ไปเที่ยว"ดอยอ่างขาง" มาเมื่อ ๗ มกราคม ๒๕๕๔(ภาคที่ ๒)

ไปเที่ยว"ดอยอ่างขางภาคที่๒" ขอเล่าเรื่องการเดินทางและการเก็บภาพบรรยากาศต่อจากไปเที่ยว"ดอยอ่างขางภาคที่๑" หวังว่าคงไม่เบื่อไปเสียก่อน

 

 

เริ่มที่"สวน ๘๐"เลยก็แล้วกันเพราะมุมนี้มักเป็นมุมมหาชน กว่าจะเก็บภาพแบบว่างๆ  ก็รอนานพอดู

 

ไม่รู้ดอกอะไรเห็นแปลกตาดีเลยเก็บไว้ดูเล่นและเอามาฝากสมาชิก Gotoknow

 

อันนี้ถ้าทายไม่ผิดน่าจะเป็นดอกเบ็ญจมาศ(สงสัยบานถึง ๕เดือนเลยชื่อนี้)ผมเดาเอาครับ

 

ดอกนี้หน้าตาเหมือนชะนี ถามผู้รู้เขาบอกว่า"ดอกแฟนซี" แปลกตาดีเห็นตากล้องหลายคนก็เก็บภาพกันเราก็เอากะเขามั่ง

 

ดอกนี้ไม่รู้ดอกอะไรเหมือนกันเล่นเอาผมตื่นเต้นที่ฝรั่งเขาเรียก"เซอร์ไพรซ์" เพราะเขาค่อยๆคลี่ดอกบานอกตอนที่ผมไปเก็บภาพพอดเลยให้ลูกสาวถ่ายเป็น VDO ไว้

 

เอ้าขอแทรกรูปคนจ่ายกะตังหน่อย..ที่จริงก็ถ่ายไว้เยอะแล้วละ..แต่มุมนี้เห็นสวยดีเลยเอามาให้ดูกัน..คงไม่ว่ากันนะ  ก็เขาคนจ่ายตัง...

 

ดอกนี้ก็เป็นเบญจมาศ แต่คนละริยาบทกันกับดอกเมื่อกี้

 

ถามคนดูแลสวนพอจับใจความได้ว่าเป็นดอก "แกดิโอรัส" ก็คนดูแลสวนเป็นชาวเขาภาษาไทยไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไรผิดถูกอย่าว่ากัน

 

เอ้า..เอาตัวจริงของผู้ดูแลบริเวณนี้ให้ดูกันเลย..อย่าลืมว่าสวนสวยด้วยมือเขานะครับ

 

ขอลงภาพคนดูแลผมมั่ง ณ มุมมหาชนเช่นเคย..ครับผม

 

ดอกนี้เขาบอกว่า"ผักเสี้ยนฝรั่ง" ผมไม่รู้ว่าดองแล้วจิ้มกับน้ำพริกแดงได้หรือเปล่า ใครเคยลองก็บอกกล่าวกันมั่งนะครับ

 

ก่อนลงจากดอยอ่างขางก็เก็บรูปบ้านพักที่ค้างคืนเมื่อคืนนี้ไว้ดูเล่น  หลังที่ ๓ จากซ้ายมือคือที่พบปะสัมมนากันยามค่ำคืน ส่วนผมไปนอนอีกที่หนึ่งครับ

 

นี่หละครับตากล้องร่วมทริปนี้  คุณต๋อย ครับผม(แต่งงานแล้ว)

 

นี่ก็ตากล้องร่วมทริป  พี่มหาคะนึง ครับไม่โสดอีกเช่นเคย

 

ทางลงจากดอยอ่างขาง เส้นทางคดเคี้ยวพาหวาดเสียวดีพิลึก แอนดินารีน คงหลั่งน่าดู..ดีครับจะได้หนุ่มขึ้นอีกหน่อย

 

หน้าผาเขาหินปูนแปลกตาอีกรูปแบบหนึ่งที่อยากเอามาให้ดู

 

ผลนี้คนขายบอกว่าเป็นผลฝรั่งครับแต่ไม่รู้พันธุ์อะไร  ลูกใหญ่น่าดู

 

เพิงพักขายของริมทางถึงตรงนี้น่าจะแวะสักหน่อยนะครับ  จะได้รู้ว่าห้ามล้อรถของท่านมีควันมากมายขนาดไหน...ทริปของผมทั้ง ๒ คันควันขึ้นตลบอบอวลเลยเชียวละครับ

 

ที่เพิงขายของนี้มีไวน์มากมายหลายชนิดไว้คอยจำหน่าย  ราคาไม่แพงครับ(ไม่ได้ค่าโฆษณาหรอกครับช่วยกันไป)

 

เพิงตั้งติดกับลำห้วยแม่งอน....ไม่รู้งอนใครไปถามกันดูเองผมไม่เกี่ยว

 

จุดต่อมาคณะของเราก็แวะซื้อของฝากคนทางบ้านกันที่ "กาดทุ่งเกวียน" หรือบ้านเราก็เรียกว่าตลาดทุ่งเกวียนนั่นแหละ  เดี๋ยวนี้เจริญผิดตา  เมื่อ ๗-๘ ปีก่อนผมไปมายังเป็นตลาดเล็กๆ มีของป่าขายมากมายทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย

 

 

บรรยากาศของ "กาดทุ่งเกวียน"ครับ

 

นี่เลยสดุดตากับร้านนี้เลย  ขายยาดองเหล้าหลากหลายสูตรครับเลือกเอาได้ตามสรรพคุณและตามใจชอบ

 

สรรพคุณจะเป็นอย่างไรผมไม่รู้แต่ดูเจ้าของร้านเขาทำมือแล้วตีความหมายเอาเองก็แล้วกัน...แฮะๆๆๆๆๆๆ..

 

แวะเข้าไปพนมมือไหว้ขอพรจาก "เสด็จพ่อ พระนเรศวรมหาราช" ในตัวกาดทุ่งเกวียนเพื่อเป็นศิริมงคลกับตัวเอง  (พอกลับมาก็ได้รับข่าวดีผลงาน คศ.3 ประกาศแล้ว"ผ่าน")

 

ก่อนออกจากกาดทุ่งเกวียนแวะซื้อใส้อั่วซักหน่อยเขาว่าร้านนี้อร่อยคนขับรถนำเที่ยวเขาบอก

 

เอาดูรูปซะหน่อยเพื่อเรียกน้ำย่อย (แกล้มกับเครื่องดื่มบำรุงความบันเทิงดีนักแล)

 

เอ้า..ตากล้อง ต๋อย ของเราก็ซื้อด้วยเหมือนกัน

 

ปิดท้ายกันที่สภาพของกาดทุ่งเกวียนนี่แหละ

 

สรุปทริปนี้ไม่ได้ดังใจ  ไม่หนาวแบบซะใจ...ไม่มีแม่คะนิ้งให้ดูและเก็บภาพ...ไม่มีทะเลหมอกอย่างที่หวัง...ไม่มีตะวันรุ่งอรุณอย่างที่อยากบันทึกภาพ..เมมโมรี่เตรียมไป ๔ กิ๊กกะไบต์ ๒ ใบ ได้ใช้ไปไม่ถึงใบ  เฮ้อ....โอกาสหน้าคงได้เจอกันอีกถ้ายังพอมีแรงปีน..

 

ฝากไว้ก่อนเถอะ "ดอยอ่างขาง"

 

ขอบคุณสมาชิกทุกท่านที่ติดตามชมจนจบ

 

ขอได้รับความหวังดีและห่วงใยจาก   "Krujuie"