ธรรมนูญต้นไม้...ต่อลมหายใจเฮือกสุดท้ายให้ผม

 

วันที่ 8 - 11 เมษายน 2554 ผมอยู่ จังหวัดนครนายก ครับ หลังจากที่เดือนที่แล้ว วันที่ 15-16 มีนาคม ผมก็ได้มาจังหวัดนครนายก นึกแปลกประหลาดใจมากว่า ทำไม ? จึงได้มาบ่อยจังเลยจังหวัดนี้

 

ผมเดินทางจากออกจากบ้านบ่อยมากครับ มีคิวจนถึงเดือนหน้า การเดินทางบ่อยมีผลกระทบต่อครอบครัว งาน  สุขภาพ และสิ่งที่ดำเนินภายในบ้าน โดยเฉพาะการเขียนบล็อกครับ ทำให้ผมคิดถึงมากครับ ผมก็ไม่รู้เหตุผลครับ และรู้ว่าลีลาชีวิตของผมก็ไม่ได้ว่างมากนัก แต่รู้ว่ามีความรักที่จะเขียนที่โกทูโน คิดจะเขียน อยากเขียนอะไรก็เขียน และไม่เบียดเบียนตัวเองและคนอื่นครับ

 

ครั้งนี้ อสม. พาผมมาศึกษาดูงาน และแห่งหนึ่งก็ คือ 'ศูนย์ธรรมรักษ์ธรรมชาติ' อยู่ภายในตัว 'เขื่อนขุนด่าน' นี้เองครับ 

 

เมื่อตัวผมหลุดเข้าไป ผมกลับค้นพบว่า ผมชอบที่นี้ ทั้งเรื่องวิถีชีวิต และมุมคิด ในการที่ทำให้คนเรา กลมกลืนกับธรรมชาติ และเรียนรู้กับธรรมชาติ 

 

ผมเห็นการเกษตรกรรมที่เกื้อกูลกับธรรมชาติ  การที่สิ่งมีชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างอาทร  ภูมิปัญญาบ้านดินในการพำนักอาศัย  โครงการที่ในหลวงมอบให้ปวงชนทั้งชีวิตของท่าน เช่น แนวคิดพอเพียง แก้มลิง เป็นต้น

 

เหมือนความฝันข้างหน้าของชีวิตของผม ผมอยากใช้ชีวิตอย่างนี้จัง ไม่ทุกข์ร้อน ไม่วุ่นวาย มีพืช ผัก ปลา ให้ประทังชีวิต และมีความคิดที่ดีงามหล่อเลี้ยงชีวิต

 

การเดินทางบ่อยของผม มีผลเสียบ้าง แต่ก็ได้รับสิ่งที่ดี ๆ กลับคืน ชีวิตมันเป็นเหมือนเหรียญที่มีสองเหรียญ ที่ทำให้ผมเข้าใจชีวิตผม คนอื่น และเข้าโลกครับ