กลอนทำนองอิสาน - สายลมฟ้องว่าน้องลืม

 

กาลเวลาพาลมล่อง ได้เปิดกล่องความทรงจำ สายฝนพลำจนกลายหนาว ตั้งแต่คราวบ่มีเจ้า


ใจดวงเหงาบ่คลายล้า กาลเวลาบ่เคยซ่อย ความเหงาหงอยคอยตอกย้ำ ทำตาอ้ายเปียกสู่วัน


คำที่ฮักเจ้าว่านั้น อยากเติมฝันน้องกับพี่ เพียงราตรีได้ผ่านพ้น มีคนออ้นเจ้าฮ่อนลืมมมม


คนที่ฮักปักใจปลื้ม กลายเป็นตื่มทำใจเจ็บ ได้นำเก็บเศษฮักเพ จนย่างเซเด๊ยามล้าาาา


หยดน้ำตาของคนแพ้ มีให้แก่ความทรงจำ หม่องเก็บงำใจดวงเหงา ที่ฮักเขาบ่เคยแล้ว


ขอเก็บแววในตาเศร้า กับความเหงาอดีตผ่าน สายลมพานมาตำต้อง เปรียบมาฟ้องว่าเผิ่นลาเด้น้อง

[@-@..เส้าหลง..@-@]

ประทับใจหลาย...ครับ..

ตามเข้ามาอ่านอีก...

คิดถึงอดีตรักสาวครูจัง...เมื่อตอนเป็นหนุ่มน้อย...

...ขอบคุณ..