บ่ายแก่ๆ วันนี้มีประชุมสหกรณ์ครู เลิกประชุมยังพอมีเวลาเหลืออยู่บ้าง เดินเตร็ดเตร่ดูเด็กๆ เล่นกันไปตามรายทาง แวะเข้าโรงอาหารก็เห็นมีเล่นกันอยู่หลายกลุ่ม พลันสายตาก็ไปสะดุดอยู่ที่กลุ่มเล่นปิงปอง
........นี่ไง........มีขาพาดบนโต๊ะ
"ขาใครน่ะ ไม่เกะกะเหรอ" ถามด้วยความกังขา
"ไม่ครับ ขานั่นเป็นตาข่าย"
" อ๋อ เหรอ"
อ๊ะ!.....โผล่หน้ามาแล้ว
อ้าว!....เล่นอยู่เหมือนกันรึ
เจ้าของขาไม่สนใจ.....เล่นต่อไป
พี่ๆ เล่นปิงปอง......น้องๆ เล่นเป่าไม้ไอติม
พอเล่นชนะ จบเกมแล้วก็เงยหน้ามาทักทายครู
"ไม่เมื่อยขาเหรอครับ"
"ไม่ครับ สนุกดี"
เป็นงั้นไป ดูท่าทางเจ้าหนูยิ้มแย้มแจ่มใสดี คงจะสนุกอย่างที่พูด แฮะ
ทูอินวัน เข้าใจทำนะเด็กๆ
น่ารักจังนะ เจ้าขาตาข่ายคนนี้
นี้เลยค่ะ...ใสๆน่ารักของเด็ก
สุขไหนจะเท่ากันการได้เล่นกับผองเพื่อน
1.นวตกรรมตาข่าย รุ่นพกพา เยี่ยมค่ะ
2. เอาไฟล์รูปหลายไฟล์ขี้นยังไงค่ะ
ค่ะคุณมยุรี
บางครั้งก็มีสิ่งที่เรานึกไม่ถึง.....เหมือนกัน ขอบคุณค่ะ
ครูนนายก็ว่าเขาน่ารักเชียวล่ะ.....แบ่งปันขาให้พี่ๆ ยืม ขอบคุณค่ะ
ค่ะ คุณ noktalay
วัยใส วัยร่าเริง มีความบันเทิงเต็มเปี่ยมหัวใจ ขอบคุณมากค่ะ
น่ารักจังค่ะบันทึกนี้..อ่านแล้วสบายใจยามค่ำ..ขอให้มีความสุขนะคะ..
..ขอบคุณที่แวะไปชม โครงการเธอคือแรงบันดาลใจ ปี ๒ ของเยาวชนจิตอาสาทั่วประเทศ..ชื่นใจกับจิตสำนึกดีๆของเด็กของเรานะคะ..
ความสุขของเด็กที่ไม่ต้องคิดอะไรมาก มีแต่จะแบ่งปันกันด้วยความเต็มใจและเห็นเป็นเรื่องสนุกๆ ไม่เหมือนผู้ใหญ่เราเนาะ...
ขอบคุณค่ะ คุณนงนาท
เยาวชนพร้อมที่จะก้าวเดิน ถ้ามีผู้ใหญ่คอยสนับสนุนค่ะ
ค่ะคุณครูkrukui Chutima
อยากให้ความคิด ความรู้สึกแบบนี้ติดตัวติดหัวใจไปนานๆ นะคะ จะได้ไม่พบไม่เห็นผู้ใหญ่ที่มีแต่ความเห็นแก่ตัว เอารัดเอาเปรียบผู้อื่น...ขอบคุณค่ะ
นี่ก็เล่นยามเย็นของเด็กเล็ก
เด็กโตยึดถนนเล่นทุกเย็น