มันเป็นความสุข
ครูปอไม่อยู่ห้องเรียนกับนักเรียนชั้นป.3 เสียนาน...เป็นเดือนได้มั้ง....เมื่อวานกลับมาเข้าห้องเรียนเด็กดีใจกันใหญ่....มีเด็กชายคนหนึ่งบอกว่า..."ครูครับ...ผมคิดถึงครู...พอเปิดเพลงฟังผมน้ำตาไหลเลยครับ"....ครูปอหัวเราะ..ถามเพลงอะไร...เด็กบอกเพลงทั่วไปที่เปิดฟังด้วยกันตอนกลางวันน่ะครับ....อืม...มันเป็นความปลาบปลื้มใจนะคะ...เวลาเราไม่อยู่เด็กคิดถึง...ครูปอแม้จะเจ้าระเบียบ...แต่ก็อารมณ์ดี...สอนแบบขำ ๆ หัวเราะกันทั้งวัน...และก็สอนเด็กหาเพลงในอินเทอร์เน็ตฟังกันตอนว่าง ๆ ด้วย....เรา(ครูกับเด็ก)เปิดเพลงฟังกันทุกเที่ยงหลังรับประทานอาหาร..ทุกวันเราจะรีบรับประทานอาหาร..แล้วเข้าห้องเรียนฟังเพลงด้วยกัน....แต่ก็ต้องใช้ความอดทนนะ..เพราะครูต้องทนฟังเพลงร่วมสมัย..อะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่ออก....ต้องฟังหลาย ๆ เที่ยวจึงจะรู้เรื่อง....และเด็กก็ต้องทนฟังเพลงที่มีเนื้อหา..คำร้องชัดเจน.คล้ายเชย ๆ เหมือนกัน...แต่ก็มีความสุขนะ..ความสุขของครูปอ..ก็คือไออุ่นของมิตรภาพและความรักของคนรอบข้าง..ทั้งเด็ก ทั้งเพื่อน...ที่จริง..ความสุขน่ะ...อยู่กับเราตลอดเวลานั่นแหละ...แต่อยู่ที่เรา"รู้จักความสุข"ไหมเท่านั้นเิอง
ความเห็น (2)
- พี่ไม่รู้ว่าปอเป็นสมาชิกG2K
- ต่อไปจะมาเยี่ยมทุกเรื่องที่เขียนนะคะ
- ความสุขของเด็กนักเรียน คือได้ฟังเพลง พร้อมครู และเพื่อน
- ความสุขของครูปอ คือเด็กบอกว่าคิดถึงครู
- เป็นความสุขลึกๆนะคะ
- สวัสดีค่ะหัวหน้า ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมนะคะและต้องขอโทษด้วยค่ะ..ที่เข้ามาขอบคุณช้าไปหน่อยค่ะ...