หลายครั้งที่ได้รับเรื่องร้องเรียนทางโทรศัพท์ หรือทางตู้รับความคิดเห็นของโรงพยาบาล ซึ่งเก็บข้อมูลสะสมมามากกว่า 5 ปี ส่วนมากเป็นเรื่องพฤติกรรมบริการมากกว่า 50% ต้องยอมรับว่า สมัยนี้ ทำงานลำบากทั้งกาย และใจ
เราเชื่อว่า ผู้ให้บริการทางการแพทย์ส่วนใหญ่ โดยเฉพาะแพทย์และพยาบาล มีความตั้งใจดี ที่จะให้การดูแลรักษาและการรักษาพยาบาลอย่างเต็มความรู้ความสามารถ เพื่อมุ่งหวังให้ผู้ป่วยมีอาการที่ดีขึ้น
สิ่งที่ทำร้ายความตั้งใจดีของแพทย์พยาบาลผู้ดูแลรักษาพยาบาล คือ คำร้องเรียนจากผู้มารับบริการ บางครั้งทำให้เสียความรู้สึกแทบอยากจะลาออกก็มี การรักษาของแพทย์มิใช่เรื่องเล่นๆ มิใช่การรักษาจากการคาดเดา ต้องใช้ความรู้ความสามารถอย่างมาก แล้วอะไรเล่าที่ทำให้เกิดความไม่เข้าใจ ระหว่างผู้ให้และผู้รับบริการ
ในยุคนี้จำเป็นที่จะต้องรับฟังความคิดเห็นจากผู้รับบริการ เมื่อได้ฟังบ่อยๆแล้ว พอจะสรุปได้ว่า พวกเราคงยังสื่อสารกันไม่เพียงพอ น้อยไปในเรื่องข้อมูลการรักษา มากไปในเรื่องคำพูดบางคำที่ไม่จำเป็น...
ข้าพเจ้า ในฐานะผู้รับเรื่องร้องเรียน คิดว่า นอกจากการบริการที่ดี เป็นที่พึงพอใจแล้ว การเปิดโอกาสให้ผู้รับบริการซักถามข้อสงสัยหลังจากเสร็จสิ้นบริการ หรือก่อนจากกันไป น่าจะช่วยให้เกิดความเข้าใจในบริการที่ดีขึ้น และลดความขัดแย้งได้หากมีการสื่อสารสองทาง ปล่อยให้ผู้รับบริการได้มีโอกาสถาม...จนพอใจ ไม่สงสัยเมื่อกลับบ้าน
อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้า ขอเป็นกำลังใจให้แก่บุคลากรทางการแพทย์ทุกท่านในการให้บริการดูแลรักษาผู้เจ็บป่วยทางกายและใจ แม้ว่าจะต้องเสี่ยงต่อคำร้องเรียนที่มาจากสภาพสังคมที่แย่ลง ขอให้ยืนหยัดปณิธานในการบริการตามหน้าที่ของข้าราชการไทย เพื่อในหลวงของเรา ผลบุญและกุศลที่ได้ตั้งใจทำดี คงจะช่วยให้ทุกท่านเจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้นไป
บันทึกที่อยากให้เด็กๆได้รับรู้เพื่อเป็นแบบอย่าง http://gotoknow.org/blog/somdejmas/418627
นั่นคือจุดอ่อนของคนทำงาน การสื่อสารสำคัญจริงๆ
มุ่งแต่งานแต่ขาดการสื่อสาร ทำให้ไม่เข้าใจกันนะคะ
อยากคุยด้วยใจจะขาด 11โมง ข้างนอกรออีก 30 ทำไง
ทำคลอดมา 10 ปีน้องๆยอมรับฝีมือ แต่งงาน 4 ปี มีลูก2ขวบ
บีบรัดทั้งครอบครัวและการเงิน เรื่องตัวเองมันแย่พอ ไม่อยากคุยกับใคร แล้ว
ใกล้เทศกาล คนลาไปมากยอมอาสาอยู่จ่ายยาตอนเที่ยง
หมอคนไข้ตรวจจนเที่ยงครึ่งเพิ่งลุกไป
ใบสั่งยาถึงห้องยาพร้อมความไม่เรียบร้อยบางอย่างที่เราแก้ไขไม่ได้โดยลำพัง
แล้วคำหยาบคายก็พรั่งพรูออกมาที่ฉัน อธิบายไง
การสื่อสาร เป็นแพะหรือเปล่า
โครงสร้างบริการที่เอื้อให้บุคคลากรทุ่มเทให้ผู้ป่วยควรเป็นอย่างไร
ผู้เขียนก็ตอบไม่ได้สมบูรณ์
แต่ขอร้องอย่าหยุดที่สื่อสารเลย