บันทึกจากปู่ถึงหลาน
เมื่อตอนที่ภรรยาผมคลอดลูกชาย ผมรอลุ้นอยู่หน้าห้องคลอด ขอพยาบาลว่าจะขอให้กำลังใจภรรยาอยู่ใกล้ๆจะได้ไหมก็ได้รับการปฏิเสธ เรารอด้วยความกังวลใจ เพราะตอนครบกำหนดคลอดก็ไม่คลอด พอเลยกำหนดคลอดหลายวันก็เริ่มมีอาการ รีบไปโรงพยาบาลก็นอนอยู่อีกทั้งวันทั้งคืน จนคุณแม่ที่มารอคลอดหลังเราเขาคลอดกันหมดแล้ว จากที่เป็นคนแรกที่เข้ารอคลอดจนกลายเป็นคนสุดท้ายจนได้...
สมัยนั้นโรงพยาบาลตะกั่วป่าไม่มีอัลตร้าซาวนด์ ไม่ต้องรู้ก่อนล่วงหน้าว่าลูกจะมีอาการครบ ๓๒ ไหม ลูกจะสมบูรณ์มากน้อยขนาดไหน หญิงหรือชาย ได้แต่อาศัยการสังเกตตามที่โบราณบอก “สะดือคว่ำชาย สะดือหงายหญิง” มั่ง “ท้องยื่นเป็นชาย ท้องกลมเป็นหญิง” เราก็ลุ้นว่าลูกคนแรกเป็นชายหรือหญิง จมูกแหว่งเพดานโหว่ไหม พิกลพิการหรือเปล่า พอลูกออกมาเป็นชาย สมบูรณ์ ทุกคนมีความสุข เนติ์เป็นหลานชายคนแรก...
พอเนติ์มีครอบครัว น้องหนอมภรรยาเนติ์ตั้งท้อง ทุกคนก็เฝ้ารอเจ้าตัวเล็กเกิดมา แต่วิวัฒนาการสมัยใหม่ไม่ต้องลุ้น พวกเราได้รู้ข่าวจากเนติ์ผ่านทาง FB ที่ปรับปรุงข้อมูลเป็นปัจจุบัน มีการนำภาพเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้องมาให้เพื่อนผองน้องพี่ได้เห็นกันตามระยะอายุครรภ์ และรู้กันว่าหลานคนแรกของปู่ทวดย่าทวด เป็นหญิง แต่ครอบครัวเราไม่มีใครที่อยากได้เจาะจงว่าอยากได้เหลนเป็นชาย เพียงแค่รู้ว่าเรากำลังมีเหลน มีหลาน เราก็ดีใจสุดๆแล้ว...อยากจะบันทึกให้หลานของปู่ได้รู้ว่า.....
ตอนแรกแม่หนอมตั้งใจคลอดตามธรรมชาติ ถึงวันกำหนดคลอดแม่หนอมไม่เจ็บท้อง อานิวอุตส่าห์ลางานจากกรุงเทพฯมารอชื่นชมเจ้าตัวเล็กก็พลาดไป อุตส่าห์มารอตั้งแต่วันที่ ๒๕-๒๙ มีนาคม เจ้าตัวเล็กไม่ออกมาหาอานิว จนอานิว ต้องกลับกรุงเทพฯ หมอบอกว่าคงคลอดราววันที่ ๑ เมษายน และก็เป็นไปตามนั้น ๓๐-๓๑ มีนาคม แม่หนอมมีเลือดออกเล็กน้อย มานั่งนอนอยู่ที่บ้านปู่ย่าพักใหญ่ในวันที่ ๓๑ มีนาคม แล้วกลับไปนอนรอที่บ้านพ่อเนติ์แม่หนอม จนตอนดึกรู้ข่าวว่าไปโรงพยาบาลกันแล้ว...
น้ำหนักตัวเจ้าตัวเล็กจากการอัลตร้าซาวนด์รอบล่าสุด ๓,๘๐๐ กรัม ทุกคนกังวลเป็นห่วงแม่หนอม เพราะแม่หนอมตัวเล็กนิดเดียวแต่ลูกตัวโต แม่หนอมตัดสินใจคลอดเอง แต่แล้วปากมดลูกเปิดเพียง ๘.๑๕ เซนติเมตรแล้วไม่เปิดต่อ คุณหมอเลยตัดสินใจผ่าตัด
ปู่กับย่ารู้ว่าแม่หนอมเข้าห้องผ่าตัดแล้วก็ยังไม่ไปโรงพยาบาล ไม่ใช่เพราะไม่อยากเห็นหน้าหลาน แต่เพราะรู้ว่าไปก็ช่วยทำอะไรไม่ได้ ผ่าตัดใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง กว่าแม่หนอมจะออกจากห้องผ่าตัดมาก็ต้องพักฟื้นอยู่ก่อนอีก ๑ ชั่วโมง เจ้าตัวเล็กก็ต้องอยู่ในห้องพยาบาลเพื่อรอดูอาการเช่นกัน สรุปแล้วไม่ต้องรีบ...
พอปู่ย่าไปถึงโรงพยาบาลก็เห็นเจ้าตัวเล็กนอนอยู่ในตู้อบ โอ..แม่จ้าว...หลานปู่หลานย่าตัวเบ้อเริ่มเหมือนปู่เลยแฮะ...555 มันโตกว่าใครเพื่อนในห้องเด็กเลย เด็กคนอื่นเขานอนเงียบแต่หลานปู่มันแหกปากร้องไม่เกรงใจใครเลยวุ๊ย...555 สงสัยอยากเป็นนักร้องเหมือนปู่โกไข่..55
หลานเกิดวันศุกร์ หลานก็จะมีแต่ความสุข แต่วันศุกร์ปู่กับย่าก็ยังไม่ได้อุ้มหลาน เพราะหลานยังต้องอยู่ในตู้อบและในห้องเด็ก เขาพาแม่หนอมกลับเข้ามาในห้องแล้ว แม่หนอมยังไม่รู้สึกตัวเพราะหมอฉีดยานอนหลับให้ด้วย ปู่กับย่าอยู่กันพักใหญ่ แจ้งข่าวให้ปู่ทวดย่าทวด ถ่ายรูปหลานในตู้อบรีบนำมาอวดใน FB ตอนนั้นพ่อเนติ์ก็นำรูปหลานขึ้น FB แล้วเช่นกัน...
วันเสาร์ ปู่กับย่าไปเยี่ยมหลานแต่เช้า อยู่ได้พักหนึ่งปู่ทวดกับย่าทวดก็มาถึง ย่าน้อย ย่าอ้อย ย่านวล ปู่วิทย์ อาป๊อบ อาปูเป้ มากันเพียบ ของรับขวัญเพียบ ทุกคนมีความสุขที่ได้เจอเหลนคนแรกของตระกูล แถมจมูกไม่เหมือนเด็กทั่วไป ใครที่มีความรู้ทางวาดภาพเด็กจะรู้ว่าเด็กเล็กจมูกไม่โด่ง แต่ไม่ใช่หลานปู่คนนี้ เพราะหลานออกมาจมูกโด่งเลยมีสันด้วย เออ..เอากะมันสิ
พยาบาลพาหลานมาส่งให้ถึงห้อง หลานร้องเสียงดังเวลาห่างจากอกแม่ เหมือนกับหลานยังหิว..ยังไม่อิ่ม แน่ละก็อกแม่หนอมยังไม่มีน้ำนมแต่หลานก็ดูดนมแม่หนอมแรงมาก ห่างเมื่อไหร่ร้องเมื่อนั้น เสียงดังฟังชัด เฮ้อ...มันจะข่มเหงปู่ด้วยไหมเนี่ย..อิอิ
ปู่ดูหน้าหลานแล้ว เออ..เจ้าหลานคนนี้มองบางมุมก็เหมือนพ่อเนติ์ 
มองบางมุมก็เหมือนแม่หนอม ปู่ดูพ่อเนติ์ดูแลเอาใจใส่แม่หนอม และดูพ่อเนติ์เอาใจใส่ดูแลหลาน ถ่ายวีดีโอทั้งวันเพื่อบันทึกเหตุการณ์ นึกถึงภาพปู่วันที่พ่อเนติ์คลอดออกมาดูโลก มันทั้งตื่นเต้นระทึกใจ ดีใจ ยิ่งเมื่อได้เห็นหน้าลูกมันเป็นความสุขบอกไม่ถูก...
คำว่า "ลูกรู้ว่าพ่อแม่รัก" นั้น มันเป็นเพียงคำพูดที่ลูกคนไหนก็พูดได้แต่ยังไม่ลึกซึ้งพอ จนกว่าลูกคนนั้นจะได้เป็นพ่อคนแม่คน ถึงจะเข้าใจว่าความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกนั้นเป็นอย่างไร วันนี้พ่อเนติ์คงรู้แล้วละว่า ปู่กับย่ารักพ่อเนติ์ขนาดไหน แม่หนอมคงรู้แล้วละว่าตากับยายรักแม่หนอมขนาดไหน...
สักวันหนึ่งหลานก็จะได้รับรู้ความรู้สึกตรงนี้เช่นกัน...
ความเห็น (10)
ประจักษ์ดังข้อความนี้แล้วครับ
คำว่า "ลูกรู้ว่าพ่อแม่รัก" นั้น มันเป็นเพียงคำพูดที่ลูกคนไหนก็พูดได้แต่ยังไม่ลึกซึ้งพอ จนกว่าลูกคนนั้นจะได้เป็นพ่อคนแม่คน ถึงจะเข้าใจว่าความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกนั้นเป็นอย่างไร
อ่านบันทึกของปู่น้ำตาจะไหล
ขอแสดงความยินดี ปู่ใหม่ๆซิงๆ
เห็นภาพใน FB แล้วล่ะค่ะ ตัวโตจริงๆแถมหน้าเหมือนปู่อีก
ญาติๆมารับขวัญกันเพียบ นี่แหละความอบอุ่นที่หาได้ยากค่ะ...
ขอแสดงความยินดีด้วยอีกครั้งนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะข้ามาเยี่ยมหลานนะครับ
เพิ่งรู้ความรู้สึกที่แท้จริงของพ่อเมื่อผมมีลูกชายใหม่ๆเหมือนกันครับ
ยินดีกับคุณปู่ป้ายแดงค่ะ
ใครไม่มีลูก..ต้องไม่รู้ความรู้สึกแบบนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ชาย
ยินดีด้วยนะคะ หลานตัวใหญ่ จ้ำม่ำ น่าเอ็นดู อิจฉา คุณพี่จริงๆๆค่ะ
ครูอ้อย มี น้องแก๊ด หนึ่งขวบ กำลัง น่ารักค่ะ
คุณพี่สบายดีนะคะ มีตำแหน่งใหม่ คุณปู่มือใหม่
สวัสดีค่ะ
น่ารักน่าชังมากนะคะ หน้าตาเหมือนน้องเนติ์จังค่ะ อวบมาก ไม่น่าจะเป็นเด็กอ่อนคลอดใหม่เลยนะคะ
เกิดมาพร้อมกับความบริสุทธิ์ที่สมบูรณ์ รอวันแต่งแต้มความงดงามค่ะ ในซอยมีอยู่คนหนึ่ง เป็นขวัญใจของพวกเรามะรุมมะตุ้ม ต่างสรรหาตำรามาว่ากันมากมายก่ายกองค่ะ
ส่วนพี่คิมซื้อหนังสือเกี่ยวกับการดูแลเด็กมาช่วยแม่เขาอ่านค่ะ "สนุกและมีความสุขดีอีกแบบ" ค่ะ
ขอบคุณครับครูป.๑
คนที่เป็นพ่อแม่เท่านั้นที่จะรู้ถึงความรักของพ่อแม่ที่แท้จริง
คนเป็นปู่ย่าเท่านั้นที่จะรู้สึกความรักที่มีต่อหลานอย่างแท้จริงเช่นกัน
สวัสดีน้องสาวคนเก่ง คุณยายอ้อย..อิอิ
ถึงเวลาให้พี่เห่อหลานมั่งแล้วนะ อิอิ หลังจากที่น้องอ้อยกับหวานใจเห่อกันไปล่วงหน้าเป็นปีแล้ว พี่และคุณแอ๊ดสบายดี เชื่อว่าน้องอ้อยกับหวานใจและหลานเหลนสบายดีทุกคนนะครับ
ขอบคุณครับพี่คิม
สบายดีนะครับ คิดถึงเหมือนกันเมื่อไหร่จะมาเยี่ยมเกลอพี่ล่ะ
ช่วงนี้บรรยากาศในบ้านอบอุ่นและมีชีวิตชีวาเพิ่มขึ้นครับ อ้อ..ส่งข่าวไก่ฟ้าพญาลอกำลังงามครับ