การเดินทาง-ทางความคิด


การเดินทางของชีวิตยังคงต้องเดินกันอีกยาวไกล...

เรื่องราวที่ผ่านพ้นไปทบทวนเก็บเกี่ยวเป็นบทเรียน

เพราะต่อให้เราพากเพียรเพียงใด

ความสุขในโลกใบนี้ก็แค่เศษเสี้ยวของโลกหน้าอันสถาพร

.........................................................................................................................

ภาพ : เก็บเกี่ยวประสบการณ์การเดินทาง-ทางความคิด ในฐานะนักวิชาการท้องถิ่น จชต.

ณ เกาะสมุย จ.สุราษฎร์ธานี  ระหว่างวันที่ ๑-๔ ธันวาคม ๒๕๕๓

หมายเลขบันทึก: 412139เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2010 20:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม 2012 16:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

สวัสดีค่ะ

พี่คิมว่านะคะ  ถ้าชีวิตเหมือนการเดินทาง  หากใครได้เดินไกลมากเท่าไร คนนั้นย่อมได้โอกาสดีกว่าเพื่อนนะคะ

ฟังรำพึงถึงโลกหน้าบางทีก็รู้ว่าน่าวังเวงนะ เอาดอกไม้สวยๆมาฝากไว้ที่นี่ครับ


                         

การทำงานวิชาการแนวท้องถิ่น หรือการเชื่อมโยงกับสภาพความเป็นจริงของสังคมในเงื่อนไขแวดล้อมที่แตกต่างหลากหลายกันไป มีเรื่องราวที่น่าสนใจ ท้าทาย และสามารถบุกเบิก ริเริ่ม บนความเป็นตัวของตัวเองของเราได้อีกมากมายเลยนะครับ คงเป็นอารมณ์เดียวกันกับการเดินทางไกล การให้กำลังใจตนเอง การพึ่งความมั่นคงแน่วแน่ของตนเอง  ความยืนหยัดแน่วแน่ คงเป็นเพื่อนของตนเองได้ดีที่สุดเลยนะครับอาจารย์

ความคิดและประสบการณ์จึงเป็นการเดินทางที่เติบโตและสั่งสมความแกร่งกร้าไปกับเราด้วยเช่นกัน 

ถ้าชีวิตเหมือนการเดินทาง หากใครได้เดินทางมาไกลมากเท่าใด...........

  • หาเวลาแวะพักทบทวนสักนิดด้วยว่าได้สะสม สร้างสรรค์ อะไรมาแล้วบ้าง
  • หากยังไม่มากพอ หรือยังไม่คุ้มที่มีโอกาสได้เกิดเป็นมนุษย์ ก็อย่าประมาท เร่งรีบสร้างสรรค์สิ่งดีคืนกลับให้สังคม และ
  • กวาดเส้นทางที่เหลือเดินต่อไป ให้สะอาดด้วย การปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ด้วยสัมมาทิฐฐิเถิด

ขอบคุณมากครับพี่

 

Ico32

ยายคิม

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

มีโอกาสคงได้เจอกันครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับ

ขอบคุณมากครับอาจารย์

Ico32

วิรัตน์ คำศรีจันทร์

อุดมการณ์แนวคิดล้ำลึกจริงๆครับ

เป็นกำลังใจในการทำงานครับ

โลกหน้า คือ ความจริง แต่มนุษย์ส่วนใหญ่ ละเลยมัน แม้หลายคนที่ได้ชื่อว่ามีความรู้ในเรื่องโลกนี้
แต่เขาต่าง สงสัยในชะตากรรม ในโลกหน้า เพราะการปฏิเสธมันครับ เมื่อถึงวันนั้น ความรู้ที่มีอยู่เกี่ยวกับวันนี้ก็ไม่มีค่าอะไร ช่างน่าสงสาร คนที่พระเจ้าได้ปิดหัวใจของเขาไว้ ดูเหมือนเขาจะมองไม่เห็น และไม่ได้ยิน เสียงเรียกไปสู่โลกหน้า ถึงแม้ว่า ความตายได้นำพาผู้คนในโลกนี้ไป ต่อหน้าเขาดั่งสายน้ำไหล ในขณะที่เขายืนอยู่ริมฝั่งลำธารนั้น แล้วก็ตาม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท