ธรรมะจากท่าน ว.วชิรเมธี...สุดมือสอยก็ปล่อยมันไป
..................ไม่มีใครทำให้คนทุกคนรักเราได้.....................
.......อาจจะมีคนชอบในตัวเรา10คน แต่ก็มีคนเกลียดเรา100คน........
...............แคร์คนที่แคร์เรา ไม่แคร์คนที่ไม่แคร์เรา..............
..............มีมิตรแท้เพียงหนึ่ง ดีกว่ามีเพื่อนกินเป็น100.............
สุดมือสอยก็ปล่อยมันไป
เมื่อคุณชี้แจงไปแล้ว เขาก็ควรจะยอมรับฟัง แต่เมื่อเขาไม่ฟัง และคุณก็ได้ทำหน้าที่ของตนเองอย่างดีที่สุดไปแล้ว ก็คงต้อง “ปล่อยมันไป”
ในโลกนี้ มีเรื่องอะไรต่อมิอะไรหลายอย่างที่เราไม่สามารถให้เวลากับมัน หรือไม่สามารถทำในสิ่งนั้นให้ดีที่สุด แต่แล้วเราก็ต้องปล่อยให้สิ่งเหล่านั้นผ่านไป เพราะหากเรามัว แต่จะ“นับเม็ดทรายในแม่น้ำคงคา” เวลาของคุณคงไม่พอเป็นแน่
(มีความหมายว่า จะพยายามทำให้คนทั้งโลกรู้สึกพอใจตัวเองในทุกเรื่อง)
ดังนั้น ทำอะไรก็ตาม ควรทำเท่าที่เราทำได้ เมื่อทำอย่างดีที่สุดแล้ว คนเขาไม่เห็นว่าดีก็ต้อง “ปล่อยมันไป”
เลือกทำในสิ่งที่เห็นว่า เราถนัดที่สุด และมีความสุขที่จะทำก็พอแล้ว
อะไรก็ตาม ที่เราไม่ถนัด หรือถึงถนัด...แต่ไม่มีความสุขที่จะทำ ก็อย่าทำ
เรามีเวลาไม่มากนักหรอกที่จะแบกสารพัดภาระในโลกนี้ ควรมองไหล่ของตัวเองดูสักหน่อยว่า พร้อมจะแบกเป้หลังที่มีน้ำหนักมากน้อยเพียงใด อย่าแบกอะไรที่เกินกำลังของตัวเองเพราะไม่เพียงแต่มันจะทำให้คุณเป็นทุกข์ แต่บางทีอาจมีผลต่อการยืนตรงๆ อย่างยาวนานของคุณด้วย
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะ อาการแบบนี้คล้ายตอนที่เราตั้งใจจะสอยมะม่วงลูกงามๆให้ได้มากที่สุด สองแขนจับไม้สอยมะม่วง หน้าและลำคอเงยแทบจะ 90 องศา กว่าจะได้มะม่วงมากิน รู้ตัวอีกที โคตรเมื่อยเลยค่ะ พอเลิกแหงนและวางไม้ลง บอกตัวเองว่า "พอเหอะ" ความสบายหายเมื่อยก็ตามมาติดๆ ประหนึ่งว่ารอโอกาสนี้อยู่แล้ว "เมื่อสุดสอยก็ปล่อยมันเสียบ้าง" ถูกต้องที่สุดตามที่พระท่านว่านะคะ ขอบคุณค่ะ
- จริงด้วยค่ะครูปู ดีไม่ดีเจอมดกัดอีกต่างหาก...อิอิ