โครงการเสวนาร่วมวาด ร่วมหวัง เพื่อเด็ก ภาคอีสานวันที่ 2
เก็บภาพบรรยากาศงาน โครงการเสวนาร่วมวาด ร่วมหวัง เพื่อเด็ก ภาคอีสาน
วันที่2 (9 ธันวาคม 2553) มาให้ชมค่ะ
กำหนดการบนเวที :
วันพฤหัสบดีที่ 9 ธันวาคม 2553
08.30 – 09.00 น. ลงทะเบียน
09.00 – 10.30 น. เสวนา “การพัฒนาสื่อเพื่อลดการตีตราเกี่ยวกับเอดส์และคุ้มครองสิทธิเด็กที่มีเชื้อ
เอชไอวี”
โดย คุณรัชพล กาญจนาคม deo documentary
คุณชุติมา สายแสงจันทร์ กลุ่มเราเข้าใจ ภายใต้มูลนิธิเข้าถึงเอดส์
คุณสุมาลี สุวรรณกร สโมสรนักเขียนภาคอีสาน (ผู้สื่อข่าวเนชั่น ผู้อ่านข่าว KTV)
ดำเนินรายการโดย อ.ภาสกร อินทุมาร มหาวิทยาลัยศิลปากร
10.30 – 10.50 น. พัก
10.50 – 12.00 น. นำเสนอ “บทเรียนการมีส่วนร่วมของนักศึกษา มหาวิทยาลัย
ขอนแก่น ในการเป็นอาสาสมัครจัดกิจกรรมกับเด็กที่มี
เชื้อเอชไอวี” โดย นักศึกษาจิตอาสา บ้านชีวาศิลป์
มหาวิทยาลัยขอนแก่น ร่วมแลกเปลี่ยนโดย
รศ.ดร.กิตติชัย ไตรรัตนศิริชัย รองอธิการบดีฝ่ายวิจัย
และถ่ายทอดเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยขอนแก่น
คุณบัณฑิต โคตรมณี เครือข่ายสื่อและการแสดง ขอนแก่น
คุณเศกสันต์ วิชัยพล บ้านชีวาศิลป์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ดำเนินรายการโดย รศ.นพ.ภพ โกศลารักษ์ คณะ
แพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
12.00 – 13.00 น. พัก
13.00 – 14.30 น. ผู้เข้าร่วมประชุมกลุ่มย่อย “ทิศทางการดูแลเด็กและวัยรุ่นที่
มีเชื้อเอชไอวีแบบเป็นองค์รวมในภาคอีสาน”
นำเสนอผลในกลุ่มใหญ่
ดำเนินรายการโดย คุณชุติมา สายแสงจันทร์ กลุ่มเราเข้าใจ
14.30 – 16.00 น. ให้ข้อคิดเห็น “ทิศทางการดูแลเด็กและวัยรุ่นที่มีเชื้อเอชไอ
วีแบบเป็นองค์รวมในภาคอีสาน”
โดย คุณธนันดา นัยวัฒนกุล ศูนย์ความร่วมมือไทย-
สหรัฐ ด้านสาธารณสุข
คุณปรเมศร์ เพ็งสว่าง สำนักงานหลักประกัน
สุขภาพแห่งชาติ เขต7 จังหวัดขอนแก่น
คุณเกียรติชัย สารเศวต สำนักงานป้องกันควบคุม
โรคที่ 6 จังหวัดขอนแก่น
งานเสวนาร่วมวาด ร่วมหวัง เพื่อเด็ก ภาคอีสาน วันที่ 2 ( 9 ธันวาคม 2553) งานเริ่ม 9. 00น.เศษๆ วันนี้คนมาร่วมคนข้างบางตาค่ะเพราะบางคน อยู่ร่วมได้แค่วันเดียวคือ วันที่ 8 ธันวาคม 2553 ทำให้ผู้เขียนอดหวั่นใจไม่ได้ว่าแล้วช่วงบ่ายมีการแบ่งกลุ่มอภิปรายจะเหลือคนเข่าร่วมซักเท่าไหร่ สายหน่อยเริ่มมีคนทยอยเข้ามาเพิ่มบ้าง ทำให้อุ่นใจขึ้นมานิดหนึ่ง ซึ่งช่วงเช้าในหัวข้อ “บทเรียนการมีส่วนร่วมของนักศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น ในการเป็นอาสาสมัครจัดกิจกรรมกับเด็กที่ เชื้อเอชไอวี ซึ่งนอกจากมีนักศึกษาและผู้ร่วมอภิปรายอื่นๆ ตามกำหนดการข้างบน คณะทำงานเรารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ รศ.ดร.กิตติชัย ไตรรัตนศิริชัย รองอธิการบดีฝ่ายวิจัย และถ่ายทอดเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยขอนแก่น และท่านเป็นว่าที่ อธิการบดี มหาวิทยาลัยขอนแก่น ท่านมาร่วมอภิปรายด้วย รวมทั้งคณาจารย์จากคณะอื่นก็มาร่วมบ้าง ทางคณะทำงานของเราก็รู้สึกอุ่นใจที่ท่านว่าที่อธิการบดี มหาวิทยาลัยขอนแก่น ท่านเห็นความสำคัญของการมีส่วนร่วมของนักศึกษาในการทำงานจิตอาสา พร้อมสนับสนุนให้นักศึกษาทุกคณะมีส่วนร่วมในการทำงานจิตอาสา พอช่วงบ่ายผู้เข้าร่วมการเสวนาก็ลดลงไปอีก จนผู้ดำเนินการเสวนาในหัวข้อ “ทิศทางการดูแลเด็กและวัยรุ่นที่มีเชื้อเอชไอวีแบบเป็นองค์รวมในภาคอีสาน” ที่เดิมต้องแบ่งกลุ่มต้องจัดให้มีกลุ่มเดียว ซึ่งก็พอที่จะได้ข้อสรุป จากการอภิปรายร่วมกันในระดับหนึ่ง
ในความรู้สึกของผู้เขียนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคณะทำงานอดรู้สึกเสียดายไม่ได้ว่ามีคนมาร่วมน้อยไปนิด ถ้ามีคนมาร่วมมากกว่านี้ (เราตั้งเป้าประมาณ 100คน) น่าที่จะได้ประโยชน์จากการเสวนา แลกเปลี่ยน เรียนรู้ อภิปรายร่วมกันมากกว่านี้ ทั้งนี้อาจเป็นไปได้ว่าคนที่ทำงานเกี่ยวข้องอาจมีภารกิจ ไม่ว่าง จึงไม่สามารถมาร่วมได้ ซึ่งก็เป็นบทเรียน ให้คณะทำงานของเราต้องวางแผนให้ดีไม่ว่าจะเป็นเรื่องของวัน เวลา และการประชาสัมพันธ์ด้วย ถ้าจะมีการจัดกิจกรรมแบบนี้ในโอกาสต่อไป ซึ่งในมุมของผู้เขียนก็คิดว่าเป็นกิจกรรมที่ดี มีประโยชน์กับทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องและรวมทั้งผู้สนใจด้วย
ท้ายสุดขอขอบคุณผู้เข้าร่วมเสวนาทุกท่าน ขอบคุณคณะทำงานทุกท่านที่มีส่วนช่วยสร้างสรรค์กิจกรรมที่ดีๆ อย่างนี้ให้เกิดขึ้น
กิจกรรมนอกห้องยังได้รับความสนใจเช่นเดิม ตั้งใจนำเสนอกำไลฝีมือเด็กค่ะแต่ไกลไปนิด
พักผ่อนสายตามาชมศูนย์หัวใจสิริกิตติ์
ฝีมือเพ้นท์ของน้องๆ ฝีมือเพ้นท์ของอาจารย์ นิตยา ป้องกันภัย อาจารย์สอนเพ้นท์กระเป๋า
ความเห็น (8)
การจัดประชุมทุกวันนี้ คนเริ่มอิ่มตัวและความทนที่จะนั่งฟังน้อยลงค่ะ
ในโอกาสต่อๆไปการจัดเราต้องดูเป้าหมายให้ชัดขึ้น มากน้อยไม่สำคัญ
สำคัญที่คนที่มาได้อะไรกลับไป หรือการจัดจะต้องเป็นลักษณะการแลกเปลี่ยนความรู้กันและกัน จะทำให้เป้าหมายคนร่วมกิจกรรมชัดขึ้น
เราจะได้ไม่กังวลใจค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่แก้ว ที่ให้ข้อคิดดีๆ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว
เป็นกิจกรรมดีๆที่น่าส่งเสริมให้มีอีกค่ะ ทุกหัวข้อน่าสนใจ ได้เติมความคิดจากหลากหลายท่านที่เกี่ยวข้องที่มาเสวนา แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ผลสรุปเป็นอย่างไรบ้างค่ะพี่แจ๋ว
นอกห้องก็น่าสนใจ งานฝีมือ งานศิลป์ เยี่ยมมากค่ะ ขอบคุณที่นำมาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องอุ้ม
ขอบคุณค่ะน้องอ้มที่แวะมาชม โอกาสหน้าถ้ามีอีกและจัดที่รพ.ศรีนครินทร์จะเชิญมาร่วมชมนิทรรศการและกิจกรรมต่างๆค่ะ
ส่วนข้อสรุปนั้นพอสรุปได้ว่า ทุกภาคส่วนต้องร่วมมือกันทำงานในการดูแลเด็กที่มีเชื้อให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี
ในส่วนการมีส่วนร่วมของนักศึกษาในการทำงานจิตอาสา ท่านว่าที่อธิการบดี รศ.ดร.กิตติชัย ไตรรัตนศิริชัย ก็สนับสนุนแนวคิดนี้ และนักศึกษาก็happyที่ได้มาร่วมกิจกรรมตรงนี้ค่ะ (พี่สรุปกว้างๆนะคะ ไม่ลงรายละเอียด บางช่วงก็ไม่อยู่ในห้องค่ะ)
- มีงานหลากหลายมากๆๆ
- เสื้อสวยครับ
- ใครออกแบบครับ
- ในภาพไม่ใช้เสื้อค่ะอาจารย์ขจิต เป็นกระเป๋า รูปคลีโอพัตรานั่น อาจารย์นิตยา ป้องกันภัย (ครูสอนศิลปะเด็กๆ) หาแบบมา แล้ว แกะแบบและเพ้นท์เองค่ะ หรือว่าอาจารย์ดูเสื้อจาก http://gotoknow.org/blog/pornnipa/410778 เสื้อสวยๆ นั่นฝีมือ ครูสอนศิลปะของเราเองค่ะ
- ส่วนช้างนั่นน้องๆ นักศึกษา จิตอาสาแกะแบบตามภาพที่ครูสอนศิลปะเด็กๆ print มาแล้วจึง เพ้นท์ค่ะ
- กระเป๋าทุกใบไม่ได้ออกแบบเองค่ะ คุณครู print แบบ มาให้ แล้วให้เด็กๆ แกะแบบ ตามด้วยลงสี และตกแต่งให้สวยงามค่ะ
- ขอบคุณ อาจารย์ขจิต ที่แวะมาชมค่ะ
นิตยา ป้องกันภัย
สวัสดีค่ะ ยังจำบรรยากาศของงานได้ดี ค่ะ เพราะเนื้อหาดีมาก พอได้เข้าร่วมงานแทนสนง.อุทยานวิทยาศาสตร์ มข.ถึงได้เห็นบรรยากาศของงานที่ดีประทับใจเจ้าหน้าที่และคุณหมอที่มาร่วมงานทุกท่านรวมทั้งน้องๆนักศึกษาที่มีจิตอาสา ที่ทำงานเพื่อเด็กๆเสียดายที่ช่วงบ่ายมีคำสั่งให้รีบไปต่อพาสปอตเพราะต้องเดินทางไปเวียตนามเลยไม่ได้อยู่สังเกตการณ์ต่อ แต่ขอบอกนะคะว่าชอบพิธีกรคู่นี้มากค่ะ และบ้านชีวาศิลป์ก็ประทับใจตั้งแต่วันประชุมตอนเย็นวันอังคารแล้วค่ะมีอาหารปิ้งย่างของน้องๆนักศึกษาจากหลายคณะมาร่วมประชุมเป็นงานมีทติ้งเล็กๆน่ารักดี แถมได้แอบเห็นบรรยากาศการบรรเลงเปียโนของอาจารย์หมอภพโดยมีน้องเพ้นท์สาวน้อยวัย 6 ขวบเต้นดุ๊กๆดิ๊กๆอยู่ข้างๆคุณหมอด้วยแล้วต้องทึ่งว่าเป็นคุณหมอที่เก่งและใจดีกับเด็กๆและผู้ร่วมงานมากเลย ค่ะ พอวันที่มาสอนน้องๆเพ้นท์กระเป๋าผ้า ก็ยิ่งดีใจที่มีโอกาสได้ร่วมงานเป็นส่วนหนึ่งอันน้อยนิดที่ทำประโยชน์ให้กับบ้านชีวาศืลป์บ้าง ขอบคุณมากนะคะกับสิ่งดีๆครั้งหนึ่งในชีวิต
- ทางทีมงานของเราก็รู้สึกดีและขอบคุณมากเช่นกันค่ะ ที่ได้อาจารย์นิต มาถ่ายทอดความรู้ให้แก่พวกเราทุกคน อย่างทุ่มเทและไม่กลัวเหนื่อย โอกาสหน้าเราคงได้ร่วมกิจกรรมดีๆอย่างนี้อีก
- ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาทักทาย