-ปณิธิ ภูศรีเทศ-
(ภาพลายเส้นปากก:ถนนใน ม.นเรศวร ส่วนสนามบิน-ปณิธิ)
สวัสดีค่ะ อาจารย์
*** แวะเยี่ยมบันทึก ...แม้จะคึกไป...อาจารย์สบายดีนะคะ
วันนี้คิดว่าจะได้พบในงานแต่งลูกอาจารย์เล็ก พบแต่ผอ. (มองหาพี่ปณิธิ...และน้องธนิตย์ไม่พบ...เสียดาย)
*** สายตาแห่งการุณ ช่วยเกื้อหนุนกำลังใจ
ทุกทางที่ก้าวไป อบอุ่นได้ด้วยสายตา
สายตาเปี่ยมความหมาย เชื่อมสายใยให้คุณค่า
เป็นสุขทุกเวลา ด้วยเมตตาเต็มหัวใจ
สื่อได้ไม่ยากนัก เกลียดหรือรักรับรู้ได้
สายตาโยงสายใจ ทางแสนไกลก็เห็นกัน***
สวัสดีค่ะอาจารย์'ปณิธิ'
ยามใดที่มีใครสักคนมองออกไปที่ถนน...
เห็นเสาไฟเรียงรายให้แสงสว่างแก่เส้นทางเดิน
แต่ยังมีเงามืดของเสาไฟที่ทอดตัวเป็นระยะๆ
นึกวิตก...ว่าจะมีใครแอบยืนหลบอยู่ในเงามืดนั่นหรือเปล่าหนอ...
เพราะความห่วงใยคนที่จะกลับมา...
พยายามเพ่งสายตามองฝ่าความมืด...เมื่อไม่เห็นอะไรค่อยโล่งใจ...
เริ่มอุ่นใจในความปลอดภัย...และขอบคุณไฟถนนที่ส่องสว่าง