"โดนด่า" วิทยายุทธที่เราควรฝึก
ทุกท่านคิดว่า การโดนด่านั้นดีหรือไม่ดีครับ?
อาจารย์เคยสอนผมว่าการโดนใครด่านั้นมีประโยชน์เป็นอย่างยิ่งครับ
เพราะ 1 เราได้ย้อนกลับมาดูว่าเราเป็นอย่างที่เขาด่าไหม
2 ถ้าเป็นเราจะได้ปรับปรุงแก้ไขตัวเอง หรือ
3 ถ้าไม่เป็นเราก็จะได้ "ทำบุญ" ไปโดยปริยายครับ
เพราะคนที่ด่าเราเขาก็จะ "สบายใจ" แถมยังเป็นการทำบุญกับคนด้วยนะครับ ไม่ต้องไปวัดให้เสียเวลา ไม่ต้องซื้อของมาใส่บาตร มีสัตว์มาให้โปรดถึงที่ ได้บุญเยอะเลย
ดังเช่นวันนี้ผมอาจจะถูกเพื่อน ๆ ด่าว่า ว่าเป็นคนไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้ ทำงานเพื่อตัวเองเพียงคนเดียว หลังจากได้รับจดหมายจาก สคส. แต่เขาไม่รู้หรอกครับว่า ผมต้องเหนื่อยและทุ่มเทการทำงานเพื่อพวกเขาขนาดไหน
โดยเฉพาะที่สำคัญ
เขาไม่ทราบหรอกครับว่า ผมได้ฝึกวิทยายุทธนี้มาแล้ว ตั้งแต่ทำงาน PAR ใหม่ครับ
อาจารย์มารุต สอนให้ผมฝึกวิทยายุทธ
อาจารย์พูดกับผมว่า
ปภังกร..... "คุณเคยดูหนังจีนกำลังภายในมั๊ย"
เคยดูครับ
"คุณเคยเห็นตอนที่เขาซัดอาวุธลับใส่กันมั๊ย พวกเข็มพิษน่ะ"
เคยเห็นครับ มีอะไรเหรอครับ
"คุณจะเห็นคนที่สองจำพวก พวกแรกไม่มีวิทยายุทธ หรือมีวิทยายุทธแต่ไม่แกร่งกล้า เวลาเขาซัดมาหลบไม่ทัน เป็นไงล่ะ เจ็บตัว บาดเจ็บจากพิษหรืออาวุธที่เขาซัดมา หรืออาจถึงขั้นตายได้ โดนเสร็จรับเสร็จเป็นไงต่อ ซัดกลับ ซัดกันไปซัดกันมา เจ็บตัวทั้งคู่ เจ็บกันยิ่งกว่าเดิม
แต่คนอีกพวกนึง มีวิทยายุทธ เขายกนิ้วขึ้นมาสองนิ้ว หนีบเข็มพิษไว้ได้ทันแล้วโยนทิ้งไปอย่างง่ายดาย หรือใช้สายตามองอาวุธเหล่านั้นและหลบได้อย่างไม่มีปัญหา"
"ผมให้คุณมาทำงานวิจัยแบบ PAR ไม่ได้สอนให้คุณนำไปใช้แต่ตอนทำงานในชุมชนเท่านั้นนะ การทำงานแบบมีส่วนร่วมเนี่ย ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราฝึกเราสามารถนำไปใช้ได้ในชีวิตประจำวันได้ เพราะถ้าเราใช้กับตัวเราเองไม่ได้ เราจะไปใช้กับคนอื่นได้อย่างไร"
"เวลาโดนใครด่า ก็เหมือนกับโดนซัดอาวุธลับใส่ ถ้าเราไม่ได้ฝึกวิทยายุทธ เราก็จะโดนเข้าไปเต็ม ๆ แล้วเป็นไง เจ็บมั๊ย เจ็บตัว เจ็บใจ ผูกใจเจ็บ เราน่ะเจ็บเต็ม ๆ แต่คนด่าล่ะ สบายไปแล้ว สบายใจ สบายใจที่ได้ด่า เขาด่าเราครั้งเดียว แต่เราล่ะ เอาเก็บไปคิด คิดแล้วคิดอีก เจ็บแล้วเจ็บอีกใช่ไหม เหมือนมีเข็มนับร้อย ๆ ด้ามทิ่มแทงอยู่ตรงที่หัวใจ เจ็บเป็นร้อย ๆ พัน ๆ ครั้ง เมื่อเราเจ็บแบบั้นเราจะไปทำงานกับคนอื่นให้ดีได้อย่างไร งานก็ออกมาไม่ดี แถมนำสิ่งที่ไม่ดี ๆ นั้นลงไปทำงานกับชุมชนอีก ดังนั้นเราต้องฝึกวิทยายุทธนี้ให้ดีนะ"
ฝึกอย่างไรล่ะครับ
"อย่างแรกที่ผมเล่าไปแล้ว คิดถึงเสียว่าทำบุญ ทำให้เขาสบายใจ คุณก็จะสบายใจไปด้วย"
"อย่างที่สอง คุณคิดเสียว่า เขาป่วย เขามีอาการป่วยทางจิต จิตที่คิดอะไรแต่สิ่งที่มันไม่ดี ๆ เขาจึงแสดงออกมาแบบนั้น เพราะถ้าคนที่ดี ๆ เขาคงไม่ทำแบบนั้นหรอก"
"อย่างที่สาม จำเรื่องคำสอนของในหลวงได้ไหม เวลาเราเจออะไรก็ตาม ให้หายใจลึก ๆ ถ้าเราโกรธ ลมหายใจเราจะสั้น ลมหายใจสั้น อออกซินเจนขึ้นไปเลี้ยงหัวสมองไม่พอ ขาดสติ ขาดสติ ขาดสติ แต่ถ้าเราหายใจยาว หายใจเข้าหายใจออกยาว ๆ สติมาปัญญาเกิด แล้วคุณจะรู้เองแหละนะ ว่าคุณควรจะทำอย่างไร"
คุณฝึกเข้านะ แล้วคุณจะเป็น "คนที่มีใจดี"
ครับ ผมจะฝึกอย่างสม่ำเสมอและทำอย่างที่อาจารย์บอกให้ได้ครับ
ความเห็น (13)
พระพุทธเจ้าไม่ให้รับคำด่าของผู้ว่าโกรธ เพราะคนที่ว่า อาจเป็นเพราะ.... เข้าใจผิด มองโลกในแง่ร้าย หรือมองข้ามศักดิ์ศรีของผู้อื่น ... ดังนั้น ถือว่าทำทานทางความรู้สึก
ผมได้เรียนรู้ กับบันทึกนี้มากเลยครับ. . .ผมชอบมากครับ
ได้วิทยายุทธดีๆ เอาไว้หนีบเข็มพิษ เวลาโดนใครซัดมา
ไม่หลบครับ แต่สู้ด้วย ปัญญา อย่างที่อาจารย์เขียน
สติมาปัญญาเกิด ครับ
ขอบคุณครับอาจารย์ครับ
จันทรรัตน์
ชอบเรื่องเปรียบกับซัดเข็มพิษค่ะ
เห็นภาพตามเลยค่ะ
- ขอบพระคุณมากครับที่บันทึกสิ่งดีๆ มาแบ่งปัน
- หากอยู่ในสถานการณ์โดน..... จะนึกถึงบันทึกนี้เข้าไว้ (แต่ไม่ทำท่าหลบอาวุธลับนะครับ..ไม่ต้องห่วง)
วันนั้นครูก็ชวนเราเป็น "กบฏทางวิชาการ" ไปทีนึงแล้ว ถ้าวันนี้มาโดนด่าด้วยกันสงสัยคงจะสนุกสนานกันแน่ ๆ เลยนะครับ พิไล
แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ เราจะได้ทำบุญด้วยกัน
ยินดีเช่นเดียวกันครับคุณจตุพร
เพราะผมก็ได้ฝึกวิทยายุทธจากบันทึกดี ๆ ขอบคุณจตุพรมาบ่อยเลยครับ
ขอบคุณครับอาจารย์จันทรรัตน์
พยายามหาสิ่งต่าง ๆ ที่มองเห็นคิดได้ง่าย ๆ นะครับ
ผมฝึกไว้น่ะครับ เวลาบรรยายจะได้ทำให้นักศึกษาฟัง นักศึกษาจะได้เข้าไปและนำไปใช้ง่าย ๆ ครับ
จนเพื่อน ๆ ประณามหลายครั้งว่าเป็น "กบฏทางวิชาการ" น่ะครับ
ครับพี่วีรยุทธ
แต่สำหรับผม ตอนบรรยายให้นักศึกษา ผมต้องทำท่าหลบวิทยายุทธให้นักศึกษาดูด้วยครับ นักศึกษาหัวเราะกัน (กลิ้ง) เลยครับ
ขอบคุณคุณจรัสศรีมาก ๆ เลยครับที่เข้ามาแลกเปลี่ยนและเสริมเติมเต็มให้บันทึกนี้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้นครับ