------------------------------
เพียงเพ็ญ เกิดเมื่อวันที่ ๗ เมษายน ๒๕๓๓ ภายในบ้าน ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งในจังหวัดที่ประสบภัยสึนามิ โดยมีหมอตำแยเป็นผู้ทำคลอดให้ไม่ต่างจากเด็กคนอื่นๆ ในละแวกบ้าน แต่ยังดีที่นายอับดลต่อเล็บ อาจหาญ บิดาของเธอได้ไปแจ้งการเกิดไว้กับผู้ใหญ่บ้าน เพียงเพ็ญจึงมีใบรับแจ้งการเกิด (ท.ร.๑ ตอนหน้า) เป็นเอกสารราชการที่รับรองการมีตัวตนของเธอ
นายอับดลต่อเล็บ บิดาของเพียงเพ็ญ เป็นคนสัญชาติไทย มีบัตรประจำตัวประชาชนที่ออกโดยกิ่งอำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง แต่มารดา คือนางมีย๊ะ บ้านนบ เป็นคนไทยพลัดถิ่นที่ไม่มีเอกสาร ปัจจุบันหายสาบสูญติดต่อไม่ได้ ตั้งแต่ที่หย่าร้างกับบิดา เมื่อเพียงเพ็ญอายุไม่ถึง ๒ ขวบ
นับตั้งแต่เพียงเพ็ญเกิด บิดาได้พยายามดำเนินเรื่องขอทำสูติบัตรให้หลายครั้ง แต่ในขณะนั้นได้รับการชี้แจงว่า ถ้าจะแจ้งเกิดที่อำเภอได้ต้องมีบัตรประชาชนทั้งพ่อและแม่ จนเมื่อเพียงเพ็ญเรียนหนังสือชั้น ป.๓ บิดาได้ขอให้อาจารย์ใหญ่โรงเรียนบ้านบางกล้วยนอก ออกหนังสือรับรองการศึกษา เพื่อใช้ประกอบการทำสูติบัตรให้เพียงเพ็ญ แต่ก็ไม่เป็นผล ล่าสุดเมื่อประมาณปี ๒๕๔๘ ได้ไปติดต่อที่อำเภออีกครั้ง ครั้งนี้เจ้าหน้าที่แนะนำให้ไปตรวจดีเอ็นเอ โดยต้องไปตรวจที่มหาวิทยาลัยสงขลา วิทยาเขตหาดใหญ่ ซึ่งครอบครัวของเธอไม่มีเงินจึงยังไม่ได้ดำเนินการใดๆ ต่อ
ปัจจุบัน เพียงเพ็ญเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ โรงเรียนในชุมชน
อีกกรณีของลูกพ่อไทยที่ตกเป็นคนไร้รัฐ
แล้วจะแก้ไขอย่างไรกัน ?? อยากทราบถึงข้อเสนอในการแก้ปัญหาค่ะ
ใส่ข้อเสนอในการแก้ปัญหาไว้อีกบันทึกหนึ่ง อ่านยากไหมคะ
อ่านยาก ถึงอยากคุยด้วย
นอกจากนั้น ภาษาในการวิเคราะห์ของตี๋ อ่านยาก และไม่มุ่งไปพูดตรงๆ กับคนที่เกี่ยวข้อง