ครูภาทิพ เขียนเมื่อ ปี ๒๕๔๓
ครูไผ่นำเสนอที่ http://www.reurnthai.com/index.php?topic=1419.0 เมื่อ เมื่อ 16 ก.ค. 05, 20:10
ปรับปรุงเล่าสุด 26 พฤศจิกายน 2553 20:00
ปีกขยับค่อยค่อยสู่เป้าหมาย ...
ติดกับดักหนักหน่วงด้วยบ่วงใย ...
เป็นการบรรยายที่มองเห็นภาพได้ ชัดเจนค่ะ
ขอชื่นชมผลงานด้วยใจจริง
ขอบคุณค่ะ คุณkrujir
อิสระเสรีของผีเสื้อ
ไม่หลงเหลือให้กางปีกได้อีกหน
เฉกชีวิตที่ปลายทางของบางคน
อาจมืดมนหมดหวังหลั่งน้ำตา
ก่อนจะตัดสินใจใดใดนั้น
ควรเรียนรู้ให้เท่าทันปวงปัญหา
หากปล่อยใจตามอารมณ์หลงมายา
ย่อมเสียท่าเหมือนผีเสื้อเหยื่อแมงมุม
สวัสดีค่ะคุณ สันติสุข สันติศาสนสุข
เพราะโลกนี้ภัยร้ายมากมายนัก
ล้วนกับดักพร้อมพลันมากั้นขวาง
เพียงพริบตาถูกขย้ำด้วยอำพราง
แม้ปีกกางเกินกระพือยื้อชีวิน
ขอบคุณที่มาร่วมแจมค่ะ
เ
บทกลอนไพเราะมากค่ะ....
เพราะจนกิ่งไผ่ฯไม่อาจตอบเป็นกลอนได้ เพราะบรรยายไม่หมด
รู้แต่เพียงว่า เป็นกลอนที่ อ่อนละมุน พริ้วไหว เบาบาง ดั่งปีกผีเสื้อน้อยนั่นเลยนะคะ
อะไรจะปานนั้นจ๊ะ กิ่งไผ่ ผลงาน๑๐ ปีที่แล้วค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
น่าเศร้าจังครับ ผีเสื้อตายเสียก่อน ติดใยแมงมุม
สวัสดีค่ะ ผีเสื้อของครูภาทิพ ไม่ได้ตายนะคะ เพราะดิ้นหลุดไปได้
เพียงแต่ไม่ไปยังทิศทางเป้าหมายเดิม เปลี่ยนทิศทางไปเพียงเพราะ
เจออุปสรรคค่ะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
ค่ะ น้องอุ้มบุญ ธรรมชาติ ธรรมดา
ขอบคุณที่แวะมา
ผีเสื้อแสนสวย
แต่มีอันตรายรอบด้าน
เจ้าชั่งเปราะบาง
สวัสดีค่ะครูอี๊ด ขอโทษด้วยค่ะที่เพิ่งมาทักทาย ไปราชการหลายวันค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาชมผีเสื้อค่ะ