เพราะพวกพรานนั้นกลัวเสือ ซึ่งกล่าวกันว่าเสือบางตัวที่เคยกินคน หรือกินสัตว์ใหญ่มากๆ แล้ว ก็เกิดมีปีศาจเข้าสิง อาจหรอกหลอนพรานให้เห็นไปต่างๆ เมื่อพรานหลงความลวงเช้นเห็นเปนคนมาและลงไปหา ก็จะถูกเสือกินทันที
บทความนี้ กระผมคัดลอกมาจากหนังสือสมุดราชบุรี ซึ่งพิมพ์เมื่อปี พ.ศ.2468 เกี่ยวกับวิธีล่าสัตว์ของพวกพรานในสมัยที่เป็นมณฑลราชบุรี โดยภาษาและสำนวน รวมทั้งตัวสะกดต่างๆ ได้พิมพ์ตามต้นฉบับที่เขียน มิได้ดัดแปลงใดๆ ลองอ่านกันดูนะครับ
วิธีล่าสัตว์ของชาวเมือง
พวกพรานในมณฑลราชบุรี มีวิธีล่าสัตว์เปน ๓ อย่าง คือ
๑ ด้อม_วิธีนี้ คงคล้ายกับในท้องที่อื่นๆ ทั่วไป คือ ไปกันแต่เพียง ๑ หรือ ๒ คน เมื่อรู้ว่าตำบลใดเปนทำเลที่สัตว์ออกหากินก็เที่ยวตรวจหารอยสัตว์เสียก่อน แล้วก็ติดตามมไปจนพบตัวสัตว์ก็ได้ยิง หรือเมื่อรู้ทำเลที่สัตว์อยู่แน่แล้ว ก็เที่ยวด้อมสกัดแอบยิงเอาโดยเงียบๆ พรานพวกนี้ชำนาญในการสังเกตรอยสัตว์มาก เมื่อพบแล้วสามารถรู้ได้ว่าเปนสัตว์ชนิดใด รอยใหม่หรือเก่า และไปทางไหน เมื่อไร สามารถติดตามจนพบได้ บางคนมีวิชาเป่าใบไม้ดังเปนเสียงสัตว์ ล่อให้สัตว์หลงได้