หลังจากที่เรียนจบ แล้วทำงานมา ได้ 7 ปี
ก็ทำให้รับรู้ว่า เรื่องบางอย่าง งานบางอย่าง มันไม่ได้ง่าย หรือเลี่ยงได้เหมือนตอนที่เรียน
ยกตัวอย่างก็เช่น เรื่องของการทำงานเป็นทีม สัมพันธภาพ เข้ากันได้ เป็นปัจจัยที่สำคัญมาก ยิ่งจำเป็นมากๆ สำหรับ พยาบาลอย่างเราๆ ที่ต้องเป็นลูกน้อง ในสถานีอนามัย หัวหน้าส่วนมากก็จะเป็น นวก. หรือ จพ. ก็มี ต่างกันไป ช ญ ก็ต่างไปอีกแบบเช่นกัน
การปรับตัวให้ได้จึงสำคัญมากๆ เพราะงานสุขภาพ โดยเนื้องาน สภาพการทำงานมันก็กว้าง ยากในการทำ เพราะคนไม่ค่อยให้ความสนใจสักเท่าไหร่
สิ่งหนึ่งที่คิดว่า ทำให้บรรยากาศในหน่วยงานดีนั้น คือ การประชุมพบปะ โสเหล่กัน โดยไม่มีเรื่องงานมาเกี่ยวข้อง อย่างน้อย เดือนละครั้ง การไปกินข้าว ไปเที่ยวด้วยกัน หรือแม้แต่คุยกันเรื่องตลกๆ จนไปถึงวิพากษ์วิจารย์บุคคลที่ 3 หรือแม้แต่เรื่องสองแง่ สามง่าม
สิ่งที่ได้ พบว่ามันช่วยให้เจ้าหน้าที่มีความสุข และมันช่วยให้รับรู้ได้ว่าถ้าไม่มีงาน มีความรับผิดชอบ มีภาระว่าคุณงานมาก ฉันงานน้อย ทำไมคุณไม่ทำอย่างนั้น ทำไม่คุณไม่ทำอย่างนี้ได้บ้าง เราต่างก็แค่ทำงานเพื่อหาเลี้ยงชีพ เลี้ยงตัว และครอบครัว ก็แค่นั้น
ส่วนเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น มันก็เป็นเรื่องของๆ เรา ไม่ใช่เรื่องของเขาที่ต้องมีหน้าที่คอยตอบสนองความต้องการเรา เช่น ต้องทำให้ได้เป้า ให้ได้ยอด บรรลุ KPI เท่านั้น เท่านี้
ท้ายที่สุดแล้ว เวลาพิจารณาความชอบ ทีไร....ไม่ว่าใครจะมาเป็นหัวหน้า มันก็ลำเอียงเหมือนกัน ส่วนจะมาก จะน้อยก็แล้วแต่
ดังนั้น แล้วการมีกิจกรรมร่วมกันในหน่วยงานควรจะมีอย่างน้อย เดือนละ 1 ครั้ง
ไม่มีความเห็น