เชื่อมพลังเครือข่าย ขยายคุณค่างานประจำ
เช่นเดิมกับการทำงานนอกเวลาสำหรับคณะกรรมดำเนินงานขับเคลื่อน R2R มีการนัดหมายการประชุมที่ห้องประชุมสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข ในเย็นวันที่ ๑๐ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๔ ครั้งนี้ท่านอาจารย์วิจารณ์ พานิช ได้เข้าร่วมให้แนวคิดแก่คณะทำงานเพื่อให้เกิดเป็นความชัดเจนมากขึ้น
ในช่วงต้นปีจนถึงเดือนนี้การหารือ ก็จะเป็นในเรื่องการเตรียมงาน R2R Forum ซึ่งในปีนี้ได้ Theme ว่า.. “เชื่อมพลังเครือข่าย ขยายคุณค่างานประจำ” เป็นวลีที่ท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ ท่านคิดขึ้นขณะที่มีการแลกเปลี่ยนกันในทัศนะของการค้นหา Theme
ในวันนั้นมีหลากหลาย...มุมมอง ที่ช่วยกันเติมเต็มและต่อยอดสู่การถางทาง R2R ที่จะก้าวเดินไป หากเป็นภาษาวิชาการก็คงจะเป็นการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์
แนวคิดหนึ่งที่ข้าพเจ้าเห็นพ้องก็คือ ที่ท่าน อ.หมอสมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์ ท่านชวนชี้ชวนมองในทัศนะของ Advance R2R ซึ่งพึงมี ๓ stage
ท่านบอกว่า สำหรับท่านเองไม่ Happy มากนักหากว่าจะมองความ advance ตรงที่ methodology เป้าหมายของการทำวิจัยตามปรัชญาของการขับเคลื่อนนี้พึงมุ่งไปที่ประเด็นการตั้งคำถาม เพื่อให้ได้มาซึ่งโจทย์วิจัย
การ Movement R2R ตามแนวทัศนะนี้ ทำให้ข้าพเจ้าคิดต่อไปอีกว่า...จริงๆ แล้ว R2R นั้นคืองานศิลปะชิ้นหนึ่งที่ผนวกระหว่าง “ปัญญาและเมตตา”... เป็นการใช้ความรัก ความใส่ใจ ความเข้าใจมาร่วมคิดพิจารณาแก้ปัญหางานประจำอย่างเป็นระบบ แบบไม่มั่วไม่เดา หากแต่มีเหตุและผลอันเกี่ยวเนื่องกันและกัน
ปรากฏการณ์ที่มองเห็นจากการเดินทางไปร่วมเชียร์ R2R คือ การเชื่อมโยงและความเกื้อกูลกัน ที่สุดแล้วจะเกิดเป็น “วิถีชีวิตแห่งการทำงาน”
บทสรุป....ที่ท่าน อ.หมอวิจารณ์มอง...ก่อนที่ท่านจะกลับ
“R2R เป็นเครื่องมือ”... ที่นำไปสู่เป้าหมายอันเป็นปลายทาง ซึ่งข้าพเจ้าก็คิดต่อไปว่า เป้าหมายอันเป็นปลายทางนี้ขึ้นอยู่กับความลุ่มลึกของการมองของแต่ละบุคคล...แต่ที่สุดแล้วทุกคนจะเคลื่อนไปที่เดียวกัน เพียงแต่ว่า...ใครจะเดินทางตรง ทางอ้อม หรือทางที่ซับซ้อนมากน้อยกว่ากันนั่นเอง
ตอนนี้พี่แก้วกำลังพาน้องๆจับงานประจำมาแต่งตัวให้ดูดี เพื่อขอทุนวิจัย R2R กัน 14 เรื่อง ค่ะ เป้าหมายสุดท้ายเป็นการพัฒนางาน และพัฒนาคนค่ะ
R2R อยู่รอบตัวของผมและลมหายใจของผม
และ R2R จะมีกลิ่นหอมพิเศษทุกครั้งเมื่อยามคิดถึง
ก็คือ เมื่อผมเอาความรักผสมผสานกลมกล่อมกับอริยสัจสี่ครับ
อาจารย์สบายดีนะครับ...
ผมสบายดี แต่โต๊ะทำงานรกไปหน่อยครับ เดี๋ยวเป่าสักลมสองลมคงจางไปกับก้อนหมอกและควันแล้วครับ