ภูกระดึง ตอนที่ 3

 

อากาศตอนนี้ กำลังเย็นสบาย ไม่ร้อน และเป็นทางราบ จึงไม่เหนื่อยเหมือน
ช่วงทางขึ้นเขา  ฟ้าก็สวย สนก็งาม เหมือนเป็นดินแดนความฝัน 
ในความสงัดนี้ มี เสียงลมผ่านสน  นกขับกล่อม กังวาน
นาทีนี้เป็น ช่วงเวลาแห่ง ความสุขอันสงบ


เดินจนถึงที่ทำการอุทยาน ก็เห็นผู้คนอยู่ที่นั้นคึกคัก
หาทำเลเหมาะๆจัดการกางเต้นท์ ใต้แสงดาว
ตกกลางคืนน้ำค้างเยอะมากจนเต้นท์เปียกชุ่มซึมเข้ามาข้างใน เช้ามืดต้องตื่นด้วยอากาศหนาวเย็นจัด
จนเข้ากระดูก เสื้อยึด และเสื้อกันหนาว ที่มีก็เอาไม่อยู่ หมวกไหมพรมซักเตรียมไว้
แต่ลืมใส่กระเป๋ามาสะอีก  พื้นที่นอนมันก็เอียง นอนๆไปแล้ว ทำให้หัวไถลไปติดเต้นท์ที่ชื้นแฉะ
ทำให้ผมบนหัวเปียกชุ่ม  ทั้งหนาวทั้งเปียก เหมือนจะอาการไม่ค่อยดีสะแล้วตอนนี้ อีกสัก2-3 ชม.
ข้างหน้าจะตีห้า จะเดินทางไป ดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกนางแอ่น

 

                 

 

ตอนเช้ามืด เห็นดาวดวงนึงใหญ่มาก อยู่เบื้องหน้า  ออกเดินตามทางเล็กๆ แถวเรียงหนึ่งกันไปจุดหมายคือ ผานกแอ่น ระยะทาง 2.1 กม ระหว่างเดินไป ปลายฟ้าเริ่มมีแสงทองทับทิมเช้านี้ โชคดีที่ไม่เป็นไข้ ถึงจะง่วงบ้างแต่ก็รู้สึกสดชื่น คงได้อากาศดีๆ เข้าไปเยอะ

 
เดินไปจนถึงผานกแอ่น ผู้คนคึกคักทีเดียว เราเลี่ยง ออกมา ทางด้านที่สงบๆหน่อย
แสงทองเริ่มเรืองรองขึ้นช้าๆ ที่ขอบฟ้า ตามด้วย แสงสีส้มทับทิมเข้มเด่นชัดขึ้นเรื่อยๆ
แล้ว ดวงอาทิตย์สุกแดง กลมโต ปรากฏขึ้น เบื้องล่างเป็นทะเลหมอก
เคลื่อนไหวช้าๆ เหมือนสายธาร สีขาวบริสุทธิ์ 

 

            

นั่งอาบแสงตะวันยามเช้าพักใหญ่ ที่ริมผา ก่อนจะเดินกลับมาตั้งหลักใหม่บริเวณที่พัก  

 

                

บริเวณกางเต้นท์

กินกาแฟ และ อาหารเช้า ใกล้ทีพัก อาบน้ำเย็นเฉียบอย่างกับอาบน้ำแข็ง
แล้วก็เดิน ไปเที่ยวตามจุดต่างๆ เดิน เดิน เดิน ที่แห่งนี้เป็นโลกแห่งการเดิน ทั้งวัน
ผ่านน้ำตกหลายแห่ง  แวะ พักที่ริมธารบ้าง ทุ่งกว้างใต้ต้นสนบ้าง ริมผาบ้าง โขดหินบ้าง

           

      

วิวแต่ละแห่งบนภูกระดึง

                                

แล้วก็เดินไปที่ผาหมากดูก พระอาทิตย์ เริ่มจะตกดิน และ ลับฟ้า
สังเกตที่ว่าข้างทางที่เป็นดิน โคลน จะเห็นรอยเท้าสัตว์ จำนวนมาก

 

กลับไปจัดเต้นใหม่ เมื่อเช้าได้เช่าผ้านวมผืนใหญ่มาด้วย คืนนี้ คงจะนอนอุ่นขึ้นหละ
แต่เช้ามืดก็ต้องหนาวจนตื่นขึ้นมาอีกเหมือนเดิม และคืนนี้อากาศหนาวเหน็บ
กว่าเมื่อวาน ตัวอุ่น ขึ้นเพราะผ้านวมหนา แต่ รูจมูก กับ อากาศที่หายใจเข้าไปนี้สิ
มันเย็นเฉียบเลย

      

 

เช้าวันใหม่ ตื่นมาเก็บเต็นท์ เป้ สัมภาระ เริ่มเดินทาง
9.30 ไปอีกเส้นทางหนึ่ง ผ่านผานางแอ่น และเดินต่อไปตามทางเล็กๆ
ชั่วโมงผ่านไป ระหว่างทางไม่พบใครเดินมาทางนี้เลยไปตามเส้นทางเปลี่ยว
ทางเส้นนี้มาบรรจบที่ ใกล้ๆผาแป ซึ่งเป็นทางขึ้น-ลงภู
ก็เริ่มพบคน เดินสัญจร กันขวักไขว่ ทันที
เกือบสามโมง ถึงพื้นราบเชิงเขาด้วยความอ่อนล้า โรยแรง
พักกินข้าว แล้วนั่งรถสองแถว ไปลงที่ผานกเค้า 16.40นั่งรถทัวร์ต่อไปกลับสู่กรุงเทพ