สมการความสุข
สมัยตั้งแต่เริ่มจำความได้ พวกเราล้วนถูกสอนให้บวกเลข 1+1 = 2 เป็นสมการง่ายๆ ที่ใครๆ ก็บวกถูก ข้าพเจ้าเคยคิดเสมอว่า ทำไมต้องเป็นเช่นนั้นนะ...เมื่อหลักเกณฑ์นี้เป็นกฎที่สร้างขึ้น นั่นก็แปลว่า เราสามารถสร้างกฎบางอย่างขึ้นมาใหม่ได้ และแน่นอนว่า กฎเกณฑ์บางอย่างย่อมมีข้อยกเว้น
เครื่องดนตรี 1 ชิ้น...
คนหนึ่งคน...
หากแต่สร้างความสุขให้กับคนได้อีกมากมาย
...................................
ในเมืองหลวงอันมีตึกสูงระฟ้าเต็มไปหมด ผู้คนต่างเร่งรีบในการดำเนินชีวิตจนบางครั้งหลงลืมที่จะยิ้มทักทายกันในยามเช้า...
บนสะพานลอยแห่งหนึ่ง ยังมีชายชราตาบอดนั่งสีซอซึ่งทำจากกระป๋องดูแปลกตา...เสียงซอที่บรรเลงมานั้นอาจไม่ได้ไพเราะเหมือนที่เล่นในวงดนตรีไทย หากแต่ก็สะกดให้ข้าพเจ้ายืนหยุดฟัง... รู้สึกราวกับอยู่ต่อหน้าศิลปิน (แน่นอนว่าคุณลุงไม่ใช่ขอทาน เพราะคุณลุงไม่เคยนั่งขอ)
ข้าพเจ้าชอบใบหน้าที่อมยิ้มและเปี่ยมไปด้วยความสุขขณะที่สร้างสรรค์เสียงเพลงให้กับผู้คนที่เดินผ่านไปมา ข้าพเจ้าอดใจไม่ได้ที่จะนั่งลงทักทายกับคุณลุงศิลปิน หลังจากพูดคุยกันสักระยะได้ความว่าคุณลุงเป็นคนขอนแก่น เล่นตามที่ต่างๆ ไปเรื่อยๆ นานๆ จึงจะกลับไปเยี่ยมบ้านที่ขอนแก่นสักที ซอกระป๋องนี้ก็ประดิษฐ์ขึ้นเองด้วยความที่เป็นคนชอบดนตรีและอยากจะนำวัสดุเหลือใช้มาทำประโยชน์...นั่งสนทนาได้สักพัก ข้าพเจ้าจึงขอให้คุณลุงเล่นเพลงให้ฟัง...ชวนให้นึกถึงบรรยากาศของ “street show” หรือพวกศิลปินเปิดหมวก เพียงแต่ครั้งนี้ เป็นศิลปินเปิดกล่อง บนสะพานลอย ^o^
....................................................................................
ที่ลานแคบๆ บริเวณโอพีดีของ รพ.รามาธิบดี มักจะมีการแสดงดนตรีในตอนเที่ยง....
วันนั้นมีน้องๆ มาร่วมร้องเพลง สร้างความสุขให้กับบรรดาผู้ป่วย ความน่ารักและความมสามารถเกินวัย สร้างรอยยิ้มให้กับผู้ชม...ข้าพเจ้าเองก็อดยิ้มไปกับภาพความน่ารักนั้นไม่ได้ และก็ดูเหมือนกับว่า ความสุขและรอยยิ้มในจะเป็นเหมือนไวรัสที่แพร่ระบาดให้ช่วงระยะเวลาสั้นๆ
แม้จะเป็นพื้นที่แคบๆ หากลานดนตรีแห่งนี้กลับแต่บรรจุไว้ด้วยรอยยิ้มและความสุข หลายครั้งที่เดินผ่าน เสียงบทเพลงสะกดให้ต้องหยุดยืน ชื่นชมกับความไพเราะ และความสุขสนุกสนานที่คนร้องพยายามจะถ่ายทอดให้กับบรรดาผู้ป่วยและญาติที่มารับบริการของทางโรงพยาบาล โครงการลานดนตรีนี้เป็นจิตอาสา นั่นหมายความว่าคนที่มาร่วมให้ความสุขนั้น มาทำด้วยความจริงใจเป็นอย่างยิ่ง นั่นคือเหตุผลว่าทำไม บรรยากาศรอบๆ จึงแวดล้อมไปด้วยความสุข
..........................................................................
เมื่อคนร้อง คนเล่นดนตรี ทำด้วยใจ มอบเสียงเพลง และดนตรีแสนไพเราะให้กับคนรอบข้างด้วยใจ โดยหวังให้ผู้ที่มารับฟังได้รับความสุข ผู้ที่รับฟังหากได้เปิดใจ ย่อมที่จะเปิดรับกระแสแห่งความปรารถนาดีนั้น จิตใจผู้ที่รับฟังก็พลอยเบิกบานแจ่มใส ความสุขที่ได้รับจึงเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ ทั้งผู้ให้และผู้รับ
เป็นความสุขที่ไม่สามารถซื้อหาได้ด้วยเงินทอง หากแต่ต้องเปิดรับได้ด้วยหัวใจ ^v^
และเมื่อนั้น สมการของความสุข จึงไม่ใช่ 1+1=2 อีกต่อไป
ความเห็น (35)
โลกของเรายังสวยงามอยู่ใช่ไหมครับ คุณหมอดาว ;)...
สวัสดีครับ อ่านเรื่องดีๆอย่างนี้แล้วมีความสุขครับ
ชวนให้คิดถึงสิ่งดีงามรอบๆตัว ขอบคุณมากๆ
น้องดาวครับ ทุกครั้งที่พบวณิพก ชอบนั่งฟัง จนเพื่อนๆๆชอบว่าแปลก วันก่อนพบสองคนพี่น้องเป่าแคนด้วย
ขอให้มีความสุขกับการทำงานและวันปีใหม่ไทยครับ
แวะมาอ่านบันทึกค่ะ
อ่านแล้วยิ้มได้ ความสุขอยู่ที่ใจ...
มารับสมการแห่งความสุขด้วยคนค่ะ
การแบ่งปันความสุขให้คนอื่นทำได้ไม่ยากเลยเมื่ออ่านบันทึกนี้
ต่อไปต้องมองหาสมการแบบนี้ให้มากขึ้นนะคะ
สุขสันต์วันครอบครัวค่ะ 
สวัสดีค่ะอาจารย์
โลกของเราก็ยังสวยงามอยู่เสมอ...เพียงแต่จะต้องเปิดตามอง ใช้ใจสัมผัส และที่สำคัญ เราก็สามารถเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้โลกนี้สวยงามเพิ่มขึ้น จริงมั้ยคะ?
สวัสดีค่ะลุงชาติ
เห็นมั้ยคะ ว่าความสุขติดเชื้อกันได้จริง อิอิ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ sunny
เรื่องราวดีๆ เกิดขึ้นรอบตัวเรามากมายในแต่ละวัน เพียงแต่ไม่ค่อยจะมีใครนำเสนอ ข่าวคราวตามหน้าหนังสือพิมพ์จึงมีแต่เรื่องแย่ๆ ทำให้โลกเราดูโหดร้าย...แต่ถ้าเรามองให้ดีแล้วก็จะรู้ว่า ยังมีสิ่งดีๆ ที่แอบซ่อนอยู่ ^o^
สวัสดีค่ะ...
- อ่านแล้วมีความสุขใจค่ะ
สวัสดีวันปีใหม่ไทยค่ะพี่แอ๊ด
หากมีเวลา การได้นั่งสนทนากับศิลปินข้างถนน ก็ถือเป็นโชคที่ได้เรียนรู้ชีวิตในอีกแง่มุมหนึ่งนะคะ...ดาวเองก็ชอบฟังเค้าเล่นดนตรีเหมือนกัน คงเพราะตัวเองไม่มีความสามารถทางด้านดนตรี ก็เลยทึ่งในความสามารถแล้วก็ชอบฟังคนอื่นเค้าเล่นมั้งคะ 555
พี่หนูรีอ่านบันทึกแล้วยิ้มได้...ดีใจจังค่ะ ^o^
ถ้าใจเราเป็นสุข...บรรยากาศรอบกายก็จะพลอยเบิกบานสดใส
คนรอบข้างก็จะพลอยมีความสุขไปด้วยนะคะ
สุขสันต์วันแห่งครอบครัวค่ะพี่ครู
ปีนี้ดาวอดกลับบ้านไปรดน้ำดำหัวคุณแม่เลย...T-T
เอ...โทรไปรดน้ำดำหัว ขอพรคุณแม่ทางโทรศัพท์ดีกว่าค่ะ อิอิ
ขอบคุณสำหรับภาพบรรยากาศความสุขในวันปีใหม่ไทยนะคะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณจิตติมา
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ...ดีใจที่บันทึกนี้ทำให้คนอ่านสุขใจ อิอิ
สวัสดีครับ
- ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ G2K
- "พอใจให้สุขเสมอ" ครับคุณหมอ
- โชคดีมีสุขตลอดไป
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพและพรปีใหม่นะคะครูจ่อย ^v^
- สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ
ตามมาขอบคุณอีกรอบ มาบอกว่ารู้จักเห็ดไค 555
ขอบคุณอาจารย์มากนะคะ
อุตส่าห์แวะมารดน้ำดำหัว 555
อ้าว...ท่าน ดร.ขจิตรู้จักเห็ดไคด้วย...
ต้องลองชิมค่ะ แล้วจะติดใจ ป่นเห็ดไคอร่อยมาก อิอิ
สวัสดีค่ะคุณดาว
แวะมาอ่านบันทึกที่ดีๆนะคะ
ไม่ทราบว่าคุณดาวเคยฟังเพลงนี้หรือเปล่าค่ะ.................ดาวในฝัน
เมื่อได้พบเมื่อได้เจอเธอทุกคราว สุขหนักหนาล้นในใจไม่รู้หาย ยิ่งยามแย้มและยามยิ้มดูพริ้งพราย มองไม่หน่าย ยังไม่วายจะใฝ่ถึง อยากจะรู้ว่ามีใครในใจหรือยัง หากฉันหวังนั่งในใจจะได้ไหม หากว่ายัง ยังไม่มีเจ้าหัวใจ อย่าเพิ่งหน่ายเก็บฉันไปพิจารณา * แต่ดูเหมือนเธอผู้สูงเกินจะไขว่คว้า และดูคล้ายเธออยู่ไกลออกไปทุกที ก็เธอนั้นเป็นแค่ฝัน ไม่เห็นมีจริงสักที หลับตาฝันดี ตื่นมาไม่มีแม้เงาเธอ ** เธออยู่ไหน เธอเป็นใครใจฉันเพ้อ เฝ้าละเมอถึงทุกวันอยู่ไม่หาย ดาวดวงนั้นเปล่งสีสันทอแสงประกาย ใจฝันใฝ่ดาวในฝันคนนั้นคือเธอ
สวัสดีค่ะครูอิ๊ด
ดาวไม่เคยฟังเพลง ดาวในฝันเลยค่ะ
ขอบคุณคุณครูที่นำบทเพลงมาฝาก...ต้องรีบไปหาฟังซะแล้วล่ะค่ะ อิอิ
ขอบคุณ อ.ดาธิณี นะคะ...
นอนอุ่น ฝันดี ตื่นเช้ามาสดชื่นแจ่มใสค่ะ ^v^
กำลังจะไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ แวะมาทายทักน้องหมอศิลปินก่อน พอเห็นน้องดาว แล้วก็เลยนึกไปถึงพี่ชายขาหญ่ายย หายเงียบไปเช่นกัน ฝันดีนะคะ
- มารับความสุขเต็มๆเลยนะคะ.....
- ส่งความสุขข้ามฟ้าไป แถวๆรามาด้วยนะจ๊ะ
- คิดถึงจ๊ะ
ขอบคุณค่ะพี่ปู
ถ้าพระอินทร์ท่านบอกเลข อย่าลืมบอกดาวด้วยนะคะ อิอิ
ฝันดีค่ะพี่ปู ^v^
แวะมารับความสุขที่พี่โอส่งข้ามฟ้ามาให้ค่ะ ^0^
พี่โอสบายดีนะคะ ช่วงนี้ดาวยุ่งๆ แต่จะได้พักบ้างแล้วล่ะค่ะ
ส่งความคิดถึงข้ามฟ้าไปแถวป่าติ้วเช่นกันนะคะ...
พูดจริงดิน้องดาว พี่พูดจริง ทำจริงนะ ๕ ๕ ท่านพระอินทร์เคยบอกด้วยนะ บอกมาตั้งหลายงวดเลย แต่พี่ไม่ซื้อ ... งั้นไว้คืนนี้อีกนะคะ เผื่อท่านจะบอกอีก ๕ ๕
ว้าว มีเพลง ดาวในฝัน จากพี่อี๊ด ความหมายดีจังเลยนะคะน้องดาว ฝันดีค่ะ
น่ารักจังค่ะบันทึกนี้..คนมีดนตรีในหัวใจ..ไม่ว่าอยู่ที่ไหนย่อมมีความสุขรื่นเริงเสมอ..ในงานมหกรรมพลังเยาวชนฯที่เราเพิ่งจัดไป..มีแชมป์กีร์ต้ารุ่นเยาว์อายุ ๘ ขวบ มาแสดงอย่างไพเราะด้วยค่ะ..
- เพราะเรามีชีวิตที่ ช้าลง จึงทำให้เรามอิงเก็นความงดงามเหล่านี้นะครับ
- ขอบคุณน้องดาว ที่นำเรื่องราวมาแบ่งปัน
- จะทำยังไงน้า.. ที่ชีวิตเราจะช้าลง
สวัสดีค่ะอาจารย์หมอ
ตอนนี้ชีวิตมันเร็วบ้าง ช้าบ้างน่ะค่ะ 555
ถ้ารู้ตัวว่า ชีวิตมันเร็วเกินไปจนลืมเห็นสิ่งดีๆ รอบตัว ก็ลดระดับความเร็วให้ช้าลง
แต่ถ้าช่วงไหน ชีวิตช้าเกินไปจนเริ่มรู้สึกเฉื่อย...ก็ต้องกระตุ้นตัวเองให้เร็วขึ้นมาบ้าง ชีวิตจะได้สมดุลขึ้นค่ะ ^^
แอบมาดูสมการแห่งความสุขด้วยคนครับ
อ้าว...อาจารย์แอบมา
งั้น ดาวแอบเห็นอาจารย์มาแล้วกันนะคะ 555
รอได้จ้า จะรอชม น้องฟ้ากะนายเมฆ ผ่านมุมมอง น้องหมอศิลปิน เจ้า