เยี่ยมเขตพื้นที่การศึกษาภาคเหนือเที่ยวนี้เจอเหตุการณ์แผ่นดินไหว ระทึกขวัญสุดๆ
16-24 มีค.ผมได้เป็นหัวหน้าคณะไปเยี่ยม สพป.และสพม.ในจังหวัดลำปาง และลำพูน รวม 6 เขต ก็ขอบคุณ สพฐ.ที่ยังให้ความสำคัญกับข้าราชการบำนาญอย่างผมให้เป็นหัวหน้าคณะไปติดตามประเมินผลตามกลยุทธ์ของ สพฐ.มา 4 ปีแล้ว แต่ผมชอบที่จะไปอย่างกัลยาณมิตรมากกว่า จึงใช้คำว่าไปเยี่ยมให้กำลังใจการทำงานของเขตพื้นที่/โรงเรียน รวมทั้งมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและนำสิ่งดีดีมารายงาน หรือมาเขียนเผยแพร่เป็นบทความตีพิมพ์ในวารสาร หรือในบล็อกมากกว่าการไปแบบทางการ(ราชการ)
ไปลำปาง เขต 1-3 เป็นรอบที่ 3 ไปเที่ยวนี้ก็ได้รับน้ำใจไมตรีอย่างดีเช่นเคย เหมือนพี่เหมือนน้องกันทุกเขต ต่างเห็นผมเป็นพี่ใหญ่ มีอะไรก็บอกก็เล่า ก็แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอย่างจริงใจ ตรงไปตรงมา เหมือนคนรู้ใจกัน บางเรื่องที่ยังปฏิบัติไม่ชัดเจนนัก พอผมให้คำแนะนำก็ตั้งใจฟัง เหมือนนักเรียนที่น่ารัก และสะท้อนเรื่องเล่าที่ดีๆให้ผมฟัง ทำให้ผมได้ความรู้ไปด้วย
ผมดีใจที่ได้เห็นความก้าวหน้าจากที่ผมเคยแนะนำ แลกเปลี่ยนเมื่อคราวก่อนๆ ปรากฏผลงานเป็นรูปธรรมขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำงานที่เป็นระบบ มีร่องรอยหลักฐานมากขึ้น และมองเห็นทิศทางข้างหน้าว่าจะทำอะไร มีหลายเรื่องที่เขาสะท้อนการบริหารจากส่วนกลางที่ไม่กระจายอำนาจจริง มีงานส่งมาให้เขตให้โรงเรียนทำมากมายมาจากหลายทาง และปรับเปลี่ยนนโยบายจนเขาปฏิบัติกันแทบไม่ไหว เมื่อส่งให้โรงเรียนก็สร้างภาระให้ครูต้องเสียเวลาทำงานที่มีเข้ามาไม่หยุดหย่อน จนบางครั้งครูก็บ่นว่างานสอนกลายเป็นงานรองไปเสียแล้ว และนี่น่าจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผลสัมฤทธิ์นักเรียนต่ำ นี่คือเสียงจากบุคลากรหน่วยปฏิบัติเขาฝากมา ว่าอยากให้ส่วนกลางเพลาๆการคิดงานส่งมาให้เขตทำได้ไหม? น่าจะเป็นต้นแบบการบริหารตาม พรบ.ที่ว่า "กระจายอำนาจ/เอกภาพในนโยบายและหลากหลายการปฏิบัติฯลฯ" เรื่องนี้ผมตั้งใจว่าจะเขียนบทความสะกิดสะเกา ศธ.ในโอกาสต่อไปด้วย
ส่วนเขตอื่นๆที่ผมเพิ่งไปเป็นครั้งแรก ก็ตั้งใจทำงาน ได้เห็นวัฒนธรรมการทำงานที่ สพป.ลำพูนทั้ง 2 เขต ที่เริ่มทำ KM ที่มีชีวิตบากขึ้น อีกไม่นานน่าจะเกิดวัฒนธรรมคุณภาพและเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ที่เป็นรูปธรรมได้มากขึ้น ส่วนเขตพื้นที่มัธยมฯซึ่งเพิ่งตั้งใหม่ อยู่ระหว่างสร้างบ้านแปงเมือง เป็นองค์กรที่มีบุคลากรไม่มาก แต่ก็สมัครสมานกลมเกลียวตั้งใจทำงานร่วมกันอย่างดี มีรอง ผอ.เขต 2 คน ดูทำงานเข้าขากันดี แต่ระยะนี้บางทีก็รู้สึกหงุดหงิดเหมือนกันที่เพิ่งก่อตั้งเขตขึ้นมา ก็มีหน่วยงานต่างๆมาประเมินกันไม่รู้จักหยุดหย่อน ก็อยากขอเวลาให้ตั้งหลักสักพักบ้าง ฟังแล้วก็น่าเห็นใจนะ ท้ายนี้ก็ขอบคุณในน้ำใจไมตรีทุกท่านทุกเขต และหวังว่าเราคงไม่ลืมกันนะ
เสร็จจากไปเยี่ยมเขต ผมมาขึ้นเครื่องบินที่เชียงใหม่ วันที่ 24 มีค. ระหว่างอยู่ที่สนามบินประมาณ 2 ทุ่มเศษๆ ก็ได้เจอเหตุการณ์แผ่นดินไหวที่มาจากประเทศพม่า รู้สึกเวียนศีรษะ และอาคารสนามบินสั่นสะเทือน ค่อนข้างแรง แต่ไม่นานนักก็กลับสู่สภาพปกติ ผู้โดยสารทั้งไทยและต่างประเทศต่างตกอกตกใจ เพราะเพิ่งรับรู้เหตุการณ์ที่ประเทศญี่ปุ่นมาหยกๆ ผมเองก็เพิ่งเจอแผ่นดินไหวตรงๆครั้งนี้เป็นครั้งแรก ก็ตื่นเต้นดี แต่ไม่ถึงกับตกใจมากนัก เพราะพอจะมีสติ รู้สึกตัวและเตรียมใจไว้แล้วว่าอะไรจะเกิดก็คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทุกอย่างล้วนเป็นอนิจจัง นับเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เราฝึกจิตได้ดีทีเดียว(แต่อย่าเกิดบ่อยนักก็แล้วกัน)...
ความเห็น (2)
- สวัสดีค่ะ
- มีความสุขกับการทำงานนะคะ
แอบเข้ามาอ่านค่ะ