๒ ธ.ค. ๕๓ บันทึกความรู้สึกเกี่ยวกับสายงาน "การศึกษาและการให้" ของคำว่า ครู
เป็นความประทับใจจากครูนอกระบบถึงครูในระบบ เมื่อข้าพเจ้ากลับมาจากงานเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (ในวันที่ ๑ ธันวาคม ๒๕๕๓) นั้น
ภาพแห่งความทรงจำ... ที่มิอาจลืม
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
ภาพกิจกรรมต่าง ๆ ได้มาจากการประสานงานร่วม...โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์
เหตุการณ์วันนั้น! เมื่อข้าพเจ้าเดินทางมาถึงในพิธีกับบุคลากร กศน.มัญจาคีรี สิ่งแรกที่ทำคือ การถ่ายรูปหมู่(มองไปรอบ ๆ ช่างสวยงามอะไรอย่างนี้ ชวนให้อดไม่ได้ต้องถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก) จากนั้นคณะครูเราก็เดินไปซุ้มแรกคือ ซุ้มของการศึกษาซึ่งจัดกิจกรรมต่าง ๆ มากมาย คณะเราจึงร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการจัดกิจกรรมคือการร่วมถวายพระพรแด่พ่อฟ้าของแผ่นดิน และเก็บรายละเอียดของข้อมูลที่เป็นประโยชน์เพื่อนำไปบอกเล่าและขยายผลที่มีคุณค่ามีประโยชน์ต่อนักศึกษาและประชาชนทั่วไป
จุดเกิดเหตุ แห่งความประทับใจ เมื่อเข้าไปที่ซุ้มของ โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ เช่นกันค่ะหน่วยงานราชการและประชากรทุกหมู่เหล่า ต่างก็ปลื้มปิติกับพระบารมีของพระองค์ต่างก็จัดกิจกรรมเกี่ยวกับราชกรณียกิจของพระองค์ท่าน ด้วยเหตุที่การจัดนั้นเข้ากับวัตถุประสงค์ที่เราต้องการเช่นกันคือ เผยแพร่สิ่งดีงามและเป็นประโยชน์ต่อประชาชนพร้อมทั้งนำไปปฏิบัติเพื่อการดำรงชีวิตที่พอเพียง ณ จุดนี้ ท่าน ผอ.ของเราก็แจ้งข้าพเจ้าว่าต้องการทราบข้อมูลและวิธีการนำเสนองานที่ผู้ชมสนใจและมีความรู้สึกต้องการเหมือนที่เรารู้สึก(พอเพียง เรียนรู้ คู่การปฏิบัติจริง)ทำให้ชีวิตมีความสุข
ข้าพเจ้าจึงเข้าไปประสานงาน(คุณครูเหน่ง) และบอกเป้าหมายวัตถุประสงค์ของการขยายผลของงานนี้ ซึ่งสิ่งที่ข้าพเจ้าได้รับคำตอบกลับมาคือ "ยินดีค่ะ เพราะเราเป็นครูการให้และช่วยเหลือกันถือเป็นงานของครู แต่อีกหนึ่งที่สำคัญกว่าคือ เราเป็นคนไทยด้วยกัน" เป็นความรู้สึกที่ข้าพเจ้าประทับใจมาก ทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ขณะนั้นผู้คนก็ให้ความสนใจกับซุ้มนี้(กำลังวุ่นวาย) นักเรียนก็มารับบริการ แต่ครูเหน่งก็ยังยินดีต้อนรับและให้ข้อมูลกับข้าพเจ้า และเราก็ได้แลก e-mail เพื่อติดต่อประสานงาน...
เมื่อข้าพเจ้าเดินทางกลับและมาปฏิบัติงานเพื่อเตรียมการเปิดศูนย์ ICT นั้น ข้าพเจ้าก็ได้ทำการประสานงานกับ ครูเหน่ง เรื่องข้อมูลที่เคยประสานงานไว้ซึ่งเป็นข้อมูลที่เยอะมากยากต่อการทำงาน ครูเพชร(โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์เช่นกันค่ะ...ด้านเทคโนโลยี)จึงเข้ามาช่วย วันนี้ทั้งวันเราทำงานกันที่ e-mail ข้าพเจ้าอดที่จะมีความรู้สึกประทับใจนี้ไม่ได้ จึงนำมาเขียนบันทึกบอกเล่าความรู้สึกที่ข้าพเจ้าครูนอกระบบมีต่อครูในระบบ ว่าสิ่งที่ ครูเหน่ง และครูเพชร ทำเป็นเพราะคำว่า ครู หรือเพราะความรักและภักดีของคำว่า คนไทย หรืออย่างไร แต่ก็ขอขอบคุณท่านทั้งสองและโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ เป็นอย่างมากที่เสียสละเวลาให้กับการเป็นส่วนหนึ่งของบ้านหลังเรียน กศน.มัญจาคีรี...
ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ...หวังว่าโอกาสหน้าเราจะมีโอกาสร่วมงานและรับใช้ท่านบ้าง
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความเห็น