โครงการจิตอาสา..สวยใจบุญ
โดย..นิสิตคณะศิลปกรรมศาสตร์ มศว ชั้นปี ๑
ธัญชนก สังคีตานนท์ "รู้สึกสงสารเด็ก อยากให้พ่อแม่ช่วยเลี้ยงดูเด็กๆด้วย
น้องๆน่าสงสารมาก"
ธัญสินี ศรีมาลา "น้องน่ารัก อยากให้น้องมาอยู่ด้วยที่บ้าน"
กนกเนตร ชัยฤทธิ์ "รู้สึกดีมากที่ได้ช่วยเหลือน้องที่ไม่มีพ่อแม่
ก็มีความสุขที่ได้ช่วยเหลือน้องๆ"
วรรณวิสา แสงประสิทธิ์ "ไปแล้วรู้สึกดี ได้ช่วยเหลือน้องๆ
น้องๆไม่มีเด็กดื้อเลย ถึงแม้ว่าบางครั้งจะทะเลาะกัน แต่ว่าน้องๆก็น่ารัก"
ภาณุพงศ์ วงษ์ถม "รู้สึกสงสารเด็กที่ถูกทิ้งให้อยู่บ้านเด็กอ่อนรังสิต"
ปภาพินท์ เพ็งตะโก "น้องน่ารัก แล้วก็สงสารน้องมา คือจะมีน้อง 2 ประเภท
คือมีทั้งพ่อแม่ที่พามาอยู่ที่นี่ และมีทั้งเด็กกำพร้า อยากให้ช่วยกันดูแลน้องๆ หน่อย"
นรวัฒน์ ชมนิรัตน์ "รู้สึกปราบปลื้มที่ได้ไป เพราะพี่ๆที่นำดูน่ารักมาก
แล้วก็เหมือนได้ทำบุญ เพราะเราเอาขนมไปให้ เอานิทานไปเล่นให้น้องดู
รู้สึกสนุก และถ้ามีโอกาสจะกลับไปอีก"
ภคพล กาสิงห์ "รู้สึกดีที่ได้ไป ที่นั่นจะมีเด็กทั้ง 2 ประเภทแบบที่เพื่อนพูด
ก็คือน่าสงสาร มีบางประเภทที่ไม่มีพ่อแม่ และก็ได้ทำกิจกรรมให้น้อง
มีโอกาสก็จะกลับไปอีก"
ฐิตาภรณ์ วุนวิริยะกิจ "รู้สึกว่าน้องทุกคนน่ารัก น้องเค้าไม่มีพ่อแม่แล้วพอเวลาเราเข้าไป
เค้าก็ดีใจมากที่เราเข้าไป เราเอาของไปให้เค้าก็ดีใจ รู้สึกว่าอยากกลับไปอีก
เพราะว่าน้องทุกคนน่ารักมากๆ"
วริศ ลิ่มอติบูลย์ "น้องทุกคนน่าสงสารมาก แต่เค้าจะดีใจเวลาที่มีใครมาหาเค้า
เค้าจะมากอดเราเล่นกับเรา น้องน่ารักทุกคนเลย"
ปณัฐ ธนะสิริธูปนันท์ "ไปแล้วรู้สึกคุ้ม เพราะว่า ด้วยความที่น้องเป็นเด็กที่ค่อนข้างจะขาดความอบอุ่น ไม่มีผู้ปกครอง หรือไม่มีพ่อแม่คอยดูแล พอเราเข้าไปเค้าก็จะวิ่งมาหาเราเลย เหมือนต้องการความรักจากเรา แล้วพอเวลาเราให้ขนมก็จะดีใจมาก แล้วเด็กที่นั่นเป็นเด็กที่ไม่ก้าวร้าว ถึงแม้จะไม่มีผู้ปกครองหรือพ่อแม่ คอยดูแล แต่ว่าเค้าก็ใส่ใจและก็สนใจที่จะเข้าหาเรา รู้สึกไปแล้วมีความสุข รู้สึกดีใจที่ได้ให้ความรักได้ให้ความอบอุ่นกับเค้า และก็ถ้ามีโอกาสจะกลับไปอีก"
จิตที่คิดจะให้นั้นเบา..และสุขใจ