ฅนไร้ราก

    ฅนไร้ราก     โดย.. กสิณ กสิกรรม..

          จากวัยเด็กข้ามสู่ช่วงวัยของการใช้ชีวิตในโลกกว้าง ผมเคยได้ยินคำว่า”รากเหง้า”มาจนชิน การรักษารากดูจะเป็นสิ่งจำเป็นเหลือเกินในการจะเป็นคน จนถึงวันนี้วันที่ผมได้รับโอกาสที่จะมาทำงานร่วมกับฅนสนามหลวง เรียนรู้ชีวิตช่วงหลังจากอาทิตย์ดวงโตข้ามไปอีกฟากฝั่งของขอบโลก

       ความรู้สึกรุนแรงกับคำว่ารากกลับเข้ามาวนเวียนในความคิดอีกครั้ง ทั้งที่ก่อนหน้านี้ผมหัวเราะเยอะคำๆนี้ ด้วยเห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระ เพราะคนไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรจากรากแม้สักนิด เราไม่ใช่ต้นไม้ที่ต้องอาศัยรากในการหล่อเลี้ยงชีวิต ฉะนั้นสำหรับผมการรู้จักรากของตัวเองจึงเป็นเพียงการเรียนรู้อย่างหนึ่งเท่านั้น มันไม่น่าจะมามีผลอะไรกับชีวิตในปัจจุบันมากนัก ด้วยความรู้สึกและสำนึกมาตลอดเวลาคนทุกคนเท่าเทียมกัน แม้จะมีระดับชั้นในสังคมบ้างแต่ในความเป็นคนนั้นไม่มีความแตกต่าง แต่ในวันนี้วันที่ได้มาทำงานใช้ชีวิตคลุกคลีกับฅนในท้องที่สนามหลวง ความรู้สึกและความเชื่อดั้งเดิมกลับถูกทำลายไปอย่างสิ้นเชิง คนไร้รากหรือคนที่จำใจต้องละทิ้งรากของตัวเองด้วยเหตุผลหลากหลายประการ กลับไร้ที่ยืนไร้ศักดิ์ศรีในความเป็นคน ถูกเหยียดหยามและมองอย่างดูหมิ่น

      โลกของพวกเขาถูกปิดตายจากสังคม สายตาดูหมิ่นเหยียดหยามกลับกลายเป็นความเคยชิน แม้จากคนที่ทำงานในหน่วยงานที่เกี่ยวของหลายๆคน คำถามถึงราก คำถามถึงความเป็นคนเดินทางเข้ามารบกวนจิตใจอีกครั้ง เสียงด่าและการกระทำเยี่ยงสิ่งมีชีวิตชั้นล่างถูกขุดขึ้นมาใช้กับพวกเขาในหลายรูปแบบ คนที่ซื้อร่างกายของพวกเขาไปบำเรอความสุขปลดปล่อยสัญชาติญาณการผสมพันธ์ที่คนไม่ละทิ้งไปนานแสนนานแล้วออกมา คนที่ไล่ตามจับไล่ต้อนพวกเขาไปขุดรีดอย่างไร้ความปราณี

      ฅนไร้รากกลายเป็นผู้ถูกกระทำ แต่ผู้ซึ่งกระทำสิ่งเหล่านี้กลับแอบอ้างว่าตัวเองเป็นคนที่สมบูรณ์ เป็นคนมีราก คำถามถึงราก คำถามถึงความเป็นคน คำถามถึงที่ยืนในสังคมในถานะของความเป็นคน จึงตามมารบกวนผมอีกครั้ง และผมมั่นใจว่าในสังคมอันหยาบกระด้างนี้จะต้องถูกถามด้วยคำถามเชนนี้อยู่ไม่มีวันจบ หากคนยังคงหลงลืมในความเป็นฅนที่แท้จริง              

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะคุณกสิณ

เพิ่งมาอ่านเจอ เห็นด้วยค่ะ...ที่ว่า "คนไร้รากหรือคนที่จำใจต้องละทิ้งรากของตัวเองด้วยเหตุผลหลากหลายประการ กลับไร้ที่ยืนไร้ศักดิ์ศรีในความเป็นคน ถูกเหยียดหยามและมองอย่างดูหมิ่น"

ตัวเองก็รู้สึกว่าเป็นคนไม่มีราก(เหง้า) เลยตั้งชื่อไว้เตือนใจ ไม่มีรากก็เหมือนไม่มีจุดยึด  มนุษย์ไม่ใช่เพียงต้นไม้ แต่มากกว่านั้น มนุษย์ที่อยู่โดยไม่มีรากยึดเหนี่ยว จะหยัดยืนในโลกที่แสนจะปรวนแปรอย่างรวดเร็วนี้ได้ยาก เป็นกำลังใจให้นะคะ โลกก็มีทั้งด้านสวยงามและโหดร้าย แต่การที่ยังมีชีวิตอยู่นับเป็นโชคมหาศาลเพราะเราเลือกที่จะเปลี่ยนอะไรก็ได้ตามใจเรา