KM0037 : บทเรียนจากน้ำท่วมหาดใหญ่ ตอนที่ ๔

ตั้งใจจะเขียนทุกตอนให้จบภายในเดือนนี้ ไม่ว่างานจะยุ่งแค่ไหนก็ตาม เพราะมันเหมือนมีอะไรค้างๆ อยู่ในชีวิตไม่รู้ (การเขียน GoToKnow เริ่มเข้าไปฝังอยู่ในสันดาน เขียนไม่จบเหมือนทำอะไรไม่เสร็จ ละอายใจ) 

จากตอนที่ ๓ ผมยังคงพักอยู่ชั้น ๒๕ นั่งทำ Presentation เตรียมบรรยายวันรุ่งขึ้น เพราะยังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ว่าน้ำจะท่วมจริงหรือไม่ เกิดไม่ท่วมขึ้นมาแล้วเราไม่พร้อมอาจเสียฟอร์ม ขณะเดียวกันก็ยังคงดูทีวีช่องท้องถิ่นไปด้วย แต่ยิ่งดึกชักยิ่งมั่นใจว่าท่วมแน่ๆ แต่จะเป็นเมื่อไหร่เท่านั้น รายงานข่าวแจ้งว่าขณะนี้น้ำได้ล้นอ่างเก็บน้ำที่สะเดาแล้ว และกำลังเดินทางมาหาดใหญ่ (ไม่รู้นั่งรถอะไรมา) เทศบาลหาดใหญ่ก็ขึ้นธงแดงแล้ว ซึ่งเป็นขั้นเกือบสูงสุด (สูงสุดคือธงแดงบวกเสียงไซเลน) รายงานข่าวยังแจ้งว่าเมื่อน้ำท่วมหาดใหญ่เมื่อไหร่สิ่งที่ตามมาคือ ไฟจะดับ เอาล่ะซิครับ ไฟดับ จะทำยังไง อยู่บนโรงแรมชั้น ๒๕ แล้วไฟดับ คงไม่สนุกแน่ ไม่นานนักโรงแรมก็โทรแจ้งมาว่าไฟจะดับประมาณเที่ยงคืน  (ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ ๓ ทุ่ม) สิ่งที่ผมนึกถึงลำดับต้นๆ คือ ไฟฉายครับ เสียดายที่เราไปไหนมาไหนบ่อยๆ แต่ไม่เคยติดไฟฉายไว้ในกระเป๋าเดินทางเลย เหตุการณ์แบบนี้อาจเกิดขึ้นได้ตลอด (หมายถึงไฟดับนะครับ) เลยคิดว่ากลับไปคราวนี้จะซื้อไฟฉายเล็กติดกระเป๋าเดินทางไว้ซักอัน (แต่ขณะที่เขียนนี้ก็ยังไม่ได้ซื้อ ประมาทเหมือนเดิม)

ซักพักทีมเจ้าหน้าที่ที่เดินทางมาด้วยกันก็โทรมา บอกว่าให้ขึ้นไปพักด้วยกัน (ชั้น ๒๘) เพราะห้องที่พักเป็นห้อง Connection Room จะยกให้ผมห้องหนึ่ง เหตุการณ์ไม่ค่อยดี อยู่ใกล้ๆ กันไว้ก่อนดีกว่า ผมจึงต้องเก็บข้าวของเพื่อเดินทางขึ้นไปชั้น ๒๘ เดินออกไปจะขึ้นลิฟท์ ชักลังเลใจ ถ้าไฟดับตอนเราอยู่ในลิฟท์จะทำยังไง ยิ่งเคยได้ยินข่าวไม่ค่อยดีเกี่ยวกับเรื่องลิฟท์ด้วย (มี Mental Model ที่ไม่ค่อยสู้ดี) แต่ก็เอาล่ะเดินขึ้นคงไม่ค่อยจะดีเพราะของเยอะพอควร เข้าลิฟท์ไปเห็นป้ายในลิฟท์เขียนว่า "เมื่อไฟดับ ลิฟท์นี้จะเคลื่อนที่ไปชั้นที่ใกล้ที่สุด และเปิดเองโดยอัตโนมัติ" ค่อยใจชื้นหน่อย ผมว่าทุกท่านเวลาขึ้นลิฟท์ลองดูนะครับว่าในลิฟท์ที่เราขึ้นมีข้อความประเภทนี้อยู่หรือไม่ ถ้าไม่มีเราอาจต้องถามพนักงานดูครับว่าถ้าเกิดเหตุต่างๆ ลิฟท์มีระบบป้องกันอย่างไรบ้าง หรือไม่ก็ต้องอ่านทุกอย่างที่มีอยู่ในลิฟท์นะครับ (โฆษณาในลิฟท์ผมยังอ่าน) เป็นอันว่าหลุดพ้นขึ้นมาถึงชั้น ๒๘

เมื่อขึ้นมาเราก็แทบไม่ได้นอนเพราะนั่งคุยกันว่าถ้าน้ำท่วมจะทำอย่างไร  และยังคงดูข่าวช่องทีวีท้องถิ่นเช่นเดิม ซึ่งทราบมาว่าพายุดีเปรสชั่นจะเข้าสงขลาอย่างแน่นอน และเพิ่มความมั่นใจว่าน้ำท่วมแน่ๆ ครับ ผมมองจากหน้าต่างห้องออกไปช่วงประมาณ ๔ ทุ่ม ถนนในหาดใหญ่ค่อนข้างเงียบ หลายคนคงรู้แล้วว่าน้ำจะท่วมและคงกำลังเก็บข้าวของในบ้านกันอย่างยกใหญ่ แต่น้ำจะมาเมื่อไหร่ไม่แน่ใจ ฝนก็ยังคงตกลงมาอย่างหนักหลังจากที่ตกไม่หยุดมาหลายวันแล้ว......... 

[เบดูอิน]

สวัสดีครับ อยากให้เด็กรุ่นใหม่ได้อ่าน http://gotoknow.org/blog/somdejmas/418627

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

ติดตามรออ่านอย่างใจจดจ่อค่ะ :)