แต่ที่ทำให้ครูตื่นเต้นดีใจกว่าก็คือ...

ปัญหาในการเรียนภาษาไทยในยุคความหลงใหลอิเล็คทรอนิกส์
บันเทิง และยุคของการเรียนพิเศษยากยิ่งเพราะเวลาว่างของเธอนำไป
ใช้ในการเรียนพิเศษหมด เมื่อไหร่ที่เธอล้าก็จะนั่งฟังเพลงจาก
อิเล็คทรอนิกส์สมัยใหม่ที่เรียกว่า mp3 โดยใช้หูฟังคนละข้างกับเพื่อน เมื่อไรต้องการจะค้นหาสิ่งใดก็ใช้เพียง คำสำคัญค้นหาและเมื่อพบเจอ ก็อ่านเฉพาะกรอบข้อความที่ตรงกับความต้องการ บริบทที่ผู้เขียนเรียงร้อยไว้อย่างงดงามถูกมองข้ามไป การอ่านที่เห็นจึงเป็นการอ่านที่ค่อนข้างหยาบ ประหนึ่งเธอกำลังอ่านพาดหัวข่าว

เมื่อครูให้เธออ่านแล้วสังเคราะห์ความรู้ออกมาแลกเปลี่ยนเนื้อหากัน
เธอก็แสดงความเบื่อหน่าย อ่านอย่างไร้จุดหมายไร้อารมณ์ความรู้สึก สายตาไม่อยู่ที่ตัวอักษรด้วยซ้ำ ครูได้พยายามแก้ไขเบื้องต้นโดยทำแบบฝึกหัดออนไลน์ประเภททบทวนเนื้อหา"คิดก่อนคลิก"
หวังให้นักเรียนอ่านแล้วมาทบทวนเนื้อหา เธอก็ลอกแบบฝึกหัดมา
ทุกตัวอักษรไม่มีการสังเคราะห์หรือสรุปใด ๆ ทั้งสิ้น ข้อความที่ครู
พิมพ์สะกดผิดพลาดเธอก็ลอกมาเหมือนทุกอย่างแม้กระทั่งคำพูด
ปฏิสัมพันธ์ของครูเช่น "นะคะ" "อย่างนี้นะจ๊ะ"เธอลอกมาหมด แต่ครู
ไม่ยอมแพ้หรอก

        ครูทุ่มเทอีกครั้งตามประสาครูที่จะแก้ปัญหาและหาทางออกให้ได้
ไปเรื่อย ๆ ก็มาลองใช้ห้องเรียนออนไลน์e-learning เธอก็แสดงความ
ฉลาดแกมโกงออกมาอีกโดยฝากpassword  ให้นักเรียนที่เรียนเก่งทำ
ให้แทน ครูเสียใจมากรู้สึกผิดหวัง กับการทุ่มเทและการกระทำของ
เธอ     ขอลองอีกครั้งเถอะน่า   ถ้าครั้งนี้ไม่ได้ผล   ครูคงท้อจริง ๆ
แล้วล่ะ

         ว่าแล้วครูก็จัดแจงนำจุดประสงค์ทุกข้อที่ต้องการให้นักเรียนไป
ถึงเป้าหมายมาวางไว้ รวบรวมแบบเรียนและแหล่งสืบค้นเปิดบทเรียน
ใหม่ชื่อว่าแข่งขันทักษะทางวิชาการภาษาไทย   สร้างคลังข้อสอบ
e-learning ซึ่งมีทั้งเติมคำ   เลือกตอบ ถูกผิด   และจับคู่ไว้มากพอ
สมควร   แล้วให้นักเรียนจับคู่กับเพื่อนเพื่อจัดทีมในการแข่งขัน
ครูลงทะเบียนสมาชิกให้ เวลาในการแข่งขันก็คือเวลาในคาบเรียนของ
แต่ละห้อง   ครูเปิดให้นักเรียนใช้ตัวช่วยได้คือให้เปิดหนังสือ สมุดและ
เว็บต่าง ๆ ได้แต่ห้ามถามทีมอื่น

       เมื่อถึงเวลาสอบ ภาพที่เห็นคือนักเรียนตั้งใจทำแบบทดสอบมาก
เปิดตัวช่วยต่าง ๆ มือเป็นระวิง   บางคนก็สั่นตื่นเต้นกลัวหมดเวลาบาง
คนเปิดหาข้อความที่ต้องการไม่เจอ   เพราะไม่เคยเปิดอ่านเลย
สุดท้ายเมื่อหมดเวลา นักเรียนทีมแรกได้ 27 จากคะแนนเต็ม 30
คะแนน   ครูดีใจมากคิดว่าไม่น่าจะมีใครสูงกว่านี้   แต่ที่ทำให้ครูตื่นเต้น
ดีใจกว่าก็คือนักเรียนทำได้สูงสุดถึง 28.2 เกินความคาดหมายของครู
มาก  เมื่อครูถามได้ความว่านักเรียนที่ได้คะแนนสูงได้อ่านเตรียมตัว
มาล่วงหน้า เมื่อถึงเวลาสอบจึงสามารถหาข้อมูลที่เคยผ่านตาได้

ข้อค้นพบสำหรับครู อย่างนี้แหละ ใช่เลย
ข้อค้นพบและบทสรุปสำหรับนักเรียน คือต้องอ่านหนังสือให้
ผ่านสายตาเพื่อจะได้สะดวกเวลาสืบค้น

เมื่อเธอไม่อ่านหนังสือ........ครูจึงต้อง เหนื่อยไงล่ะ

ความดีงามใดๆ ของบันทึกนี้ขอมอบเป็นเครื่องบูชาพระคุณของคุณพ่อคุณแม่และครูบาอาจารย์

HOME สมุดเยี่ยม

เขียนใน GotoKnow โดย ภาทิพ
ใน ภาทิพ : ภาษาไทย

คำสำคัญ (Tags): #การเรียนการสอนภาษาไทย

หมายเลขบันทึก: 42016เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2006 16:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:29 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (6)

สมบัติ ทองออน

เขียนเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2007 22:30 น. ()

การแก้ปัญหาเด็กไม่อยากอ่าน ก็ให้ดูเสียเลยโดยหา CD ภาพยนตร์ท่มีเน้อหาสาระเกี่ยวกับคุณธรรม หรือเกี่ยวข้องกับสาระภาษาไทย เพื่อฝึกให้นักเรียนรู้จักการวิเคราะห์ และเรียนรู้อย่างสนุกสนาน วิธีนี้เด็กๆชอบมากเลย