ปณิธานกวี.....

บรมครูกวีเอก....ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์

ระหว่างที่นั่งเขียนบันทึกเรื่อง เหมาโหลถูกกว่า...แต่ไม่คุ้ม อยู่นั่นเองค่ะ

สถานีโทรทัศน์ช่อง 7 สีที่เด็กๆนั่งชมอยู่ ก็ฉายตัวอย่างละครเรื่องหนึ่ง พี่เม่ยไม่ทราบว่าเรื่องอะไร แต่ได้ยินเสียงน้องกบ (สุวนันท์) อ่านบทกวีว่า..."เสียเจ้าราวร้าว มณีรุ้ง......"

อารมณ์ศิลปินพลุ่งพล่านเชียวค่ะ เพราะเป็นบทกวีของท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ บรมครูกลอนที่พี่เม่ยชื่นชอบ และเฝ้าติดตามผลงานของท่านมาโดยตลอด

ท่านเขียนไว้ในหนังสือชื่อ ปณิธานกวี ค่ะ ....บทเต็มมีอยู่ว่า

"เสียเจ้าราวร้าว มณีรุ้ง

มุ่งปรารถนาใด ในหล้า

มิหวังกระทั่ง ฟากฟ้า

ซบหน้าติดดิน กินทราย

จะเจ็บจำไปถึงปรโลก

ฤารอยโศก รู้ร้าง จางหาย

จะเกิดอีกกี่ฟ้ามาตรมตาย

ก็อย่าหมายว่าจะให้ หัวใจ"

ก่อนหน้านี้ไม่นาน จำได้ว่าได้ไป ลปรร. และฝากกลอนบทนี้ไว้กับเพื่อนใน G2K แล้วครั้งหนึ่งค่ะ (ตามหาเพื่อทำลิงค์ไว้ ยังไม่พบค่ะ).....(พบแล้วค่ะด้วยความเอื้ออารีย์จากท่าน ผอ.บวร ช่วยลิงค์ไว้ให้ใน คห.ที่1 ค่ะ...เพิ่มเติมข้อความนี้เมื่อ 30/7/49 เวลา 7.35 น.)

"สิ่งดีใดๆที่ประทับอยู่ในความทรงจำ ขอเพียงได้กล่าวถึงเพิ่มอีกครั้งหนึ่ง ก็ดูเหมือนว่าจะยิ่งเพิ่มคุณค่าได้ในใจเราได้มากมายเชียวค่ะ"

ดีจริงค่ะ ที่ได้ยินโฆษณาตัวอย่างหนังเรื่องนี้...เรื่องอะไรหนอ?

[บวร]

• เรียน พี่เม่ย สิ่งที่ตามหาอยู่ ตรงนี้ ครับ
• ชื่อละครกำลังตามหาอยู่นะครับ
• ขอบพระคุณมากครับ

[นนทลี]

ใช่ค่ะ ... ยังไม่มีอารมณ์ต่อกร เอ๊ย ต่อกลอน กับพี่เม่ย เพราะว่า อารมณ์ลุยงานยังค้างอยู่ค่ะ

[พี่เม่ย]

ท่าน "ผอ.บวร" คะ!

ขอบคุณมากนะคะ  ที่ช่วยเติมเต็มให้พี่เม่ยค่ะ

[พี่เม่ย]

คุณหมอนนท์คะ

• ไม่เป็นไรค่ะ  พี่เม่ยรอได้...
• อย่าลุยกับงานเพลิน จนหลงลืมเรื่องดูแลสุขภาพตัวเองนะคะ...

[ขจิต ฝอยทอง]

• ชอบกลอนครับพี่เม่ย
• อยากอ่านอีกครับ
• ขอบคุณครับ