้ง ครึ่งวงกลม หรือแถบใหญ่ยาว
เราพบเงาเมฆ ขอบเงินที่สวยสุดซึ้ง ขับขอบเข้มให้เมฆาเด่นโดด
เราเห็นใยเมฆสะบัดร่ายรำอ่อนช้อย กระทบความรู้สึก สร้างทรวงให้เย็นซาง
เราเห็นมวลเมฆกอดรัดภูเขาเหมือนกลัวเธอจะจากหนีหายไป
เราเห็นสายฝนดำทะมึนที่น่ากลัวของใครหลายคน แต่หลายคนดีใจที่จะมีน้ำหล่อเลี้ยงพืชและสัตว์ที่บ้าน ฝนเม็ดแรกก็เติมต่อให้วงจรอีกหลายวงจรขับเคลื่อนไป
เราเห็นเมฆรูปร่างประหลาดที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน เหมือนกับส่งสารมาว่าความรู้ ความเข้าใจที่เธอมีนั้นมันแค่น้อยนิด มหาจักรวาล ที่ไร้ขอบเขตนั้นล้วนมีที่มาที่ไปทั้งสิ้น แค่การงานที่มีปัญหา เจ้าก็หมกมุ่น แทบจะม้วยมอดไหม้ มลายลง ผงกหัวเงยหน้าขึ้นมองโลกกว้างซิ มีทางเดินอีกมากมายให้เจ้าเลือก..
บางขณะของชีวิตก็ไม่มีคำอธิบาย แต่สัมผัสได้ รับรู้ได้ สะเทือนได้ แม้ว่าเขาจะอยู่ไกลแสนไกล แต่มีผลกระทบต่อภาวะข้างในตัวเราจริงๆ
และที่สุด เราเห็น “การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และจางหายไป” เพียงไม่กี่นาที
เหมือนชีวิตเราเมื่อเทียบกับชีวิตโลก
มองเมฆ มองตัวเราเอง
ความเห็น (20)
หายไปนาน คิดถึงพี่บางทราย ชอบเมฆฝนเป็นพิเศษให้เหตุผลตัวเองไม่ได้ครับ
*ภาพเมฆในบันทึกนี้สวยงามมากค่ะ..ขอชื่นชม..ดีใจที่ได้เข้าเป็นสมาชิก ชมรมคนรักมวลเมฆ ...
*มีบันทึกและภาพมวลเมฆ ที่ได้ยลแบบชาวกรุงเทพฯจากตึกสูงๆ ที่นี่ค่ะ :
http://www.gotoknow.org/blog/nongnarts2/400243?page=1
สวัสดีครับน้องขจิตคนเก่งของผม เมฆพาพี่หายไปในท้องฟ้าครับ อิอิ
ขอบคุณมากครับท่านพี่นงนาท รูปนี้แม้จะถ่ายจากในรถหรือห้องกระจก ก็ยังงามอยู่นะครับ
สวัสดีครับ พี่บางทราย - โรแมนติกแฝงปรัชญาชีวิตอันลุ่มลึกจริงๆ ครับ ขอนำไปฝากแนะนำให้สมาชิกชมรมคนรักมวลเมฆ นะครับ ^__^
สวัสดีค่ะพี่ท่านบางทราย
มาชมน้องฟ้ากะนายเมฆ อันวิจิตรตระการตา แจ่มมากๆ ค่ะพี่ท่าน
ปูเพิ่งกลับจากลงพท.ชุมชน ให้นึกถึงพี่ท่านจัง มาเจอบันทึกนี้ว้าว
อยากเขียนบอกรัก เมฆ เพิ่มเติม ขอทำอารมณ์ก่อนนะคะ ฝันดีค่ะ
ด้วยความยินดีครับน้องชิว พี่เปิดไว้เป็นการนำร่องน่ะครับ เผื่อท่านอื่นๆจะสร้างความหลากหลายให้ปรากฏ เป็นสีสันของชมรมด้วยครับ
หวัดดีน้องปู ยังมีอะไรอีกมากมายในมวลเมฆน่ะครับ ปลดปล่อยความในใจออกมาเลยน้องปูครับ
ยังขาดเรื่องการปีนหลังคาบ้านถ่ายภาพเมฆสวยๆของพี่บางทรายค่ะ...อิอิ
เกิดมาตั้งนานก็เพิ่งได้เห็นเมฆสีรุ้งนี่แหละ ตื่นตาตื่นใจมาก ...
ขอบคุณข้อคิดจากการดูเมฆค่ะ... เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป...เช่นเดียวกับสรรพสิ่งบนโลกนี้นะคะ
สวัสดีค่ะคุณบางทราย
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้นะคะ ทำให้มีความอยากรู้เรื่องของเมฆมากขึ้นและได้เห้นภาพเมฆสวยๆ ด้วยทั้งๆๆที่ปกติเมฆเป็นเพียงสิ่งธรรมชาติ แต่ความมหัศจรรย์ที่แฝงอยู่มีให้ศึกษามากมาย นะคะ
จ๊ากสสส อาจารย์แป๋วครับ เดี๋ยวสมาชิกจะปีนกันใหญ่ อิอิ..นึกแล้วก็ขำตัวเอง ก็หมาบ้านตรงข้ามมันเห่าใส่น่ะซี เขาคงแปลกใจว่า เอ้า เดินหน้าบ้านอยู่ดีดีทำไมไปอยู่บนนั้น..
เดี๋ยวนี้ก็ยังปีนอยู่ครับ เป็นบางโอกาส เพราะหลังคาที่บ้านปีนง่ายครับ
อรุณสวัสดิ์ครบรอบ ๑ ปีวันนี้ ดีเดย์วันคล้ายวันเกิดชมรมฯ พอดีเลยค่ะพี่ท่าน
๕ ๕ ๕ เห็นด้วยกับอ.พี่แป๋วค่ะ ฉากเด็ดๆ อย่างนั้นต้องนำมา สารภาพรัก ค่ะพี่ท่าน เคล็ดลับในการจับภาพ เมฆ งามๆ
แฟนๆ คงชื่นใจ ได้อ่านคำบรรยาย ยิ่งเห็นภาพ ปีนหลังคา มาในชุดผ้าขาวม้า ด้วยนะคะพี่ท่าน ประทับจิต อยู่ในใจค่ะ
สวัสดีครับคุณเมียวดี
เรื่องของเมฆมีหลายมุมครับ เช่น
1) มุม เมฆเพื่อการเข้าถึงธรรมชาติของฝน ฟ้า และปรากฏการณ์ต่างๆของเขา ซึ่งในหลวงท่านก็ศึกษาจนเกิดฝนหลวงที่ทำประโยชน์มากมายแก่ประชาชน ประเทศชาติ ฝนหลวงยังมีต่างชาติมาศึกษาแล้วเอาไปจัดตั้งหน่วยในประเทศของเขาด้วย มุมนี้ที่ อ.ชิว พยายามให้ข้อมูลว่าเมฆรูปร่างแบบนี้เรียกอะไร เกิดมาจากไหนและจะเป็นอะไรต่อ เป็นต้น
2) มุม เมฆเพื่อสุนทรียจินตนาการ สัมผัส การเดินทางของชีวิตมันหลากหลาย สายตาเรามองแต่ระดับขนานเห็นแต่ปัญหาต่างๆมากมาย หากเงยขึ้นไปบนท้องฟ้าบ้างก็จะพบว่า มีความสวยงามมากมายให้เราสัมผัส บางคนดูดดื่มกับความงามบนท้องฟ้า จนพยายามเก็บความงามในห้วงเวลานั้นไว้ในรูปของภาพถ่าย....
3) อีกมุมหนึ่งคือ เป็นตัวอย่างของการเข้าถึงสัจธรรม ของสรรพสิ่งที่พระพุทธองค์ทรงพบมานานแสนนานแล้ว เราดูความสวยงามบนท้องฟ้าอารมณ์เราเย็นลงมา ปลดปล่อยความหนัก ความขุ่นมัว ออกไป เดี๋ยวเกิดขึ้น และปรากฏความงามให้เรายลยิน อีกไม่นานเขาก็สลายหายไป มุมท้องฟ้าโน้นก็มีปรากฏการณ์นี้ให้เห็น วนเวียนอยู่อย่างนี้
- เมื่อทุกอย่างเหมาะสมก็บังเกิดขึ้น
- การคงอยู่ของปรากฏการณ์นั้นๆเป็นไปตามกฏของธรรมชาติ
- ความสวยงามที่เกิดขึ้นเพราะตาเราไปสัมผัส แล้วปรุงแต่ง
- แต่แล้วความสวยงามนั้นก็ไม่จีรัง
- ความอลังการณ์ของความสวยงามที่เราเห็น บางเวลา บางสถานที่นั้น คือความพอดีของเงื่อนไขที่ประกอบ ก่อเกิดขึ้นมา มีละอองน้ำเกาะกันหนาแน่นบนยอดก้อนเมฆ มีแสงพระอาทิตย์ตกกระทบในมุมที่พอดี มีเรายืนอยู่ในจุดที่เหมาะสม .... เราจึงเห็นความสวยงามที่ยิ่งใหญ่นั้นๆ
มันสอนเราว่า มนุษย์มีความพอดีอยู่ที่ตรงไหน ความสวยงามของคนนั้นในมิติของรูปกายนั้นมันเพียงส่วนหนึ่งที่ปรุงแต่งขึ้นมา แต่ความสวยงามที่แท้จริงคือองค์ประกอบมากมายทั้งภายนอกภายใน ที่วัฒนธรรม ประเพณี ศาสนาเราสอนกันมานานว่า แบบนี้คือความดีงาม วิถีชีวิตปัจจุบันของเราก้าวข้ามสิ่งนี้ไปหมด แล้วเดินไปหาความมั่งคั่ง แต่ไม่มี ความดี
อ้าวกลายเป็นอภิปรายไปซะแล้วครับ
ขอบคุณครับ
น้องปูที่รัก
"ยิ่งเห็นภาพ ปีนหลังคา มาในชุดผ้าขาวม้า" น้องหมามันเห่าจนชินตาไปแล้ว
ภาพที่เห็นไม่ใช่นุ่งผ้าขาวม้าปีนหลังคาเท่านั้น เสื้อก็ไม่ได้ใส่ แถมพุงกลมโตอีก มันน่าเกรียดน่าชังจริงๆ อิอิ เอิ้กกกก
แต่ก็ยังปีนอยู่นะ บางวัน
สวัสดีค่ะ
สวยงามมาก ทุกภาพ ขอบคุณมากนะคะ
ขอบคุณคุณกานดาครับ
แวะมาดูภาพและหาความรู้ด้วยคนครับ ^^
ยินดีครับ และขอบคุณครับ AutumN
สวัสดีค่ะพี่ท่าน
นานๆ และนานมากๆไม่ได้เข้าไปชมน้องฟ้ากะนายเมฆ ที่พี่ท่านฯ เพียรพยายาม จับภาพมาให้พวกเราได้ชื่นชมกัน ในชมรมฯ
มาชมภาพในบันทึกนี้อีกครั้ง ด้วยความคิดถึง รักษาสุขภาพนะคะพี่ท่าน
ขอบคุณครับน้องปู พี่มีบันทึกใหม่มาแล้วครับ