"ด้วยสำนึก" งาน กศน.
วันที่ ๑๓ พ.ย. ๕๓ ข้าพเจ้าได้ไปร่วมงาน "บวช" ที่บ้านบัว เพราะชาวบ้านมาบอกบุญ และเป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกกิจกรรมในพื้นที่เกิดขึ้น ข้าพเจ้าต้องไปร่วมงานเนื่องจากชาวบ้านทุกคนที่บ้านบัว คือ พ่อแม่พี่น้องของข้าพเจ้าและถือว่าข้าพเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของชาวบ้านบัว (ไม่ได้เกิดที่นี่แต่ที่นี่คือบ้านเกิด)... มันเป็นความรู้สึกของทุกคนหรือปล่าวที่ทำงาน กศน.แล้วมีความรู้สึกเช่นนี้
งานบวชนี้ ถือเป็นหนึ่งของความรู้สึกและเป็นหนึ่งของงาน กศน. เพราะเกิดในพื้นที่เป็นทั้งบทเรียนรู้และสามารถถ่ายทอดขนบธรรมเนียมประเพณีนี้ไปสู่ลูกหลานได้
"บวช" เป็นเรื่องปกติของผู้ชายไทยที่วัย 20 แล้ว บวช เพื่อตอบแทนพระคุณบิดามารดาตามประเพณีไทยที่ดีงาม หรือก่อนแต่งงาน(คนโบราณมีความเชื่อว่า หากชายใดยังไม่ได้บวชเรียน ไปขอลูกสาวบ้านไหนเขาก็ไม่ยกให้ เพราะยังไม่ทดแทนคุณบิดามารดา แล้วจะสามารถเลี้ยงดูลูกสาวเขาได้อย่างไร)ชายไทยที่ยังไม่บวชโบราณถือว่าเป็นคนดิบ ต้องบวชให้สุกเสียก่อน พอสุกแล้วก็เรียก"ทิด"การบวชเพื่อให้ได้ศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้า จักได้นำมาใช้ในชีวิตการครองเรือนประกอบสัมมาอาชีวะต่อไป นอกจากนี้การบวชยังถือว่าเป็นการทดแทนคุณบิดามารดาด้วย พระที่บวชก่อนสึกจะต้องมาเทศน์โปรดโยมพ่อโยมแม่และญาติพี่น้องด้วยอย่างน้อย 1 ครั้ง ลูกที่เทศน์สอนโปรดหรือบอกกล่าวพ่อแม่ให้เข้าถึงพระธรรมได้ บรรลุธรรมได้ บุญคุณนั้นเป็นอันสิ้นสุดทีเดียว นับว่าสูงสุดเท่าที่ลูกทำให้พ่อแม่ได้ในชาตินี้ ญาติพี่น้องก็ได้รับอานิสงส์เป็นผลพลอยได้ตามพ่อแม่ไปด้วยในระดับรองลงมา......
ช่วงเช้าเป็นการอนุโมทนาร่วมทำบุญกับเจ้าภาพ และรับประทานอาหารของชาวบ้านและญาติพี่น้อง เมื่อได้เวลาอันสมควรก็เริ่มพิธี "สู่ขวัญนาค" เสร็จแล้วเป็นการปลงผมนาค โดยพระภิกษุ บิดามารดา ญาติพี่น้องตามลำดับ...
"ปลงผมนาค" เป็นศิริมงคล เป็นกุศลต่อผู้ปลงผม เพราะการที่ปลงผงให้นาค ก็เปรียบเสมือนการโกนสิ่งไม่ดีต่างๆ ออกจากภายนอกที่มองเห็นเพื่อให้ใสสว่าง จิตใจบริสุทธิ์ เพื่อเขาสู่ทางรสพระธรรม
กศน.ไม่ใช่ เซเว่น แต่ทำงาน ๒๔ ชั่วโมงในพื้นที่
-----ความรู้สึกกับงาน-----
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น