Sakura + Koyo Trips 2010: ทาคายาม่าและ ซารุโบโบะตุ๊กตานำโชค
มาแล้วค่ะ มาชวนไปเที่ยวญี่ปุ่นกันต่อที่ เมืองทาคายาม่า เมืองนี้สวยงาม มีย่านเมืองเก่าที่สามารถรักษากลิ่นอายของบ้านเมืองโบราณครั้งเอโดะไว้ได้มากจนชาวญี่ปุ่นเองยังเรียกเมืองทาคายาม่าว่า “Little Kyoto” และยกให้เป็นเมืองเก่าที่สวยงามที่สุดของประเทศญี่ปุ่นเชียวค่ะ (คนญี่ปุ่นชอบจัดอันดับกันจริงๆ)
เที่ยวญี่ปุ่นตอนต่อๆไปนี้เป็นการรวมการเที่ยวสองฤดูกาล เส้นทางเดิมเข้าด้วยกัน ท่านผู้อ่านอย่าเพิ่งงงนะคะ หลักๆก็คือ
ช่วงการไปชมซากุระบาน (Hanami) และ
ชมใบไม้เปลี่ยนสี หรือใบไม้แดง (Koyo)
ทิ้งช่วงเล่าข้ามปี มาพบกันก็อีกปี เป็นศักราชใหม่กันแล้ว เลยขอถือโอกาสอวยพรปีใหม่ให้ทุกท่านมีความสุขสำราญ เบิกบานใจ มีสุขภาพดีเยี่ยม เดินทางปลอดภัยในทุกหนแห่ง ตุ๊กตาซารุโบโบะ Sarubobo แห่งเมืองทาคายาม่า จึงน่าจะเป็นของขวัญที่เข้ากับพรค่ะ
ตุ๊กตาซารุโบโบะ แห่งเมืองทาคายาม่าเป็นทั้งของที่ระลึกที่พบเห็นทั่วไปตามร้านรวงและเป็นเครื่องรางอวยพรให้โชคดี มีความสุข สุขภาพดีและ ที่หนุ่มสาวคงชอบคือ เขาว่าตุ๊กตานี้จะนำโชคทำให้พบคู่ครองอีกด้วยค่ะ
ตุ๊กตานี้ทำด้วยผ้า แปลกคือเขาไม่เขียนหน้าตา เขาทำกันหลายขนาดมีตั้งแต่ตัวกระจิริด จนถึงใหญ่ขนาดคน ปกติจะเป็นสีแดง แต่สีอื่นๆก็เห็นเหมือนกันค่ะ
เอาละค่ะก่อนจะได้มาเห็นตุ๊กตาที่เมืองทาคายาม่า เราออกเดินทางจาก นาโงย่า ด้วยรถไฟที่ทำเป็นพิเศษให้มีหน้าต่างกว้างชมวิวทิวทัศน์อันสวยงาม มีชื่อว่า Wideview Hida
เมืองทาคายาม่า นี้ ชื่อเต็มๆเขาคือ ฮิดะ ทาคายาม่า
Hida นั้นก็ประมาณว่าเป็นชื่อของอาณาบริเวณนี้หลายเมืองรวมกันค่ะ ท่านที่ชอบรับประทานเนื้อวัวคงเคยได้ยิน เนื้อฮิดะ ซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดังมากค่ะ
Wideview Hidaได้นำเราเลียบทาง ผ่านทิวเขาฮิดะ และแม่น้ำฮิดะ งดงามสุดบรรยาย เขาว่าสวยงามทุกฤดูกาลค่ะ ต้นไม้ที่ให้สีสันจากใบที่เปลี่ยนสีไม่พร้อมกันบนเทือกเขาลูกแล้วลูกเล่า เราก็เพลิดเพลินชมไป กินไป หลับบ้าง นั่งกันอย่างแสนสบายราวสองชั่วโมงครึ่งก็มาถึงสถานีทาคายาม่า
หลักๆที่เราได้ชมและประทับใจเมืองนี้ คือ
- พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน Hida Folk Village หรือ Hida No Sato,
- อาคารย่านเมืองเก่า หรือ Old Private House
- ตลาดนัดยามเช้า Morning Market ริมแม่น้ำมิยางาวะ
- ประสบการณ์ที่พักสองครั้งที่เมืองนี้
ออกจากสถานีรถไฟก็พบกับ Tourist Information เลยค่ะ เราถามหาที่ฝากกระเป๋าและการจะไปชม Hida No Sato
ง่ายดายมากค่ะ Coin Locker อยู่หน้าสถานีรถบัสตึกติดๆกับสถานีรถไฟนั่นเอง ไปซื้อตั๋ว Hida Folk Village เซ็ทราคา ๙๐๐ เยน
ปกตินั่งรถบัสก็ครั้งละ ๒๐๐ เยน ไป-กลับ คือ ๔๐๐ เยน ค่าเข้าชมพิพิธภัณฑ์ ๗๐๐ เยน รวมเป็น ๑๒๐๐ เยน ซื้อแบบตั๋วพิเศษเป็นเซ็ท ถูกไป ๒๐๐ เยน
นั่งรถไปทางตะวันตกของเมืองแค่ไม่เกิน ๑๐ นาทีก็ถึง
Hida No Sato นี้เป็นพิพิธภัณฑ์ประเภท พิพิธภัณฑ์กลางแจ้ง หรือ Open Air Museum ตั้งอยู่บน เชิงเขามัตสึคุระยาม่า พื้นที่กว้างขวางทำเป็นเหมือนหมู่บ้าน โดยเขารวบรวมบ้านของเก่าดั้งเดิมที่ชาวไร่ชาวนาสมัยเอโดะถึงต้นสมัยเมจิในแถบเมืองทาคายาม่าและบริเวณใกล้เคียงใช้อยู่อาศัยกันจริงๆ เป็นบ้านไม้ หลังคามุงด้วยหญ้าหนาเตอะทีเดียวค่ะ เห็นแล้วน่าทึ่งมากว่าช่างสามารถใช้วัตุดิบในท้องถิ่นได้อย่างชาญฉลาด
อาคารเหล่านี้มีให้ชมประมาณยี่สิบกว่าหลัง เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง เขานำบ้านเก่าเหล่านี้มาตั้งลดหลั่นให้บรรยากาศหมู่บ้านที่อยู่บนเนินเขา ซึ่งเราก็เดินไปตามทาง มีแผนที่ มีคำอธิบายเป็นภาษาอังกฤษพร้อม
บ้านบางหลังเขาก็เปิดให้เข้าไปชมได้ แต่ละหลังมีอุปกรณ์การเกษตร เครื่องมือเครื่องใช้ในครัวเรือนจัดวางไว้ให้จินตนาการตามว่าคนยุคนั้นมีชีวิตความเป็นอยู่กันอย่างไร นอกจากบ้านแบบต่างๆ ก็ยังมีอาคารที่ใช้ประกอบพิธีทางศาสนา บางส่วนมีการทอผ้า ย้อมผ้า ทำงานหัตถกรรม ได้เห็นช่างกำลังทำงานและสามารถซื้อชิ้นงานไปเป็นที่ระลึกได้ด้วยค่ะ
พื้นที่สูงๆต่ำๆลดหลั่นนี้เขายังมีแปลงปลูกผัก-ข้าว มีโรงระหัดวิดน้ำ มีทางน้ำเล็กๆไหลลงมาจากเขา ในฤดูใบไม้ร่วงมีต้นลูกพลับออกผลสีส้มเต็มต้นน่าเก็บกินเหลือเกิน
บรรยากาศใน Hida No Sato ร่มรื่น สวยงาม สงบ ทอดสายตาไปไกลๆเห็นทิวเขา Japanese Alp ที่มีหิมะปกคลุมยอด หากมีเวลานั่งเล่นชมธรรมชาติเพลินๆก็ดีค่ะ
ช่วงที่ไปฤดูใบไม้เปลี่ยนสีดูงดงามจับใจกว่าช่วงหน้าซากุระบานที่เราไปซึ่งไม่ได้จังหวะที่ซากุระแถบนี้จะบานสะพรั่ง
ใช้เวลาเดินชมสบายๆชั่วโมงหนึ่งก็พอค่ะ ก่อนจะขึ้นรถบัสกลับเข้าเมือง ระหว่างรอรถมีร้านค้าของพื้นบ้านทั้งหัตถกรรมและอาหารคาว หวาน ในบรรจุภัณฑ์ประณีตแบบญี่ปุ๊น ญี่ปุ่น ให้ชม และเขาใจดีมีให้ชิมด้วย
ตอนหน้าจะพาไปชมอาคารย่านเมืองเก่าและตลาดนัดริมแม่น้ำยามเช้านะคะ
ความเห็น (15)
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่นุชสุดสวาทบาดใจ
ว้าว บรรยากาศเลิศ ธรรมชาติพิสุทธิ์ใส ไร้มลพิษมากๆ ค่ะพี่นุช ชอบจังดอกไม้
สังเกตว่าบ้านเมืองเค้าจะชั้นเดียว เล็กๆ คงวิถีชีวิตเป็นเอกลักษณ์มากเลยนะคะ
เคยเห็นภายในโฮมสเตย์ บ้านพักอะไรเค้าก็ยังคงทีวีรุ่นเก่าๆ จอเดิมๆ น่าชื่นชมค่ะ
ชอบภาพนี้จังค่ะพี่นุช ใบไม้เปลี่ยนสีสะท้อนน้ำ นั่งริมธารมองวิวได้ทั้งวัน โอ๊ย โอ๊ย
ไว้จะมาติดตาม แวะชม นั่งรถไฟคงได้อารมณ์มากๆเลยนะคะพี่นุช ขอบคุณค่ะ :)
มาสวัสดีปีใหม่ครับ คุณนายดอกเตอร์
ได้มาชมดอกไม้เมืองญี่ปุ่น วาว ๆ สวยงาม ๆ ...
พี่นุชครับ มาแล้วใช่ไหม ใบไม้สีแดงสวยมากๆๆ พี่นุชสบายดีนะครับ
สวัสดีค่ะน้องปูจ๋าpoo เที่ยวญี่ปุ่นมีทั้งสิ่งใหม่สิ่งเก่าผสมผสานกันไปและที่พี่ชื่นชมมากคือเขารักษาธรรมชาติไว้ได้มาก ยังมีดอกไม้สวยๆ วิวเด็ดๆให้น้องปูได้ว้าวๆๆอีกเยอะเลยค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์umi ขอบพระคุณที่มาสวัสดีปีใหม่และไปเที่ยวด้วยกันผ่านตัวอักษรและภาพ ตั้งใจเล่าและคัดภาพประทับใจมาให้ชมกันค่ะ
มาแล้วค่ะ ผลุบๆโผล่ๆ ^______^ ยังไม่ได้ไปทักทายรายงานตัวกับน้องชายเลย จะต้องขอให้มาช่วยสร้างสวนผักในฝันให้พี่บ้าง เห็นของพี่ใหญ่แล้วตื่นเต้นๆค่ะ รอครัวใหม่เสร็จมาช่วยพี่คิดหน่อยได้ไหมคะ
ได้เลยครับ วันที่ 31 มค ไปอยุธยากับทีม พยาบาลครับพี่
ต้นกล้า ขออนุญาตเรียกพี่นุช นะครับ ชื่อคุณนายดอกเตอร์ ยาวครับ
ขอขอบคุณที่ไปแลกเปลี่ยนที่บันทึกต้นกล้า เสมอๆ ครับ
ผมไปญี่ปุ่นมา เมื่อสองปีที่แล้ว ดูงานเกษตรกรญี่ปุ่นและเครื่องจักรกลการเกษตร ได้มีโอกาส เที่ยวสถานที่สำคัญๆ หลายที่ เห็นชัดเจน ว่าเค้าพยายามรักษาพื้นที่สีเขียวในเมือง รักษาวัฒนธรรม ระเบียบวินัย เค้ารักษา+สร้างตำนาน และ คุณค่า ในสิ่งที่ทำอย่างพิถีพิถัน ทำให้ใครๆก็อยากไปชม ไปเที่ยว ไปใช้จ่ายบ้านเค้าครับ และเก็บความทรงจำดีๆ กลับมาเล่าสู่กันฟัง...
มีสองลิงค์ มาแลกเปลี่ยนเพิ่มครับ
1."จัดระเบียบการปลูกข้าว จากเเปลงนา สู่การพัฒนาประเทศ "บทเรียนรู้จากญี่ปุ่น ที่ผู้ใหญ่ต้องศึกษา
2.มองชนบทญี่ปุ่น โดยอรรถจักร สัตยานุรักษ์
บางส่วนของบทความ
"...พลังทางสังคมและชุมชนที่ผูกรัดชาวนาญี่ปุ่นอยู่นี้ได้ทำให้ทุกคนต้อง “รักษาหน้า” ในการผลิตไว้อย่างเข้มข้น เพราะไม่อย่างนั้นแล้วก็จะถูกจับจ้องจากเพื่อนในชุมชนว่าทำไมไม่ทำการผลิตให้เต็มที่
จึงทำให้การผลิตทางด้านการเกษตรไม่ได้เป็นเพียงการปลูกข้าวหรือพืชผักผลไม้เพื่อขายเท่านั้น หากแต่เป็นการลงฝีมือทุกขั้นตอนของการผลิต อาจารย์สุภาภรณ์ ชิเกโตมิ ได้กล่าวถึงลักษณะการผลิตเช่นนี้ว่าเป็นการทำงานของ “ช่างฝีมือ” ไม่ใช่ชาวนาธรรมดา..."
ขอบคุณครับ
ขอบคุณคุณต้นกล้ามากค่ะที่มาเป็นน้องอีกคน^___^
พี่ชอบญี่ปุ่นในหลายๆด้านและก็รู้ตัวค่ะว่าส่วนใหญ่ที่ชอบเพราะเราไปเที่ยวบ้านเมืองเขาเห็นอะไรที่ประณีต สวยงาม ธรรมชาติ ผู้คนที่รักษาประเพณีอย่างดี มันเป็นเพียงเห็นแค่ภายนอก แต่ละประเทศก็มีปัญหา มีข้อจำกัด หรือในอีกทางหนึ่งมีความร่ำรวยในทุนสังคม ทุนปัญญา ทุนวัฒนธรรมแตกต่างกันไป
สิ่งที่ชื่นชมและทึ่งเขาอย่างยิ่งคือเขาไม่ท้อถอยต่อปัญหา ปัญหาได้สร้างคำถามและทำให้เขาพัฒนามุ่งหาคำตอบ ชาวนาและเกษตรกรที่เป็น "ช่างฝีมือ"ของเขานี้ เป็นพลังที่สำคัญของสังคมเกษตรคุณภาพจริงๆนะคะ การถูกจับตามองและต้องทำดีที่สุดเพื่อรักษาหน้าตัวเอง เป็นสิ่งที่น่าเป็นแบบอย่างนะคะ พูดไปมันก็ไปถึงเรื่อง "คุณค่า" ที่คุณต้นกล้าเคยอธิบาย
เกษตรกรไทยถูกกระหน่ำจากกระแสทุนนิยมจนกลายเป็นการแข่งขัน ชิงดีชิงเด่นมากกว่าการช่วยเหลือกัน เวลาพี่เห็นคนที่ทำงานกับเกษตรกรแล้วพยายามให้เกษตรกรทำอาชีพอย่างมีความรู้ มีสติ พี่อนุโมทนาด้วยจริงๆเลยค่ะ เป็นสิ่งที่ยังต้องทำอย่างเหน็ดเหนื่อยไปอีกนาน จึงขอเป็นกำลังใจให้คนหนุ่มอย่างคุณต้นกล้ามีพลังทำเพื่อแผ่นดินต่อไปอีกยาวนานและเป็นการทำงานอย่างมีความสุข
อาจารย์ขจิตคะ พี่จะโทรหาใกล้ๆวัน เผื่อได้เจอกัน อิ อิ จดคำว่าได้เลยไว้แล้ว แต่ไม่ได้แปลว่าต้องทำวันที่เจอกันหรอกนะคะ กว่าจะทำครัวใหม่เสร็จคงอีกนาน
ขอบคุณเรื่องเล่าและภาพที่สวยงาม...นับเป็นกำไรชีวิตอีกช่วงหนึ่งนะคะ..พี่ใหญ่เคยไปเที่ยวบางเมืองนานมาแล้ว..ต้องไปรื้ออัลบั้มเก่ามาปัดฝุ่นทบทวนความหลังบ้าง..
ผีเสื้อตัวน้อยที่สวนหน้าบ้านยามเช้า ไม่ทราบว่าชื่ออะไร ?
ขอบพระคุณค่ะพี่ใหญ่ภาพของพี่ใหญ่มีทั้งใบและดอกไม้แดงเลยนะคะ เจ้าผีเสื้อตัวน้อยจึงมาใช้เวลาเพลิดเพลิน
พูดถึงไปรื้ออัลบั้มเก่ามาทบทวนความหลัง ทำให้นึกถึงวันที่ยังไม่ได้ใช้กล้องดิจิตัล ถ่ายรูปแล้วอัด เลือกบางส่วนจัดเรียง เล่าเรื่องทำเป็นสมุดภาพ ว่างๆก็หยิบมาเปิดดู เดี๋ยวนี้รูปที่ถ่ายมาด้วยกล้องดิจิตัลพอเอาลงคอมพิวเตอร์แล้วนุชไม่เคยพรินต์เลยค่ะ การได้เขียนบล็อกเสมือนเป็นการได้ใช้รูปอีกครั้งค่ะ
มาพริ้นท์ข้อมูลไปเที่ยว กะว่าลอกตามแบบพี่นุชเลยค่ะ
พรุ่งนี้ที่นี่มีวันหยุดค่ะ ศุกร์-จันทร์
มาแวะบอกว่ายังไม่ได้ไปกับเพื่อน ว่างไม่ครบค่ะ
น้องรอคนมาเยี่ยมจากเมืองไทยไปพร้อมกัน
ส่งข้อมูลของพี่นุชให้อ่านปุ๊บตกลงปั๊บ
พี่นุชเป็นนักเขียนชวนให้คน ออกเที่ยวออกเดินทางได้เก่งจังค่ะ ;P
ดีใจมากเลยค่ะที่ข้อมูลทั้งเชิญชวนและมีประโยชน์ น้องหมอเล็กเป็นอีกแรงเลยนะคะเนี่ยที่ทำให้พี่คิดว่าน่าจะเขียนหนังสือเที่ยวญี่ปุ่นในอีกรูปแบบ ให้แตกต่างจากที่มีอยู่ในท้องตลาดซึ่งนิยมเที่ยวแบบเวลาน้อย ประหยัดจนเกินไป พี่ว่าการไปเที่ยวได้เบิกบาน สบายพอประมาณและได้อรรถรส เป็นช่วงชีวิตที่ไม่ใช่เด็กหรือวัยรุ่นนะคะ คือเป็นช่วงวัยที่เรารู้สึกสบายกับชีวิตแล้ว
ยังไม่ได้ไปก็ดีแล้วค่ะ เดี๋ยวตอนต่อไปพี่จะเขียนเรื่องที่พักที่ทาคายาม่าซึ่งน่ารักมากและไม่แพงเกินไปด้วยค่ะ