วันนี้มาอยู่เวรรักษาการณ์ที่โรงเรียน
คิดถึงเพื่อนพี่น้องทุกคน
เป็นครูมีวันปิดเทอม ไม่มีวันหยุดพักผ่อน
แต่วันปิดเทอมก็เป็นวันทำงาน
เมื่อสัปดาห์ก่อนท่านส.ส.ขึ้นร.ร.
ผอ.กับครูก็ต้องมาเตรียมสถานที่ต้อนรับ
สองวันต่อมาผู้ว่าฯขึ้นมาแจกผ้าห่ม/ข้าวสาร/เกลือ
ให้ชาวบ้าน ผอ.สั่งครูทั้งหมดและเจ้าหน้าที่ทุกคนกลับร.ร.
มาเตรียมสถานที่และสิ่งต่างๆเพื่ออำนวยความสะดวก
ให้กับคณะของผู้ว่าและชาวบ้าน ครูคนไหนอยู่ต่างจังหวัดก็ต้องกลับมา
คนไหนเพิ่งไปจริงๆก็ต้องกลับมาชี้แจง
แล้วครูแต่ละคนก็ไม่ได้อยู่ใกล้ตากซักเท่าไร
บ้างอยู่เชียงใหม่ พะเยา ลำพูน ลำปาง สุโขทัย
ก็ต้องรีบตีรถกลับมาจัดสถานที่บ้าง
ทำความสะอาดอาคารบ้าง เตรียมอุปกรณ์สำหรับมื้อกลางวันของผู้ว่าฯ
เตรียมเครื่องเสียงชุดใหญ่ให้สมกับที่พ่อเมืองขึ้นมาเยือน
ครูบางคนเป็นแม่ครัวจำเป็นนำผักสดที่มีในโรงเรียน เช่น
ยอดมะระหวาน ผักโขมจีน ผักบุ้ง ดอกแค มาผัดจิ้มน้ำพริก
ฝีมือครูล้วนๆ ชาวบ้านมาร่วมงาน รับของแจกแล้วก็กลับบ้าน
พองานเลิกครูอีกนั่ล่ะที่ช่วยเก็บสถานที่ อุปกรณ์ต่างๆ
อุปกรณ์การรับประทานอาหาร ตลอดจนเปลือกไอศกรีมวอลล์
และถุงขนมปังที่ผู้ว่าฯนำมาแจก ก็นับว่าโรงเรียนนี่เป็นสถานที่
ศูนย์รวมความบันเทิงจริงๆ อาคารที่คณะทหารร่วมฝึก Cobra Goal
มอบให้หมู่บ้านก็ไม่ได้เปิดใช้แม้แต่นิดเดียว
แต่เมื่อครูทุกคนร่วมมือกันงานทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ถึงแม้ว่างานนี้จะโดนบังคับกลับมาก็ตามที
พอเสร็จงานทุกคนก็แยกย้ายกลับบ้านของตัวเองต่อ
แต่ทุกคนก็ยังมีหน้าที่เวรรักษาการณ์ที่ต้องดูแลกันคนละสองวันบ้าง
สามคืนบ้าง จนกว่าจะเปิดเทอม แต่ครูทุกคนที่นี่ก็รู้ดีอยู่แก่ใจ
ว่าเมื่อไรที่มีเหตุการณ์ไม่ปกติเกิดขึ้นที่โรงเรียน ท่านผู้บริหารก็
สามารถเรียกกลับมาปฏิบัติงานได้ตลอดเวลา ไม่เว้นแม้แต่งานอบรม
หรือประชุมตามคำสั่งทางราชการ เพราะฉะนั้นครูทุกคนที่นี่ต้องเป็นลูกเสือสามัญ
"จงเตรียมพร้อม" และต้องHi Tecnology พอสมควร เพราะ
โทรศัพท์ปิดไม่ได้ อยู่เวรรายงานด้วยโทรศัพท์ไม่ได้
ก็ต้องรายงานผ่าน Massenger หรือ fecbook เพื่อเป็นหลักฐาน
ทางราชการ สมกับเป็นครูผู้ห่างไกลความเจริญดีไหมคะ
คุณดวงเกษมสุขครับ
ใครมาร.ร.ก็ดีทั้งนั้นล่ะค่ะ
ขอบคุณในกำลังใจที่มีให้เสมอมา
ครูธรรมดาก็อยู่ได้ด้วยกำลังใจนี่ล่ะค่ะ
พาดพิงอีกแล้วนะครับคุณพี่แซนตี้
เมื่อไหร่จะมาเยี่ยมผาผึ้งมั่งล่ะครับ
ลูกน้องที่บ่อเบี้ยยังเล่าให้ฟังว่าเอาอะไรไปแจกเขา
เอามาทางนี้บ้างเด้อ