พามิตรลงชุมชน
เมื่อก่อนตอนที่ผมทำงานวิจัยในโครงการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อเสริมสร้างการบริหารจัดการที่ดีของกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมืองจังหวัดอุตรดิตถ์
ในช่วงท้ายของโครงการ ผมได้ชวนเพื่อน ๆ ซึ่งเป็น "มิตร" และ "กัลยาณมิตร" ลงไปสัมผัสชุมชนร่วมกันครับ
วันนั้นเป็นวันสรุปปิดโครงการครับ
ก่อนหน้านั้นทีมงานของเรา อ.ตี้ (วริศรา) อ.เอ๋ (รวมพร) และผม ได้ร่วมกันจัดการวางแผนงานต่าง ๆ ในวันนั้นไว้เรียบร้อย
และมีงบประมาณมากพอที่จะให้เพื่อน ๆ อาจารย์ที่คณะลงมาสัมผัสร่วมกันได้ จึงชวนมากันเกือบทั้งคณะเลยครับ
วันนั้นที่ผมได้ชวนเพื่อน ๆ ลงไปมีเป้าหมายหลักอย่างเดียวครับ
คือ ไปสัมผัสร่วมกัน
ตอนแรกเพื่อน ๆ ก็งงว่าจะให้ไปทำอะไรบ้าง และให้ไปทำไมครับ
ผมก็บอกว่าไปไม่ต้องทำอะไรหรอก ไปเที่ยวด้วยกัน มีอะไรก็ทำ ไม่มีอะไรก็ไม่ต้องทำครับ แต่ต้องไปด้วยกัน
มากันได้หมดครับ ทุกเพศทุกวัย ทั้งลูกทั้งหลาน ชวนมากันให้หมดเลยครับ
ชุมชนที่ร่วมสัมผัสกันวันนี้คือ "บ้านท่าสัก" อำเภอพิชัย จังหวัดอุตรดิตถ์ครับ
พี่ยังทำงานไม่เสร็จเลย (อ.เบญจวรรณ)
ไม่เป็นไรพี่ เอางานไปนั่งทำด้วยได้ (ห้ามอ้าง รู้ทันครับ)
ไปเที่ยวเฉย ๆ ครับ
สามสาว Pink Shirt หน้าตาสดชื่นกันมาก ๆ เลยครับ
ตอนไปถึงก็เพื่อน ๆ อาจารย์ก็ร่วมกันติดกระดาษที่ชาร์จที่เก่าเก็บ (เก็บไว้นานมากครับ) ตั้งแต่เริ่มโครงการ
บางอันก็ชำรุดไปบ้าง เพื่อย้อนกลับมาดูทุกย่างก้าวที่เราเคยทำร่วมกัน
เหมือนจิ๊กซอร์เลยครับ
ตอนแรกทำงานใหม่ ๆ เก็บไม่เป็นครับ กระดาษขาดหมดเลย
เร่งไม้เร่งมือกันหน่อยครับสาว ๆ
พวกผมยืนกินแรงอยู่ครับ
"พี่ลักษณ์" ครับ
กำลังบริการ ก๋วยจั๊บ เพื่อเป็นพลังงานสำหรับทุก ๆ คนในวันนี้
ขณะที่เรากำลังเอร็ดอร่อยอยู่กับ "ก๋วยจั๊บ"
พี่น้องก็เริ่มทยอยกันมาแล้วครับ
วันนั้นนอกจากจะมีอาจารย์ร่วมลงชุมชนกับทีมงานแล้ว
ยังมีนักศึกษาร่วมลงไปทำงานและสัมผัสงานวิจัยกับชุมชนด้วยครับ
หน้าที่แรกก็คือ รับลงทะเบียนครับ
อีกส่วนงานหนึ่งที่สำคัญมาก ๆ ครับ
แผนกแม่บ้าน ที่ช่วยให้พวกเรามีพลังในการจัดเวทีคืนนี้ครับ
นอกจากแม่บ้านแล้ว เรายังมีพ่อบ้านช่วยทำงานด้วยครับ
เร็ว ๆ หน่อยนะครับพี่ หนังจะเริ่มฉายแล้วครับ
บันทึกหน้าได้เจอกันแน่ครับ
ความเห็น (2)
ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับคุณชายขอบ
ตอนที่ผมลงบันทึกไปก็ยิ้มไปครับ
พักผ่อนทางใจเวลาย้อนนึกถึงเวลาที่มีความสุขครับ