เมื่อ...พยาบาลแขนหัก

ฉันปวดมากขึ้นเรื่อยๆ น้ำตาเริ่มไหลออกมา

วันที่ 21 ธันวาคม 2553

หลังจากเลิกงาน ฉันรีบกลับบ้านเพื่อเปลี่ยนชุด เพื่อเตรียมตัวซ้อมบาสเกตบอลเหมือนทุกวัน อีก 4 วันก็จะได้ไปแข่งที่จังหวัดแล้วเพราะทีมของเราเป็นตัวแทนของระดับโซนตะวันตก

เมื่อมาถึงสนามทุกคนต่างพากันวอร์มร่างกาย วิ่งรอบสนามบ้าง ฝึกชู๊ตลูกบาสบ้าง หลังจากนั้นประมาณ 6โมงเย็นเราเริ่มจัดทีมซึ่งคละทั้งหญิงและชาย หลังจากลงเล่นได้ประมาณ 5 นาที จังหวะที่ฉันกำลังเลี้ยงลูกวิ่ง เกิดการสะดุดขากันกับทีมตรงข้าม ทำให้เราทั้งคู่ล้มลงแต่ฉันจำไม่ได้ว่าล้มลงอีท่าไหนความรู้สึกตอนแรกเหมือนจะเป็นลม ต่อมาก็เริ่มได้สติ รู้สึกแรกมันแปล๊บที่แขนด้านซ้าย และต่อมาก็ชาทั้งแขนไม่มีแรงยกขึ้น เท้าทั้งสองยกขึ้น แขนขวากำได้ ยกได้ ศรีษะไม่มีสวนไหนกระแทกพื้น แล้วพี่ๆ น้องๆในทีมก็รีบมาปฐมพยาบาล ฉันเริ่มดีขึ้น แต่แขนด้านซ้าย เอ๊ะทำไมมันชาจังไม่ค่อยรู้สึก ฉันเองได้นั่งพัก ขณะนั่งพักก็เอานำแข็งประคบไปด้วย ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะผิดปกติอะไร ก็นั่งเชียร์เพื่อนไปเรื่อยๆ ต่อมาพี่เรียมโดนลูกบาสกระแทกนิ้วหัวแม่มือซ้น ต้องหยุดเล่นและออกมาประคบน้ำแข็ง ไว้ก่อน ให้นักกีฬาคนอื่นเล่นต่อไปเรื่อยๆ

ตอนแรกฉันไม่รู้สึกปวดอะไรเลิกจากการเล่นบาส ฉันก็ไปนั่งดูเขาเล่นเปตอง แต่แขนก็ยังชาอยู่ตอนนี้ฉันเลิกประคบน้ำแข็งแล้ว พอนั่งได้สักพักมันเริมปวด และบวมเล็กน้อย พอจะกลับบ้านต้องให้น้องขับมอไซด์ให้เพราะแขนด้านซ้ายเริ่มปวด พอกลับไปถึงบ้านให้เด็กๆอาบบน้ำเสร็จแล้ว ฉันเองก็ว่าจะอาบน้ำ แต่ทำไมพอขยับแขนด้านซ้ายนิดเดียวมันปวดมากขึ้น และมากขึ้นเรื่อยๆ จึงได้โทรตามคุณสามีซึ่งกำลังซ้อมเปตองให้มาดู

ฉันปวดมากขึ้นเรื่อยๆ น้ำตาเริ่มไหลออกมา ไม่มีแรงเดินไปหยิบยาแก้ปวดมากิน

พอสามีฉันมาถึงฉันทั้งร้องไห้และเล่าอาการให้ฟัง เขารีบหาอาหารให้ฉันกินและกลับไปที่โรงพยาบาลเพื่อหายาและอุปกรณ์เช่น elastic และ arm sling มาให้ แต่ก่อนที่จะพันelastic จึงให้ฉันไปอานน้ำก่อน จึงใช้roll gauze คล้องแขนไว้ก่อน

แต่ขณะนั้นความรู้สึกปวดมากจริงๆ ปวดจนแทบจะทนไม่ได้ แต่ต้องฝืนไปอานน้ำ พอเปิดฝักบัวอาบยังไม่เสร็จความรู้สึกมันหวิวๆ หายใจไม่ทั่วท้อง เหมือนจะเป็นลม ฉันรีบเรียกสามีให้ช่วย เขารีบมาประครองฉันไปนั่งความรู้สึกตอนนั้นฉันคิดว่ามันปวดมากจนจะshock แน่ๆ..

ซ้ำยังปวดท้อง อึจะออกเยี่ยวจะราดอีกด้วย มันไม่ไหวแล้ว ยังไงขอไปเข้าห้องน้ำก่อน จึงกลั้นใจวิ่งไปห้องน้ำ ทั้งปวดแขน ทั้งหายใจไม่ทั่วท้อง ฉันเข้าไปยังไม่ถึงโถส้วม เกิดอาการหน้ามืดทรุดลงที่พื้นห้องน้ำสติฉันยังดี แต่ร่างกายฉันไม่ไหวมันทรุดลงเรื่อยๆ.. ฉันกลัวล้มหัวฟาดพื้นจึงเกาะที่จับประตูไว้ขณะนั้นหน้าตาฉันซีดเซียวมาก หายใจไม่ทั่วท้อง ปากฉันร้องเรียกสามีให้ช่วย ขณะที่เขากำลังไปเตรียมเสื้อผ้าให้บนบ้าน สามีฉันลงมา เขาตกใจมากเขาถามว่า ทำไมฉันไปอยู่ตรงนั้น ฉันจึงบอกว่าปวดท้องมากจะมาเข้าห้องน้ำ แต่มันหน้ามืดก่อนฉันนั่งพักอยู่ครู่หนึ่งพออาการดีขึ้นจึงกล้าไปนั่งส้วม โดยมีสามีเป็นคนดูแลความสะอาดร่างกายให้ฉันอีกครั้ง ก่อนที่จะออกมาแต่งตัว และ ฉีดยาdexaเข้าเส้นเพื่อลดอาการบวม พันelastic และใส่ arm sling ให้ หลังจากนั้นอาการปวดน้อยลง

ฉันรู้สึกขอบคุณสามีฉันอย่างจับใจ ฉันโชคดีที่มีสามีเป็นพยาบาล(หัวหน้าห้องฉุกเฉิน) เขาตั้งสติได้ดี ถ้าเป็นคนทั่วไปคงทำอะไรไม่ถูก เขาคงเป็นคู่ทุกข์คู่ยากของฉันจริงๆ

วันที่22 ธันวาคม

ตอนเช้าหลังจากทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยฉันโทรไปลางาน และไปเอกซเรย์เพื่อให้คณหมอตรวจอีกครั้ง ปรากฏว่า ส่วนหัวของกระดูก radious แตก คุณหมอจึงได้ใส่เฝือกให้ ตอนนี้อาการปวดน้อยลงแล้ว เพราะอยู่ในท่าที่เหมาะสม แต่คงหมดสิทธ์เล่นบาสเกตบอลในวันเสาร์ที่ 25 ธันวาคม แน่นอน คุณหมอบอกว่าให้ใส่ไว้ 1 เดือนค่อยเอาออก ช่วงนี้การทำกิจวัตรประจำวันก็ไม่ค่อยสดวกเท่าไหร่ แต่งานบ้านอะไรที่พอทำได้ก็พยายามทำทุกอย่างที่ไม่รบกวนแขนข้างซ้าย โชคดีที่ฉันถนัดด้านขวาจึงสามารถทำกิจวัตรประจำวันได้ พรุ่งนี้ฉันหวังว่าจะไปทำงานได้ตามปกติ อย่างน้อยก็ช่วยซักประวัติ ลงข้อมูลได้

จากเหตุการณ์ครั้งนี้มันทำให้ฉันเข้าใจความเจ็บปวดของคนไข้ที่แขนหัก ขาหักมากขี้น เข้าใจความรู้สึกของคนไข้ที่มีอาการกระสับกระส่าย ที่มี sign shock มากขึ้น

และที่สำคัญมันทำให้ฉันเห็นความห่วงใย ที่สามี และครอบครัวใหญ่ คือครอบครัวชาวโรงพยาบาลสีชมพูที่มีต่อฉันมากขึ้นค่ะ...

เขียนใน GotoKnow โดย ติ๋ม
ใน วันสบาย ๆ

คำสำคัญ (Tags): #shock#แขนหัก

หมายเลขบันทึก: 415941เขียนเมื่อ 23 ธันวาคม 2010 12:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2012 17:53 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน