(ดู บัลเลต์นี้แล้ว ช่วยแต่งกลอนประกอบให้หน่อยนะคะ)
ครูอิงอยากแต่งในเนื้อหาที่ว่า... ตอนแรกทั้งสองรู้สึกว่าไม่สมบูรณ์ คือ ผู้ชายไม่มีขาข้างหนึ่ง ผู้หญิงไม่มีแขนข้างหนึ่ง ชีวิตหมดอาลัยตายอยาก แต่เมื่อเขาทั้งสองได้พบกัน เขาก็พึ่งพากัน สองรักกลายเป็นหนึ่งในชีวิตและจิตวิญญาณ ส่วนที่ขาดหายกลับได้รับการเติมเต็ม ด้วยความร่วมมือกัน และสร้างความเข้าใจกันเพื่อ ...ชีวิตที่สมบูรณ์ ซึ่งเขาทั้งสองต้องพึ่งพิงกันเป็นส่วนเติมเต็มให้กัน เป็นแรงบันดาลใจให้กันและกัน ในการที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อกันและกัน (แหม ...ไม่รู้จะพูดอย่างไรหน่ะ) ในสังคมทุกวันนี้ถ้าเราพึ่งพิงกันและกันได้แบบนี้ สังคมก็คงจะมีความสุข ทุกคนก็คงมีความสุข ไม่มีความรู้สึกว่าตัวเอง "ขาด" มากเกินไป
สวัสดีค่ะคุณกิติยา
กระต่ายที่ให้มาแสนนั้นแสนสวย
ปีกระต่ายถูกโฉลกโชคอำนวย
ขอให้รวย ทั้งเงินตรา และบารมี