ริมดิน..กับเวลาที่ยังเหลืออยู่

เวลาที่ต้องนับถอยหลัง

...เราจะทำอะไรกับเวลาที่เหลืออยู่..เรามีเวลาเหลือจริงหรือเปล่า..แล้วทำไมเราจะต้องนับถอยหลัง...เหมือนกับจะปล่อย จรวดไปใน..สภาวะ..หนึ่ง..ที่อยากรู้(งงๆ)แม้ว่า..จะเสี่ยงกับความตาย..ที่จะสืบเนื่องมาจาก..การเรียนรู้..หรืออยากรู้อยากเห็น...(ในชีวิต)...หล่อนรำพึงกับตัวเอง....ที่..ริมดิน...กับเวลาที่ยังเหลืออยู่...นับถอยหลังไปกับวันเวลา...(ย้อนกลับไปกับประโยคที่ค้างคาในสมอง..ที่อึงอลไปด้วย..เสียงกระหึ่มทั้งวี่ทั้งของรถยนต์ต่างชนิดบนถนน..และกลิ่นแก๊สที่หลงค้างอยู่บนท้องถนน..มันไม่ใช่มายา..แต่เป็นประสาทสัมผัส)...

....เวลาที่เหลืออยู่อีกสิบสามนาที...ราคาชั่วโมงละ..สิบห้าบาท...สามารถหยุดเวลาได้..ต่อเวลาได้ในหนึ่งวัน..คือยี่สิบสี่ชม...."หล่อน"  นับเวลาถอยหลัง...เหลืออีก..สิบเอ็ดนาที..เหลืออีก..สิบนาที...หัวใจอ่อนล้า...กับเวลาที่ถอยหลัง..อยากจะหยุดเวลา.........

ท่านผู้อ่านที่รัก....ท่านเคยมีปัญหากับเวลาเหมือน"หล่อน"หรือเปล่า...เจ้าคะ...ยายธี

[โสภณ เปียสนิท]

มาเยี่ยมคุณยาย แล้วมาอ่านเอาเเนวคิด กับเวลาและอารมณ์ที่เหลืออยู่ครับยาย

[คุณมะเดื่อ]

• ไม่ว่าจะเหลือเวลามากน้อยเท่าไร นั้นไม่สำคัญ
• หากแต่เราใช้เวลาแต่ละนาทีนั้นให้มีค่าอย่างเต็มที่
• ไม่ใช่ปล่อยให้ความอ่อนล้ามาฆ่าเวลา
• นั่นแหละ เมื่อหมดเวลา เราก็จะหมดภาระ และดีใจที่สามารถทำให้เวลามีค่าเต็มเวลาที่มีอยู่
• คุณมะเดื่อจ้ะ

[ทิมดาบ]

เวลาเป็นสิ่งสมมติครับ คุณยาย

แต่เมื่อมันผ่านไป...

มันจะเป็นความจริงครับ

[ยายธี]

...เวลา..และ..วารี...ไม่เคยที่จะ..คอยใคร...ไหลเวียนเปลี่ยน..ผัน..ไปกับ..ธรรม..และ..ชาตะวัฏร....(อนิจจัง...ทุกข์ขัง..อนัตตา...มีอยู่...เกิดแล้ว..ดับไป...ความจริงตรงนี้ที่เข้าถึงไม่ได้...เมื่อเป็นเพียงทฤษฎีที่ไม่มีการฝึกปฏิบัติ...เพราะเรามัวๆมั่วๆอยู่กับคำว่าเวลาแถมด้วยวารี...อ้ะๆๆ..ยายธีแอบคิดแล้ว..ตอบคำถามบ้าๆให้กับเจ้าหล่อน..ตนนั้น...).....