หู่แ่ว่วได้ยินเสียงระนาด ขระเข้ ขิม ฯลฯ ดังขรมมาจากด้านข้างขององค์พระปางป่าเลย์ไลยก์
ย้อนรอยพุทธศาสนาวันอาทิตย์วัดพระเชตุพน-4
โสภณ เปียสนิท
..................................
หูแว่วได้ยินเสียงระนาด จะเข้ ขิม ขลุ่ย ฉิ่ง ฉาบ ฯลฯ ดังขรมมาจากด้านข้างขององค์พระปางป่าเลย์ไลยก์ ด้วยฝีมือการสอนของพระอาจารย์มหาลำดวน นึกแล้วอัศจรรย์ใจว่า พระอาจารย์ของโรงเรียนแห่งนี้ สอนได้ทุกอย่างทุกวิชา แม้กระทั่งวิชาดนตรี และไม่ใช่เครื่องดนตรีเพียงชิ้นเดียว แต่ดูเหมือนว่า พระอาจารย์ของเราจะยกธงยอมแพ้ด้านวิชาแกะสลักผลไม้ เพ้นท์สี วาดภาพ จนต้องเชิญอาจารย์จากภายนอกเข้ามาช่วยสอน ต้องขออภัยด้วย จำชื่อท่านอาจารย์ไม่ได้ แต่วิชาเหล่านี้ก็ไม่ยากนัก เพราะพระอาจารย์มหาทองศรี รับช่วงเรียนรู้ถ่ายโอนวิชามาใช้งานจนเป็นที่ยอมรับได้ในระดับที่น่าพอใจ
เดินผ่านระเบียงวิหารคดเข้าด้านใน มีกองบัญชาการใหญ่ของโรงเรียน ซึ่งก็คือห้องครัวเล็กแทรกอยู่กลางระเบียง เห็นภาพพระอาจารย์มหาอุดม ปัญญาโภ พระอาจารย์สารพัดประโยชน์ทำได้ทุกงาน ยืนสั่งการควบคุมการจัดทำอาหาร เลี้ยงรับรองทั้งคณาจารย์ และนักเรียน แถมผู้ปกครองนักเรียนอีกจำนวนหนึ่งด้วย มีผู้ปกครองนักเรียนบ้าง สามเณรบ้าง นักเรียนเองบ้างช่วยกันทำอาหารคนละไม้คนละมือ สมัยนั้นโยมสมรักษ์ ผู้ปกครองเด็กหญิงอู๋ รับหน้าที่เป็นแม่ครัวใหญ่ประจำโรงเรียนด้วยความเสียสละ
ภาพพระอาจารย์มหาชนะ พระอาจารย์ผู้ใหญ่ใจดีประจำโรงเรียน ทำหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยต้อนรับแขกทุกระดับด้วยรอยยิ้มเสมอ แทนผู้อำนวยการโรงเรียนบ้าง เลขานุการบ้าง นอกจากภาระการสอนที่ท่านให้ความอนุเคราะห์ด้วยความเสียสละอย่างยิ่ง ผลแห่งความรักโรงเรียน ทำให้คณาจารย์ทุกคนยอมรับประทับใจ นึกเห็นภาพพระอาจารย์มหาจักรวาล (มะลิ) นักวิชาการ ผู้สนใจแนวปฏิบัติของหลวงพ่อพุทธทาส อีกรูปหนึ่งที่รับหน้าที่พระอาจารย์อย่างเต็มความสามารถ
ภาพพระอาจารย์มหาจิรวัฒน์ ทำหน้าที่พระอาจารย์ และรับตำแหน่งช่างใหญ่ร่วมหัวจมท้ายอยู่ในกลุ่มอย่างเหนียวแน่น โดยมีสามเณรสม (สมัยนั้น) เดินตามหลังเข้ามาช่วยงาน ด้วยความเอาใจใส่ เห็นภาพพระอาจารย์มหากิตติศักดิ์ โฆตมสิสโส พระอาจารย์นักเทศน์ นักสอน นักเขียน ผู้มีชื่อเสียง ที่ให้ความอนุเคราะห์ช่วยงานสอน และงานอื่นเสมอ