ขอบคุณครับ
จากคลื่นซัดโถมใส่ในวันนั้น
ชีวิตฉันอับจนคนค้นหา
กลางทะเลเปลี่ยวล้นบนหลังคา
สามสัปดาห์จะมีไหมใครเห็นเรา
กลางความหิวหดหู่อยู่เพื่อหวัง
คงพบใครสักครั้งกลางความเหงา
โอกาสอาจมีบ้างแม้บางเบา
อาจพบเงานายที่รักอีกสักครา
ขอบคุณครับทุกมือที่ยื้อยุด
ขอบคุณครับที่เร่งรุดการค้นหา
ขอบคุณครับไม่เลือกเหตุแห่งเมตตา
ขอบคุณครับโครงหลังคาที่รองรับ
ที่มาของแรงบันดาลใจ
คลิปวิดีโอนาทีชีวิต "สุนัขสึนามิ" รอดตายปาฏิหารย์ หลังลอยเคว้งกลางทะเล 3 สัปดาห์
ความเห็น (9)
สวัสดี ผู้ร่วมชะตากรรม ทุกท่านครับ
กลุ่ม ร้อยรสบทกวี สมาชิกมีจำนวน 10 ท่านครับ ดังนี้
1. อ.โสภณ เปียสนิท 2. คุณครู ป.1 3. คุณทิมดาบ 4. คุณภาทิพ 5.คุณ ✿อุ้มบุญ✿ 6. คุณ KRUDALA 7. คุณ ธรรมทิพย์ 8. คุณปณิธิ ภูศรีเทศ 9. คุณสันติสุข สันติศาสนสุข และ 10. คุณ คุณยาย
ประเด็นที่พี่ ๆ ได้รวบรวมไว้ ผมขออนุญาตมาเรียบเรียง ให้ดูนะครับ ดังนี้
1. 'ความงามของภาษา:คุณค่าของบทกวี' มีประเด็นย่อยๆและตัวอย่างงานเขียนจากบันทึกที่มีอยู่อย่างหลากหลายในชุมชน G2K เช่น
- บทกวีที่สะท้อนปัญหาสังคม
- บทกวีที่ให้แง่คิดในเชิงคติธรรม
- บทกวีที่ให้กำลังใจ
- บทกวีที่ปลุกจิตสำนึก
- บทกวีที่ผู้แต่งอยากเล่าถึงความในใจ
- บทกวีที่เป็นเอกลักษณ์พิเศษเฉพาะ
2. เขียนบทกวีประเภทกลอนสุภาพอย่างไรให้น่าอ่าน
- กลอนสุภาพ/นิยามและความหมาย
- ประเภทและลักษณะบังคับ(ฉันทลักษณ์)
- แนวทาง/วิธีการเขียนกลอนให้น่าอ่าน พร้อมตัวอย่างการเขียนที่
นำมาจากนักเขียนในแต่ละบล๊อก (ในประเด็นย่อยนี้สามารถทำให้มีราย
ละเอียดที่สะกัดมาจากผลงานซึ่งมีลักษณะเด่นของแต่ละคนได้หลายข้อ
ย่อย ซึ่งน่าจะทำได้ง่ายและเป็นรูปธรรม )
3. 'ลีลาภาษากลอน'
-สัมผัสนอก สัมผัสใน สัมผัสใจ สัมผัสความ
- สัมผัสเลือน ชิงสัมผัส
-เสียงเสนาะเพราะวรรณยุกต์
- เก็บแรงบันดาลใจใส่กลอน
-ชื่อเรื่องเท่ เสน่ห์นำ
-วรรคสุดท้ายใช้นำทาง
-แนวคิดสื่อสารผ่านคำ
-วรรคทองต้องใจ
-เรียนรู้กลอนครู-บูรพาจารย์
- มีสมาชิกท่านใด จะลด หรือเพิ่มประเด็น หรือไม่ อย่างไร ?
- แล้วจะถอดบทเรียนจากที่ไหน อย่างไร ?
- จะแบ่งหัวข้อ ผู้รับผิดชอบ อย่างไร ?
- เรียนท่านประธาน (อาจารย์ใหญ่) และสมาชิกทุกท่านให้ความเห็นด้วยนะครับ
- และขออนุญาตใช้บันทึกอาจารย์ อ.โสภณ เปียสนิท หน้า http://gotoknow.org/blog/up-community/433463 ในการจัดการความรู้ของกลุ่มเรานะครับ
- มีความสุขนะครับ ผมดีใจที่เป็นส่วนหนึ่งในการทำงานร่วมกัน โดยไม่เจอหน้า และได้คุยกัน นะครับ
คุณครูภาทิพครับ
ชีวิตหมาโชคดีมีคนพบ
แต่กี่ศพที่สูญหายไม่อาจหา
คนข้างหลังหมองช้ำหลั่งน้ำตา
อยากให้หมากลายเป็นคนที่ตนคอย
- จมน้ำกับเขาด้วยหรือเปล่า
- สถานการณ์ที่สุราษฎร์เป็นไงบ้าง ดีขึ้นหรือยัง
- ฟังข่าวทางใต้ออกจะพอๆกับมิยากิเหมือนกัน
- ขอให้ทุกคนปลอดภัยนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณทิมดาบ
กลุ่มร้อยรสบทกวีนี้ใหญ่จริง ๆ อายุเยาวเรศรุ่น รวมแล้วเท่าไหร่กันหนอนี่
ว่าไงก็ว่ากันค่ะ ขอบคุณที่มาแจ้งข่าวค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ
 |
- บ้านครูภาทิพน้ำไม่ท่วมค่ะ (บ้านดอน)ไงคะ ปัญหาของครูภาทิพคือไม่สามารถไปดูแลแม่ได้ บ้านครูภาทิพอยู่ชุมพรค่ะ รถเล็กไม่สามารถผ่านได้
- น้ำไม่ไหลมาหลายวันแล้ว
- บทเรียนจากสึนามิสอนให้เตรียมตัว เรื่องน้ำใช้น้ำดื่ม การใช้น้ำอย่างประหยัด
- ท่ามกลางความทุกข์ยากของผู้คน ครูภาทิพก็มองเห็นแง่บวก อย่างน้อยๆ เด็กรุ่นนี้ได้เรียนรู้ ถึงความทุกข์ยากที่อาจเกิดขึ้น การปรับตัว การแก้ไขปัญหา การไม่ประมาท
- ในยุคที่ยางและปาล์มราคาแพง เด็กนักเรียนเหลวไหลมาก ขับรถเก๋งมาโรงเรียนเป็นว่าเล่น ไม่ใช่มาเพื่อเรียน มาเพื่อพบปะกัน พอว่างปั๊บ เขาก็เข้าไปนั่งเปิดแอร์คุยกันในรถ
- การอบรมสั่งสอนไม่มีความหมาย เพราะความหวังดีเขามองไม่เห็น เมื่อเขากลับไปบ้านก็มีทุกอย่างพร้อม เพียงเขาเปรยก็จะได้สิ่งที่ต้องการ
- เมื่อถามว่า สวนของพ่อแม่เธออยู่ไหน คำตอบคือ ไม่ทราบ ... รู้แต่มีเงินโอนเข้าบัญชีทุกครั้งที่พ่อแม่ขายปาล์มหรือยาง
- ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
แวะเยี่ยมคุณครูนะคะ
ที่บ้านน้ำท่วมหรือเปล่าคะ
ชื่นชมในผลงานคุณครู
อากาศที่บ้านครูอิ๊ด ๒ วันหนาวมากๆ ๓ วันร้อนมากๆ
ชอบจังนะคะบทกวีที่สะท้อนความรู้สึก จากแรงบันดาลใจ
- สวัสดีค่ะ น้อง
-
- ถ้าเป็นสมัยสาว ๆ อาจจะเขียนจากอารมณ์ของตัวเอง
- พอแก่ไม่มีอะไรให้เขียน ก็ต้องอาศัยแรงบันดาลใจจากการอ่าน
- จากภาพที่เห็นนี่ล่ะ
- ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
ขอบคุณดอกไม้จาก : 
วิญญาณ ค่ะ