วัยวัน...หนุ่มสาว...ชีวิตคู่...จุดเปลี่ยน...ปู่สอน กล้าศึก ผู้ปลูกต้นไม้ในใจคน (ตอนที่ 12)

วันเสาร์ที่ 19 มีนาคม 2554

 

(ความเดิมต่อจากบันทึกนี้ครับ)  'วัยวัน...วัยเด็ก...ปู่สอน กล้าศึก ผู้ปลูกต้นไม้ในใจคน (ตอนที่ 11) ' (ปัจจุบันอายุ 79 ปี) ได้แล้วครับ ข้อมูลที่ได้รับรู้ มาจากคำพูดของปู่สอนล้วน ๆ ผมอาจจะนำเสนอไม่หมด ด้วยข้อกำจัดหลาย ๆ อย่าง แต่ทุกคนคงได้อรรถรส และคุณค่า จากชีวิตของปู่บ้างนะครับ....

 

 

วัยวัน...หนุ่มสาว...ชีวิตคู่...จุดเปลี่ยน...ปู่สอน กล้าศึก ผู้ปลูกต้นไม้ในใจคน (ตอนที่ 12)

 

 

พออายุได้ 20 ปี ก็เลยได้แต่งงานกับแม่เพ็ง เป็นคนบ้านเดียวกัน (บ้านโนนเสลา อ.ภูเขียว จ.ชัยภูมิ) เพราะความรัก และความเห็นอกเห็นใจ ซึ่งกันและกัน แต่ผมยังไม่ได้บวชทดแทนน้ำนมแม่เลย

 

อยู่ต่มา ผมถูกคัดเลือกให้ไปเป็นทหารเกณฑ์ รับราชการช่วยชาติ อยู่ 2 ปี ก็ได้ถูกปลดออกมา แม่เพ็งก็ยังรอคอยผมอยู่ตลอดเวลา

 

ผมกลับบ้านมาอยู่กับแม่เพ็งเช่นเคย  ผมก็ยังคิดเป็นห่วง ที่ผมยังไม่ได้บวชทดแทนน้ำนมแม่ ผมจึงขอลาแม่เพ็งไปบวชตามประเพณี  ได้บวช 7 วัน ก็เลยลาสึก

 

แต่ผมก็ยังเป็นห่วงทางพระพุทธศาสนาอยู่  เพราะว่า ผมยังไม่เคยได้เคยอ่านหนังสือธรรมะเลย....

 

ผมได้อยู่กับแม่เพ็งจนมีลูกด้วยกัน 6 คน ชาย 4 คน หญิง 2 คน ผมได้ส่งลูกเข้าเรียนหมดทุกคน และได้รับราชการหนึ่งคนรับราชการครู

 

อยู่ต่อมา ลูกทุกคนได้แต่งงานมีครอบครัวแล้วทุกคน  ผมก็เลยแบ่งที่ดินทำกินให้ลูกทุกคนอยู่พอกินแต่ไม่ร่ำรวยมากนัก 

 

ผมก็สบายใจ...แต่ในใจยังห่วงทางพระพุทธศาสนาอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งตอนนั้น ผมอายุประมาณ 50 ปี ผมคิดว่า คนเราเกิดมา  ทำมาหากินเพื่อรอวันตายเท่านั้นหรือ  ?

 

ความเกิด แก่ เจ็บ  ตาย เป็นของธรรมดา  เราทุกคนต้องยอมรับความจริง  เพราะความจริงเป็นของธรรมชาติ 

 

เมื่อผมคิดได้อย่งนี้ ก็เลยอยากทำความดี ทิ้งเอาไว้ให้ลูกหลานเห็นสักอย่างหนึ่ง....

 

 

..................... (โปรดติดตามตอนต่อไปครับ)........................