....วันนี้ว่างๆ ก็เลยหาหนังสืออ่านแก้เครียดหลังจากที่มีสอบติดต่อกัน 3 วัน พอดีได้หนังสือดีๆมาเล่มหนึ่ง ความจริงก็ได้มาตั้งนานแล้วละ แต่ยังไม่คิดจะอ่าน ดูเหมือนจะน่าเบื่อแต่ความจริงพึ่งเฉลยก็วันนี้แหละ พออ่านแล้ว อืม..รู้สึกว่าเราน่าจะเอามาอ่านตั้งนานแล้วนะ พอดีอ่านไปอ่านมา มันมีอยู่หัวข้อหนึ่งที่ดูแล้วน่าจะเหมาะสำหรับวัยอย่างเราที่ควรทำ โดยเฉพาะคนที่เรียนวิชา การเลี้ยงผึ้ง อย่างไงขออนุญาตยกมาจากหนังสือให้อ่านเลยละกัน
" การที่เราหาสมุดสักเล่มหนึ่ง เอาไว้เป็นสมุดคู่กายคู่ชีวิตของเรา ไว้สำหรับจดบันทึกผลการปฏิบัติธรรม บันทึกว่า ทำอย่างไรใจถึงหยุดนิ่ง สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อตัวเรา และในอนาคต ก็จะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่จะมาภายหลัง เมื่อเราใกล้จะละโลกแล้ว จะได้มอบสิ่งนี้ไว้ให้ลูกหลาน เขาจะได้ดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง จะได้รู้ว่า เป้าหมายของชีวิต คือ ให้บรรลุมรรคผลนิพพาน เมื่อเปิดบันทึกนี้ดู จะเห็นเส้นทางในการดำเนินชีวิตที่อยู่ในโลก ที่จะนำไปสู่เป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต"
ข้อความอาจดูจะธรรมะไป แต่ถ้าเราทำตามได้ก็มีประโยชน์อย่างมาก สำหรับวัยเรียนมันก็เหมาะที่ จะหา สมุดบันทึก สักเล่มไว้เก็บความรู้ที่สำคัญ ข้อความที่คิดว่าจะลืม บางที่สิ่งที่เราจดไว้มันอาจจะจำเป็นต้องใช้อีกในอนาคตก็ได้ อย่างที่มีคนชอบพูดกันบ่อยๆว่า "จดดีกว่าจำ" มันก็จริงอย่างที่ว่า บางที่สิ่งที่เราคิดว่าเราจะจำได้โดยไม่ต้องจดแต่สุดท้ายเมื่อเราต้องใช้มันจริงๆเรากลับจำไม่ได้ อย่างเช่นที่เห็นได้ชัดเลย ก็เวลาอาจารย์สอน บางที่เราไม่จดนั่งฟังเฉยๆคิดว่าที่อาจารย์พูดเราจำได้ แต่เวลาสอบเห็นผลชัดเจน ข้อสอบของอาจารย์บางข้อออกในสิ่งที่อาจารย์พูด บางครั้งเป็นสิ่งที่อาจารย์เสริมนอกเหนือจากในตำรา แล้วเราก็ทำข้อสอบไม่ได้ อย่างไรเราก็ควรพกสมุดสักหนึ่งเล่มอย่างน้อยก็คิดว่ามันเป็น โทรศัพท์มือถือ ที่เราควรติดตัวหรือเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ก็แล้วกัน อย่างน้อยมันต้องมีประโยชน์แน่นอน....รับรอง
ขอบคุณ beemen คะที่ช่วยอ่าน "อนุญาต"แก้ไขแล้วนะคะ