นิทานที่ 27 เมียหลวง เมียน้อย

 

 

ยังมี เมียหลวง-เมียน้อย      เนาฮ่วมซายคา

     เฮือนกะฎุมพี                เศรษฐีซาวค้า

     นางเมียน้อย                ถือพาใกล้คลอด

เมียหลวง ปองคิดฆ่า           อิจฉาน้อย สิแย่งมูน

 

จึ่งค่อย ลอบใส่ง้วน             ในถาดอาหาร

เมียน้อย กลืนกินสาร          ท่าวเซซวนดิ้น

ก่อนตาย อธิษฐานไว้          ขอจองเวรไปตลอด

     เกิดซาติหน้า                ได้นำฆ่าตอบคืน

 

สมที่ อธิษฐานไว้                ได้เกิดเป็นแมว

     เมียหลวงตาย               เป็นไก่ขาวขนเกลี้ยง

     แมวปองฆ่า                  กัดคอนางไก่

ก่อนจัก ใจขาดสิ้น             ขอเวียนฆ่าผูกเวร

 

ซาติใหม่ นางไก่ได้             กลายเกิดเป็นเสือ

     แมวเป็นกวาง                ฮ่วมแดนดงด้าว

เสือครุบ คอกวางดิ้น            อธิษฐานก่อนใจขาด

     ขอเกิดแก้                     ความแค้นตอบแทน

 

ซาติหน้า กวางเกิดขึ้น         เป็นยักษ์ขิณี

     เสือเป็นหญิง                 มีคู่ซอนซมซ้อน

     มีบุตรน้อย                    เป็นหญิงงามยิ่ง

     เริงแล่นเล่น                  กลางบ้านซื่นบาน

 

     ยักษ์เดชกล้า                แปลงฮูบปลอมโต

     เป็นหญิงสาว                แว่มาขออุ้ม

     โจมนางน้อย                ออยโอยเย้าหยอก

     แล้วเล่าฆ่า                   กินหล้าลูกแพง

 

     ยักษ์เผ่นผ้าย                เข้าเถื่อนดงหลวง

     ผัวเมียเหงา                  โศกตรมตรอมเศร้า

ทนทุกข์ หลายปีพ้น            บุตรซายเกิดฮ่วม

สองก็ เพียรพร่ำเลี้ยง          มิให้ห่างตา แท้แล้ว

 

นางยักษ์ หวนต่าวย้อน         แปลงฮูบโสภา

มาขอ ซมเด็กซาย              พ่อแม่กลัวเกรงย้าน

พาลูกปบไปซ้น                   ในอารามหลวงปู่

ระงับเวร ย่อมเฮ็ดได้            ให้วางเว้นเลิกจอง ลูกเฮย!

(20 ธันวา 2010)