ปังปอนด์: บันทึกเพื่อระลึกถึง
รอเวลาผ่านไปเพื่อให้ใจเป็นปกติจึงเขียนบันทึกนี้ขึ้นมา
ปังปอนด์เป็นหมาพันธุ์ชิสสุ ที่เจ้าของเดิมเป็นเด็กวัยรุ่นเลี้ยงไว้แล้วมันถูกรถชน และเขาก็เอาหมาตัวใหม่มาเลี้ยงอีก แล้วก็ถูกรถชนอีก ไม่รู้โชคดีหรือร้าย ตัวอื่นๆที่ถูกชนไม่นานก็หายไปจากบริเวณนั้นเพราะไม่มีใครดูแลมัน แต่ปังปอนด์ไม่ไปไหน วนเวียนแถวหน้าบ้าน ถูกรถเฉี่ยวก็หลายครั้ง ไม่มีใครดูแล เจ้าของไม่ให้เข้าบ้าน อาหารบางทีจะมีข้างบ้านซึ่งรับซักผ้าแต่เขาเลี้ยงหมาเหมือนกันแบ่งให้บ้างไม่มีให้บ้าง คุณกิ่งเพื่อนบ้านเราจะแวะไปส่งผ้าซักแถวนั้นบ่อยครั้ง ก็มาบอกวามีหมาน่าสงสารจะช่วยไหม ก็เลยแวะไปดู คนซักผ้าบอกเราว่าให้เอามันไปเลี้ยงเถอะถือว่าช่วยก่อนที่จะถูกรถชนอีกเพราะมันไม่ไปใหนอยู่แถวหน้าบ้านเดิม ฝนตกก็เปียกหมด เราเห็นแล้วก็สงสาร ก็ถามว่าแล้วเจ้าของเขาจะว่าไหม เดี๋ยวจะกลายเป็นขโมยหมา คนซักผ้าบอกว่าเอาไปเถอะถือว่าช่วยมัน เพราะเจ้าของวัยรุ่นไม่เอามันแล้ว และนี่ก็ 3 ตัวแล้วที่เขาทิ้งแบบนี้
วันรุ่งขึ้นเลยให้คนงานมาเอาไปทำความสะอาด ส่งร้านหมอจัดการทุกอย่างเท่าที่ทำได้ นำมาเลี้ยงจนปังปอนด์มีความสุข ส่งเสียงเห่าทุ้มมากได้ ปังปอนด์ให้ความสุขกับทุกคนที่พบเห็นเพราะมันจะยืดอก เชิดหน้า ตลอดเพราะตัวมันเตี้ยมาก หน้าตาน่ารักมาก หลังจากมีความสุขอยู่ได้ไม่นานประมาณ 2 เดือน ปังปอนด์เริ่มฉี่เป็นเลือด ก็พาไปหาหมอ หมอบอกเป็นเพราะโดนเห็บหมัดกัดมาก (เพราะตอนที่เอามันมาจากข้างถนนนั้น เหม็นมาก ขนเป็นตังเม เห็บทั้งตัว เพราะถูกทิ้งอยู่บนถนนหลายเดือนแล้ว) เพราะเราไม่ไช่สัตวแพทย์หมอว่าอะไรก็ตามนั้น รักษาอาการเช่นนี้ เข้าออกร้านหมอประมาณ 5 ครั้งในช่วง 1 เดือนเศษ ต้องกินอาหารสูตรพิเศษ เพราะมีปัญหาที่ระบบลำไส้ด้วย ทุกอย่างเท่าที่ทำได้บอกให้หมอซึ่งเป็นลูกศิษย์ ทำให้ดีที่สุด ขอให้ปังปอนด์ปลอดภัยก็แล้วกัน
ในที่สุดหมอก็บอกว่าเป็นนิ่ว สูบเอาหินก้อนแข็งๆ ออกมาเป็นสิบกว่าเม็ด จากนั้นหมอบอกอีกว่าเป็นมะเร็งข้างอัณฑะ หมอผ่าแถมให้ รู้หลังจากผ่าไปแล้วเพราะคนงานพาไป เราไปเยี่ยมมันครั้งหลังสุดนี่มันยังกระดิกหางได้ แต่หมอบอกว่ายังไม่พ้นขีดอันตราย ให้อยู่ที่บ้านหมอต่อ จนเมื่อค่ำ (31 ธค.) หมอโทรบอกคนงานที่บ้านว่า ปังปอนด์ตายแล้ว เราก็เลยให้ไปรับกลับมาฝังที่บ้าน แล้วขึ้นไปสวดมนต์แผ่ส่วนกุศลให้ไปเกิดในภพที่ดี และให้ได้พบกันอีก
แม้ว่ามันจะอยู่กับเราประมาณเกือบ 4 เดือนแต่ความน่ารัก ใส เป็นมิตร ทำให้เกิดความผูกพัน เสียใจ ใจหายและคิดถึงที่มันตายไป แต่อีกส่วนก็ดีใจเช่นกันว่าในวาระสุดท้ายช่วงสั้นๆมันก็มีความสุข และได้ไปสู่ภพใหม่ที่น่าจะดีกว่าภพนี้เป็นแน่ และกระไดที่ปู่ทำพิเศษให้ปังปอนด์เดินขึ้นลงก็จะเก็บไว้ระลึกถึงปังปอนด์ รักนะปังปอนด์ หลับให้สบาย
ไม่ได้ถ่ายรูปปังปอนด์ไว้เพราะไม่คิดว่ามันจะอายุสั้นอยู่กับเราได้ช่วงสั้นขนาดนี้ แต่ปังปอนด์จะอยู่ในความทรงจำของเรา เหมือนกับลูกมอม โกโก้ ชาบู1 เคน นางอาย (หมาวัด) บอบบี้ (หมาวัด) เสือ (หมาวัด) สิงห์(หมาวัด) และร้อยเกาะ (หมาวัด) ทุกครั้งที่ตักบาตรก็ได้อุทิศส่วนบุญให้พวกเขาเช่นกัน
เคยมีคำที่ไพเราะกล่าวว่า ความรักไม่มีพรมแดน อยากจะขอบอกเช่นกันว่า ความรักเกิดขึ้นได้ไม่มีข้อจำกัด แม้ว่าจะเป็นสัตว์ เราก็รักในความซื่อสัตย์ บริสุทธิ์ ของเขาเช่นกัน
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
คุณ Mee pole เป็นคนที่มีความเมตตา
มีจิตใจที่งดงามมาก อนุโมทนาสาธุความดีของคุณ Meepole ด้วยครับ
ฝากเรื่องของไอ้มุกมาให้อ่านด้วย
เรื่องของหมาของแต่ละคนคล้ายๆกัน
เกิดขึ้นด้วยความสนิทสนม และความสงสาร
จบลงด้วยความรัก ความผูกพัน
ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ก็ยังจำหมาของเราได้
สวัสดีค่ะ
เจ้ามุกคงโชคดีกว่าปังปอนด์ตรงที่ก่อนตายได้อยู่กับคนที่มันรัก และจิตสุดท้ายไปดีค่ะ
แต่ปังปอนด์ meepole ไม่ได้อยู่ด้วย ก็เลยเสียใจ ได้แต่ทำบุญอุทิศให้เขา
ตอนนี้ที่บ้าน 4 ตัวเข้าบ้านได้ทุกตัว เพราะมีตัวที่เปิดประตูเป็นคอยเป็นหน้าม้าเปิดประตูให้
ดูหน้าพลพรรคที่บ้านได้ค่ะ เจ้าตัวกลางตือตัวเปิดประตูค่ะ