กิ่งทองใบหยก-ชาย เมืองสิงห์

 

กิ่งทองใบหยก
ชาย เมืองสิงห์

 
สุขจริง นะกิ่งทอง สมแล้วคู่ครอง
น้องเป็น เศรษฐี พี่ไม่อิจฉา
เพราะว่า บุญพี่ไม่มี เทียบน้อง
คนดี ที่เคยจับจอง กิ่งทองใบน้อย
ถึงลอย ลู่ลม สุดเหนี่ยวโน้ม
เพราะลมแรง ผลักพา

ได้ยิน เสียงโห่ดัง แทบเป็นบ้าคลั่ง
แล้วอาย หนักหนา ยิ่งคู่บ่าวสาว
เขาควง เคียงคู่มา เห็นน้ำสังพา
น้ำตาพี่หลั่งริน ได้ยินได้รู้
เห็นจริงกับตา หมดวาสนา
เพราะว่า พี่ขาดเงิน

กิ่งเอย แม่กิ่งงาม สมใจนงราม
แล้วทำห่างเหิน เจ้าสุขเลิศล้น
พี่ซิทนก้มหน้าเดิน ความหลังล่วงเกิน
มาขอ ขมา กิ่งเอย ดอกฟ้า
สัญญาขาดกัน ให้ความฝัน นั้นจมฝากดิน

ได้เอ่ยเพียง เสียงแผ่วลา
เห็นรอยดวงหน้า แล้าพา ถวิล
ตัดอกตัดใจ น้ำตา ไม่ให้ริน
สมแล้วยุพิน คู่นอนกอดนาง
พี่เป็นผู้แพ้ เหมือนแพอับปาง
ต้องแรมร้าง หาทางไม่เจอ

ได้เอ่ยเพียง เสียงแผ่วลา
เห็นรอยดวงหน้า แล้วพา ถวิล
ตัดอกตัดใจ น้ำตา ไม่ให้ริน
สมแล้วยุพิน คู่นอนกอดนาง
พี่เป็นผู้แพ้ เหมือนแพอับปาง
ต้องแรมร้าง หาทาง ไม่เจอ...