สอนคนขี้บ่น (พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก)
สวัสดีปีใหม่ 2554 ปีเถาะ ขอให้มีความสุข สุขภาพกาย สุขภาพจิต แข็งแรงและแจ่มใสตลอดไปค่ะ
ดิฉันอ่านหนังสือของพระอาจารย์ชาวญี่ปุ่นที่ท่านอุปสมบทและศึกษาพระธรรมของศาสนาพุทธมานาน เป็นหนังสือที่ท่านตั้งใจสอนคนขี้บ่น ดิฉันขอยกตัวอย่างเรื่อง ตัณหา ดังนี้ค่ะ
ความรู้สึก ทำให้เกิดตัณหา
เมื่อเราสัมผัสทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
รับอารมณ์ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์
เขามาทางอายตนะ 6
เกิดความรู้สึก ถูกใจ ไม่ถูกใจ ชอบ ไม่ชอบ
สุขเวทนา ทุกขเวทนา มันก็เกิดตัณหา
ตัณหานี่แหละ พระพุทธเจ้าก็ให้ระวัง เพราะตัณหาเป็นเหตุให้เกิดทุกข์
ให้ละอันนี้ ละเหตุ ละตัณหา
เพราะฉะนั้นในการปฏิบัติธรรม ต้องติดตามความรู้สึกตลอด
แล้วก็ไม่ให้ยึดมั่น ถือมั่น
ความรู้สึกเมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป
เอาสติสัมปชัญญะมาระวัง
ถ้าไม่ยึด...ก็จะ ดับ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่มีโอกาสที่กิเลสจะตั้งอยู่ได้
หรือว่า เมื่อเกิดความรู้สึกรุนแรงแล้ว
เราก็ต้องมีความพอใจที่จะต่อสู้ความรู้สึกอันนี้
ความรู้สึกไปทางราคะก็มี
ความรู้สึกไปทางโทสะก็มี
ความรู้สึกไปทางโมหะก็มี
เราก็ใช้ปัญญามาพิจารณาดู
การปฏิบัติธรรมก็เพื่อต่อสู้ความรู้สึกอันนี้ เพื่อระงับอันนี้
ดิฉันสรุปว่า ถ้าไม่มีตัณหา กิเลสไม่เกิด ทุกข์ไม่เกิด ท่านผู้อ่านว่าจริงไหมค่ะ ช่วยตอบและช่วยเสนอแนะด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
ความเห็น (1)
เคยอ่านหนังสือท่านมิตซูโอะ เข้าใจง่ายดี ชอบค่ะ และก็มายืนยันว่า ชอบฟังคนขี้บ่น ไม่รังเกียจคนขี้บ่น ค่ะ :)