วงชีวิต

ใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท

เก็บมาแบ่งปัน จากการศึกษาหนังสือวงชีวิต  โดย พระครูธรรมธรไพบูลย์ ธมมวิปุโล

 

วงชีวิต

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า ชีวิตเกิดได้ 4 รูปแบบ

                1. เกิดในครรภ์     2. เกิดในไข่   3. เกิดในเถ้าไคล เกิดในสิ่งสกปรก เช่น น้ำคล่ำ  ซากศพ  เช่น การเกิดของแมลงวัน หนอน

                ถ้ายังไม่หมดกิเลส   เวลาสัตว์ไปเกิดมีทางไป 5 ทาง คือ เทวดา  มนุษย์  สัตว์เดรัจฉาน เปรต สัตว์นรก

สถานที่สัตว์เกิด หรือสัตว์อยู่

                ในวันออกพรรษาจะมีประเพณีตักบาตรเทโว เป็นวันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จลงมาจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ในครั้งพุทธกาล เสด็จลงมาที่เมืองสังกัสนคร อยู่ที่ประเทศอินเดีย

                พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเปิดโลกทำให้สัตว์นรก เปรต เทวดา มนุษย์ เห็นกันและกัน ด้วยพุทธานุภาพ

                นรก ประกอบด้วย มหานรก 1 ขุม บริวาร 4  ทิศ ๆ ละ 4 ขุม รวมเป็น 16 ขุม

                ยมโลก ทิศหนึ่งมี 10 ขุม รวมเป็นกลุ่ม 2 กลุ่ม ๆ ละ 5 ขุม 4 ทิศ ก็เท่ากับ 40 ขุม

                โครงสร้างของมหานรกเรียงตามแนวแกนตั้ง 8 ชั้น ยิ่งลึกยิ่งขนาดใหญ่ รวมเป็นมหานรก 8 ขุม

                อุสสทนรก 16 x 8  = 128   ยมโลก  40 x  8 = 320

                ดังนั้น นรกทั้งหมดจะเท่ากับ 8 + 128 + 320 = 456   ขุม

                ตรงกลางของเขาตรีกูฏ เป็น ที่อยู่ของเทวดา เรียกว่า อสูร รอยต่อซอกเขาด้านนอกเป็นที่อยู่ของเปรตและอสุรกาย

ชีวิตของเทวดา

                เทวดาจุติหรือตายด้วยสาเหตุ 4 ประการ

                1. สิ้นอายุ              2. สิ้นบุญ              3. สิ้นอาหาร        4. เพราะความโกรธ

                เทวดาส่วนใหญ่เกิดแบบโตทันที มีชีวิตอยู่เพื่อเสวยผลบุญที่ตนทำตอนเป็นมนุษย์ หรือเป็นสุขเพราะสุขเพราะบุญที่ญาติมิตรอุทิศไปให้

ชีวิตของสัตว์เดรัจฉาน

                สัตว์เดรัจฉานเกิดได้ 3 แบบ คือ เกิดในครรภ์ เกิดในไข่ และเกิดในเถ้าไคล มีชีวิตอยู่เพื่อเสวยผลบาป แต่จะมีความทุกข์น้อยกว่า เปรต และสัตว์นรก ที่มีทุกข์เพราะต้องหวาดระแวงกับการถูกล่ากินกันเอง

 

 

สัตว์เดรัจฉานตายด้วยสาเหตุ 2 ประการคือ

1. หมดอายุ
2. ตายก่อนวัยอันควร ด้วยกรรมปาณาติบาตของตัวเอง

ชีวิตของเปรตและสัตว์นรก เกิดแบบโตทันที มีชีวิตอยู่เพื่อเสวยผลบาปที่เคยทำไว้ในอดีต เปรตตายเพราะหมดกรรม แต่สัตว์นรกตาย เพราะถูกทัณฑ์ทรมาน

ชีวิตของมนุษย์

                มนุษย์เกิดในครรภ์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสประโยชน์ของการเกิดมาเป็นมนุษย์ไว้ 3 ประการ

1. ประโยชน์ในชาตินี้ สร้างฐานะให้มั่นคง มีรายได้เหนือ รายจ่าย
2. ประโยชน์ในชาติหน้า ไปเสวยสุขในเทวโลก หลังจากตายไปแล้ว
3. ประโยชน์อย่างยิ่ง ทำพระนิพพานให้แจ้ง หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด ไม่ต้องทนทุกข์อยู่ในวัฏสงสารอีกต่อไป

ภัยของวัฏสงสาร

                พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า คนพาลดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความประมาท ตายแล้วพลัดไปสู่อบาย ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เปรต สัตว์นรก จะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก อุปมาเหมือนเต่าตาบอดในมหาสมุทรใหญ่ ร้อยปีจึงโผล่ศีรษะขึ้นมาที่ผิวน้ำครั้งหนึ่งบนผิวน้ำมีห่วงขนาดเท่าหัวเต่า ลอยไปมาตามแรงลม โอกาสที่เต่าตาบอดโผล่ขึ้นมาแล้วศีรษะสอดเข้าห่วงพอดียากเพียงใด แต่การที่คนพาลพลัดไปเกิดในอบายแล้วจะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์นั้น ยากยิ่งกว่าหัวเต่าเข้าห่วง