The battleship potemkin

เล่าเรื่องหนังThe battleship potemkin

 

            

The battleship Potemkin หนังฟังชื่อเรื่องแปลก พอดีได้ไปดูกับกลุ่มเพื่อนๆมา หอภาพยนต์ (องค์การมหาชน) ครับบรรยากาศโดยรอบที่แห่งนี้ เกิดการเปรียบเทียบเลยสำหรับผม เพราะว่าบรรยากาศแบบหออนุรักษ์พิพิธภัณฑ์ที่อยู่ติดกับหอภาพยนต์เหมือนแช่แข็งมากๆ ดูน่ากลัวอึมทึมอย่างกับบ้านผีสิงครับ แต่ว่าหอภาพยนต์มันดูมีชีวิตและเกิดการเคลื่อนไหว ทั้งการเรียนรู้ที่คนมาดูหนัง แล้วเราได้เล่าเรื่องว่าดูแล่วได้อะไร มันเป็นแบบไหน

            เอาละครับ เข้าเรื่องเลยครับ เรื่องนี้เป็นหนังเงียบแต่สื่ออารมณ์ด้วยภาพและเสียงประกอบดนตรีที่ท่วงทำนองหนักแน่น และแผ่วเบาไปพร้อมกัน ตอนแรกเข้าไปผมนึกเล็กๆว่า “เอ เราไปดูหนังเงียบจะเป็นอย่างไร เข้าไปใจหรือเปล่า” แต่เอาไปเอามามันเข้าใจในตัวมันเอง ผ่านเรื่องเล่าต่าง เนื้อเรื่องเท่าที่พอจับได้คือ การปฏิวัติของคนกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยที่เกิดขึ้นที่รัสเซีย ท้ายสุดเป็นคนรัสเซียทั้งประเทศเกิดการเปลี่ยนแปลงสังคม มูลเหตุนั่นคือซุปชามเดียว ที่ทำจากเนื้อเน่าๆมีแต่น้ำ และอื่นๆ ภายใต้การทำงานกะลาสีที่ทำงานบนเรืออย่างหนักเอาเป็นเอาตาย พร้อมทั้งผ่านการเล่าเรื่องผู้พลีชีพเพื่อซุปชามนั้นคือพลทหารนายหนึ่งที่ก่อให้เกิดการปฏวัติปลุกพลังมวลชนขึ้น สาเหตุการปฏิวัติเพียงซุปชามเดียว

 

 

 ภาพจากwondersinthedark.wordpress.com

 

                ฉากหนึ่งที่น่าประทับใจเป็นรูปที่ผมนำเสนอเป็นฉากหนึ่งที่ชาวเมืองออกมาเรียกร้อง ในการแนวทางการให้ประชาชนด้วยกัน ทำอย่างไรให้เท่าเทียม ทำอย่างไรให้เกิดการทำงานที่เหมาะสม แต่ทหารกลับมุ่งเล็งปลายกระบอกปืนขึ้นยิง ใส่ชาวบ้านตาดำๆ นี่แหละครับ เป็นอำนาจ ฉากที่ยกมาสะท้อนแม่อุ้มลูกน้อยที่ถูกยิงเดินเข้าใส่กลุ่มทหารที่เล็งมา และมองว่าไม่กลัวอะไรแล้ว จะเผชิญทุกอย่างที่เกิดขึ้น

            ขบวนการต่างๆเหล่านี้สอนเล็กๆจากหนังว่า คนตัวเล็กตัวน้อยก็เปลี่ยนแปลงสังคมได้ we change และเกิดการการที่เราสะท้อนและร่วมมือกัน   ปิดท้ายคนไม่บอกอะไรมาก หนังเรื่องนี้ดีได้เพื่อนที่ไปดูหนังด้วยและยังได้ความสนุกเพราะตบท้ายด้วยเบียร์เย็นและยำกบแบบอร่อยครับ...................