บันทึกแรกของจันทร์เพ็ญ
สวัสดีค่ะ วันนี้พวกเรานิสิตการบริหารการศึกษารุ่น 8 จังหวัดชัยภูมิ ได้เรียนเรื่องการสร้าง บล็อก ซึ่งได้รับคำแนะนำการสร้างบล็อกจากอาจารย์ ดร.สุรเชต น้อยฤทธิ์ ทำให้สามารถสร้างบล็อกได้ถูกต้อง ขอบคุณค่ะ
ความเห็น (9)
แล้วตอนนี้สร้างบล็อกได้รึยังครับ สิ่งเหล่านี้ต้องฝึกบ่อยๆไม่ว่าจะเป็นวิการเขียน วิธีการคิด อย่างเป็นระบบ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ซึ่งเราจะสามารถใช้ประโยชน์ได้
ครู คือ ผู้สร้างโลก ด้วยการสร้างศิษย์..
ยินดีต้อนรับครับคุณครู
สวัสดีค่ะ
ยินดีต้อนรับสู่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
เป็นวิธีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ทันสมัย รวดเร็ว จริงๆ . . . แต่ต้องใช้บ่อยๆ . . . นะจ๊ะน้องไก่
สวัสดีค่ะทุกท่านขอขอบคุณที่ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ วันนี้เป็นวันแรกที่ได้เริ่มบันทึก บันทึกต่อๆ ไปจะหาเรื่องราวที่เป็นประโยชน์ที่สามารถนำไปใช้ได้ อย่าลืมเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้นะคะ
ยินดีต้อนรับสู่ G2K ระบบสารสนเทศเพื่อการเรียนรู้ 350 องศาครับ
เช่นกันค่ะ แวะเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ
มีกันและกันตลอดทาง เรื่องน่ารักจากพิกเล็ตและเดอะพูห์ เรื่องมีอยู่ว่า ขระที่พิกเล็ตเดินตามหมีพูห์ไปต้อยๆ รอยเท้าคู่เล็กๆ ย่ำไปบนหิมะเคียงข้างกัยรอยเท้าของพูห์ไปตลอดทางเป็นความอบอุ่นในหัวใจที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง ทั้งคู่คงเดินมาด้วยกันนานพอสมควร และคงไม่ได้คุยอะไรกันเลย พิกเล็ตเลยต้องขอเสียง ด้วยการเรียก "พูห์" เมื่อพูห์ขานรับและถามกลับว่า "มีอะไรหรือพิกเล็ต" พิกเล็ตกลับเกาะมือพูห์ไว้ ก่อนตอบว่าเปล่าไม่มีอะไร แค่อยากมั่นใจว่าเราเดินมาด้วยกันเท่านั้นเอง ภาพนี้ถ้อนสนทนานี้ เรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง สังเกตไหมว่าพูห์เป็นคนเดินนำหน้าควรเป็นพูห์มากกว่าที่น่าจะเป็นฝ่ายขอเสียง จากพิกเล็ตว่ายังเดินตามตัวเองมาหรือไม่ นั่นหมายความว่าเป็นความกังวลใจพิกเล็ตที่เกรงว่าพูห์จะลืมเพื่อนตัวเล็กๆ อย่างเขา ในชีวิตเราทุกคนคงเคยผ่านพบมิตรภาพที่แสนดี แต่มีกี่คนที่รักษามันเอาไว้ได้คงมั่นไม่หวั่นไหว วันคืนแห่งชีวิตกลืนกินและฉุดดึงเรารุดไป หันกลับมามองข้างหลังอีกที อาจจะเศร้าใจ หากพบว่าคนที่เราไว้ใจ ไม่เดินตามเรามาอีกแล้ว ไม่อยากเดินข้างหน้าเพราะเกรงว่าฉันจะลืมเธอ ไม่อยากตามหลังเช่นกันกลัวว่าจะตามไม่ทัน กลัวเธอทำฉันหล่นหาย อยากให้เราเดินเคียงกันไป อยากอุ่นใจมั่นใจว่าตลอดการเดินทางชีวิตอันยาวไกลเรายังมีกันและกันไปตลอดทาง
ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าเรื่องเล่าเล็กๆ แบบนี้จะสามารถสร้างกำลังใจให้เราได้ อ่านไปก็อมยิ้มไปและนึกถึงเรื่องเล่า สู้ ๆ นะเราจะไม่ทิ้งกัน มิตรภาพที่แสนดีนี้จะคงอยู่ตลอดไป มีอะไรก็ช่วยเหลือกันนะน้องเปรม