เดินมาราธอน ๓๔ ปี สุขภาพดี..น่าทึ่ง

   วันนี้ขับรถเดินทางมาจากสงขลาเพื่อทำงานที่พัทลุง โชคดดีมากที่ได้พบและพูดกับลุงคนหนึ่ง ที่ครู'ฑูรย์เองสงสัยอยู่ในใจมานานครันว่าเป็นลุงคนเดียวกันหรือไม่กับลุงคนที่ ครู'ฑูรย์ เคยพบเห็นเดินตอนเช้าๆเมื่อราวๆ ๓๐ กว่าปีที่ผ่านมาสมัยครูฑูรย์เริ่มเข้าทำงานเป็นครูที่โรงเรียนระโนดวิทยา เมื่อปี ๒๕๒๐ วันนี้เมื่อได้พบและได้พูดคุยความสงสัยความข้องใจ(ภาษาใต้)จึงได้หายไป

     ความมีอยู่ว่า ในช่วง ๕ ปีที่ผ่านมาหลังการเกษียณราชการก่อนอายุ ๖๐ ปีมีโอกาสมานั่งทำงานที่วิทยาลัยภูมิปัญญาชุมชน มหาวิทยาลัยทักษิณ ตำบลพนางตุง อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง ต้องขับรถแบบเช้าจันทร์มา เย็นศุกร์กลับ ตลอดเวลา ๕ ปีที่ขับรถเส้นทางถนนสายระโนด-พัทลุง

     ขามาตอนเช้าช่วงราวๆ ๗ - ๘ โมง จะพบเห็นคนแก่อายุราวๆ๗๐ ปีปลายๆสังเกตุจากท่าทาง ที่มีเอกลักษณ์ที่สะดุดตาสะดุดใจ คือลุงแกจะนุ่งกางเกงขาสั้น ใส่เสื้อมั่งไม่ใส่เสื้อมั่ง เดินกางร่มหากฝนตกหรือแดดจ้า แต่ถ้าวันไหนแดดไม่ร้อนฝนไม่ตก จะเดินเดียด(ถือแบบหนีบหลัง)ร่ม เป็นภาพที่เห็นจนชินตาตลอดเวลา ๕ ปี

                            

      วันนี้ได้มีโอกาสพูดคุยสัมภาษณ์-ถ่ายรูป จึงได้ข้อมูลว่าเป็นคนๆเดียวกันกับลุงที่เคยเห็นเมื่อ ๓๐ กว่าปี ชื่อลุงบุญส่ง นวลเขียว อายุ ๘๕ ปี อาชีพเกษตรกรทำนา ต่อมาทำไร่นา-สวนผสม ปลูกมะพร้าว กล้วย ชมพู่ย่าหมู(ฝรั่ง)-เลี้ยงปลา ในพื้นที่ ๗๐ ไร่ ที่บ้านเฉียงพง ตำบลระโนด ใกล้ๆกับโรงเรียนระโนดวิทยา ที่ครู'ฑูรย์เป็นครูเมื่อ ๓๐ กว่าปี โดยเดินจากสวนที่บ้านเฉียงพงเพื่อไปหาหลานที่เปิดร้านขายรองเท้าอยู่ในตลาดระโนดเป็นระยะทาง ๖ - ๗ กิโล ไปกลับรวมแล้ว ๑๔ กิโลกว่าทุกวันไม่เคยเว้นแม้ว่าฝนจะตกแดดจะออก ทำสวนด้วยกัน และเมื่อปี ๒๕๕๑ ที่ผ่านมา เมียคือป้าถ้องเลี่ยน ที่อยู่กินกันมานานและมีลูกด้วยกัน ๓ คน ได้เสียชีวิตลง นายโสรัตน์ ลูกชายคนโตจึงนำลุงบุญส่งไปอุปการะดูแลที่บ้านตนเอง ที่บ้านใหม่(ชื่อหมู่บ้าน) ตำบลบ้านใหม่ ซึ่งห่างจากบ้านเฉียงพง ตำบลระโนด ราวๆ ๗ กิโล. และทุกวันนี้ที่น่าทึ่งหลังจากพูดคุยสัมภาษณ์ข้อมูล

                                        

และถือโอกาสบันทึกภาพ ตามด้วยขอเลี้ยงนมไวตามิ้ล(แต่เจ้าของร้านไม่เอาเบี้ย) ลุงบุญส่งด้วยวัย ๘๕ ปี ยังคงเดินเท้าทุกวัน เพียงแต่เพิ่มระยะทางขึ้น คือเดิมเดินจากบ้านเฉียงพง เข้าตลาด แล้วเดินกลับช่วงเย็น ทุกวันนี้ต้องเดินจากบ้านใหม่ เข้าตลาดระโนด ราว ๗ กิโล แล้วเดินจากตลาดระโนดไปบ้านเฉียงพงเพื่อดูแลสวน เย็นๆจึงเดินทางจากบ้านเฉียงพงไปบ้านลูกที่บ้านใหม่ ราว ๗ กิโล. รวมแล้วลุงบุญส่งเดินเป็นวงเวียนไป-กลับทุกวันๆละ ๒๐ กิโล.กว่าๆน่าทึ่งจริงๆ ที่สำคัญจากการสังเกตุลุงบุญส่งยังสุขภาพแข็งแรง อารมณ์ดี  ประสาทหู ตา ยังสมบูรณ์ ฟันยังเต็มปากเพียงแต่เป็นฟันปลอมส่วนเป็นชุดที่เท่าไม่ได้ถาม ไม่เคยเจ็บไข้ได้ป่วย และคิดว่าลุงบุญส่งยังคงเดินเท้าทุกเช้า-เย็น แบบนี้อีกนานกว่าหลายๆคน

[ครูฑูรย์]

[วัชราภรณ์]

ลุงแข็งแรงมาก การเดินทุกวันเป็นการออกกำลังกายที่ดีมากสำหรับทุกคน

[ครูฑูรย์]

ลุงแกจะเดินอย่างนี้ แบบมีความสุขกับการเดินโดยไม่หวัง...แต่สิ่งที่ได้คือ..สุขภาพ และเห็นวิถีโลกใหม่ทุกวัน

[กัน]

อยากจะติดต่อลงบุญส่ง พอจะมีเบอร์ติดต่อมั้ย