สัปดาห์นี้ มีวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา วันหนึ่งคือมาฆบูชา เป็นวันหยุดราชการ พุทธศาสนิกชนเข้าวัดทำบุญ ข้าพเจ้าเป็นครูอยู่ในเมืองสงขลา ได้เซ้นรับทราบหนังสือ 2 ฉบับ จากจังหวัด ที่มีกิจกรรมมาฆบูชา คือที่วัดแหลมทราย กับบนเขาตังกวน ทางโรงเรียนพิจารณาเห็นว่า ข้าพเจ้านั้นเป็นผู้รู้เรื่องศาสนาจึงจะส่งไปร่วมกิจกรรมดังกล่าว แต่ข้าพเจ้าปฏิเสธ ขอไปวัดใกล้บ้านที่ข้าพเจ้าเป็นอุบาสกนำสวดมนต์อยู่นั้น จึงอยากเขียนระบายความในใจ ในเรื่องนี้ ท่านทั้งหลายพระพุทธศาสนาในประเทศเรานี้นับถือแบบเถรวาท เป็นส่วนใหญ่ วัดมีมากมาย การประกอบศาสนพิธีก็เป็นแนวเถรวาทเมื่อถึงวันสำคัญทางศาสนาทางราชการก็หยุด มีกิจกรรมมากมายที่จัดขึ้น ข้าพเจ้าพิจารณาดูแล้วการจัดกิจกรรมบางกิจกรรมนั้นเป็นการทำลายวัฒนธรรมธรรมเนียมปฏิบัติของคนโบราณ กล่าวคือ เช่นการกำหนดงานโดยส่วนราชการเวลาตรงกับที่วัดเวียนเทียน ทำวัตรเย็น เช่นการทำกิจกรรมบนเขาตังกวน เป็นต้น ข้าพเจ้าน้ำท่วมปาก พูดไม่ได้ว่า ทำไมนำคนออกจากวัดเล่า ทำไมไม่จัดก่อเวลาเช่นช่วงบ่าย ๆ แล้วคำเขาจะได้ไปปฏิบัติกิจกรรมที่วัดใกล้บ้าน ข้าพเจ้าเห็นแล้วว่าเรากำลังลืมเรื่องศาสนา และเมื่อข้าพเจ้าเขาคิดว่าเป็นผุ้ใกล้ชิดกับวัด ต้องมาร่วมงานข้าพเจ้าจึงรู้สึกว่าถ้าข้าพเจ้าไปเวียนเทียนที่วัดใกล้บ้าน นำสวดมนต์บูชาพระ ที่วัดแล้วรู้สึกว่าดีกว่าเห็นพี่น้องพุทธบริษัทที่เข้าวัดมาด้วยความศรัทธาแล้ว สบายใจกว่า มาในพิธีที่ผู้เข้าร่วมถูกขอร้องแกมบังคับมากว่าครึ่ง นี้อยากบ่นให้ฟังเท่านั้น
ไม่มีความเห็น